Οι επιδείξεις δύναμης δεν είναι σπάνιες στην Ιστορία. Ποτέ όμως δεν φέρνουν τα προσδοκόμενα αποτελέσματα για τους εμπνευστές τους.
Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ασκούνται πολλές φορές πέρα από κάθε όριο βαρβαρότητας και, πολύ πριν επιτευχθεί ο στόχος τους, εξαντλούνται σε μια φούσκα αίματος.
Είναι ο κίνδυνος με τον οποίο βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη η κυβέρνηση του Ισραήλ. Ο κίνδυνος να πέσει στην παγίδα που έστησε η Χαμάς με στόχο η σφαγή των ισραηλινών αμάχων να προκαλέσει μια ακόμη μεγαλύτερη σφαγή του παλαιστινιακού πληθυσμού. Ο στόχος των τρομοκρατών, με άλλα λόγια, είναι η ριζοσπαστικοποίηση της σύγκρουσης.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι διεθνείς παρεμβάσεις, με τελευταία αυτήν της τηλεδιάσκεψης της Κυριακής, κινούνται στην κατεύθυνση της αποτροπής ενός τέτοιου κινδύνου. Οι πρόεδροι των ΗΠΑ και της Γαλλίας, ο καγκελάριος της Γερμανίας και οι πρωθυπουργοί του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιταλίας και του Καναδά υπογράμμισαν τη σημασία να τηρηθούν οι αρχές του ανθρωπιστικού δικαίου από τον ισραηλινό στρατό και να προστατευθούν κατά τις επιχειρήσεις του οι άμαχοι στη Λωρίδα της Γάζας.
Δεν είναι δυστυχώς αυτό που έχουν στο μυαλό τους ακραίες φωνές στο Ισραήλ, από τις οποίες δυστυχώς δεν εξαιρείται ο πρωθυπουργός της χώρας, φρονώντας πως οτιδήποτε λιγότερο από ένα «συντριπτικό χτύπημα» θα ισοδυναμεί με εκδήλωση αδυναμίας.
Από τα «γεράκια» της Μέσης Ανατολής ωστόσο δεν μπορεί να περιμένει κανείς τίποτε λιγότερο από ένα απεχθές στρατιωτικό έγκλημα. Το οποίο, όταν σκάσει η φούσκα του αίματος, θα αποκαλύψει ένα τεράστιο διπλωματικό λάθος.
