Σε λίγο καιρό θα γνωρίζουμε εάν 11 μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου είναι συγχρόνως μέλη μιας εγκληματικής συμμορίας με επικεφαλής κρατούμενο των φυλακών που καταδικάστηκε για το ίδιο αδίκημα.
Η κατηγορία περί «εξαπάτησης του εκλογικού σώματος» είναι βαριά όσο βαρύς είναι και ο χαρακτηρισμός «greek mafia» που χρησιμοποίησε ο ίδιος ο αρχηγός τους. Η Δικαιοσύνη θα αποφασίσει επ’ αυτών.
Αυτό που αξίζει να κρατήσει κανείς έως τότε είναι πως η Πολιτεία διαθέτει κουλτούρα κράτους δικαίου και πως, όταν απαιτείται, ενεργοποιεί τα θεσμικά της αντανακλαστικά μέσω των οργάνων της.
Υπό την προϋπόθεση πως όργανα πρωτεύουσας σημασίας για τη λειτουργία της, όπως ακριβώς είναι η Δικαιοσύνη, επιτελούν χωρίς διακρίσεις ή άλλου τύπου επηρεασμούς το έργο που τους έχει ανατεθεί από το Σύνταγμα και τους νόμους.
Αυτό σημαίνει πως η ίδια κουλτούρα και τα ίδια θεσμικά αντανακλαστικά θα πρέπει να ενεργοποιούνται σε κάθε μία από τις πτυχές του δημόσιου βίου πάνω στις οποίες πέφτουν σκιές.
Κάθε παρέμβαση της Δικαιοσύνης οφείλει να είναι στην κατεύθυνση της αποκάλυψης και όχι της συγκάλυψης. Στην κατεύθυνση της διαφάνειας και όχι της συσκότισης. Με γνώμονα ασφαλώς την ομαλή λειτουργία και την προστασία του πολιτεύματος.
