Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ελεγχθεί πολλές φορές, από την αρχή μάλιστα της δημιουργίας του, για τη σχέση του με την πραγματικότητα.
Σήμερα, κι ενώ βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα ιδιότυπο τέλος, η σχέση αυτή δοκιμάζεται και πάλι.
Η νέα του ηγεσία έκανε το λάθος να διαβάσει το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών ως λευκή επιταγή. Την ίδια ώρα, πολλοί από εκείνους από την αμφισβητούν καταφεύγουν σε θεωρίες συνωμοσίας για να εξηγήσουν όσα προφανή συμβαίνουν στο κόμμα τους. Και άλλοι πιστεύουν πως εκείνο που λείπει από το πολιτικό σκηνικό και τους πολίτες είναι ένα νέο κόμμα.
Μοιάζει παράδοξο για έναν ιδεολογικό χώρο, ο οποίος επαίρεται πως διαθέτει τα ερμηνευτικά εργαλεία για να ερμηνεύσει ακόμη και τις πιο σύνθετες καταστάσεις.
Αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά πως σκοντάφτει στην ερμηνεία ακόμη και των απλούστερων. Από την ομολογημένη αυταπάτη της προηγούμενης ηγεσίας έως την ceo αντίληψη της νέας, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε ένα σχεδόν μόνιμο καθεστώς σύγκρουσης με την πραγματικότητα.
Όχι μόνο της πραγματικότητας του ίδιου του κόμματος. Αλλά και του ευρύτερου κόσμου.
