Το βράδυ του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε έντονα προβληματισμένος. Η ΝΔ έχασε τη μάχη των εντυπώσεων και οι κάλπες επεφύλαξαν και ένα μήνυμα που, όπως τόνισε στη συνέντευξή του (ΑΝΤ1), «ήταν πολύ στενάχωρο, για εμένα και σε προσωπικό επίπεδο όπως αντιλαμβάνεστε». Ο Κώστας Μπακογιάννης έχασε τη μάχη της Αθήνας από τον Χάρη Δούκα.
Η ήττα
Είναι η πρώτη φορά που ο Πρωθυπουργός βγαίνει τραυματισμένος μετά από μια εκλογική σύγκρουση. Το Μέγαρο Μαξίμου δεν ήταν συνηθισμένο να λαμβάνει μηνύματα αποδοκιμασίας. Αλλά την Κυριακή το μήνυμα της κάλπης χτύπησε κατευθείαν την πόρτα του γραφείου του κ. Μητσοτάκη. Γιατί δεν ήταν η πρώτη φορά που κυβερνητικά στελέχη με δράσεις και δηλώσεις τους εξέπεμπαν αμετροέπεια. Το παραδέχθηκε και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης.
«Δεν είναι η πρώτη φορά, κ. Χατζηνικολάου, που προσπαθώ να μεταφέρω σε όλους τους συνεργάτες μου ένα μήνυμα σεμνότητας και μετριοπάθειας», τόνισε. Ο πρωθυπουργός στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, που προηγήθηκε της συνέντευξης προέτρεψε τους υπουργούς του να σκέφτονται πριν αρχίσουν να μιλάνε.
Το μεγάλο πρόβλημα
Αυτό είναι και το πρώτο μεγάλο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει ο Πρωθυπουργός στην πορεία προς τις ευρωεκλογές και τις επόμενες εθνικές κάλπες. Η συμπεριφορά της κυβέρνησης. Δεν είναι εύκολο πράγμα να αντιμετωπίσεις την έπαρση.
Όπως επεσήμανε και ο ίδιος, «όταν προέρχεσαι από δύο μεγάλες εκλογικές νίκες σε εθνικές εκλογές και υπάρχει ένα πρόβλημα στην αντιπολίτευση, είναι πολύ εύκολο να θεωρήσεις ότι όλα είναι δεδομένα, όλα είναι εύκολα». Αποδείχθηκε ότι δεν είναι. Καμία πολιτική κυριαρχία δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Και καμία πολιτική κυριαρχία δεν διαρκεί για πάντα. Μπορεί, στην εποχή του πυκνού πολιτικού χρόνου να γκρεμιστεί ανά πάσα στιγμή.
(Προσ)γείωση ή (απο)γείωση
Ο Πρωθυπουργός φαίνεται να είναι καλά γειωμένος στην πραγματικότητα. Οι κάλπες έδειξαν κίτρινη κάρτα στην κυβέρνηση, έστειλαν το μήνυμα ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο αλλά οι πολιτικοί συσχετισμοί δεν άλλαξαν. Αυτή τη στιγμή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θεωρεί ότι πολιτικοί του αντίπαλοι απειλούν την ηγεμονία του. Εξέπεμψε το μήνυμα αυτό, με τρόπο επιδεχόμενο πολλών ερμηνειών. Αυτοπεποίθηση ή και έπαρση μαζί; «Να φύγει ο Μητσοτάκης για να έρθει ποιος και να κάνουν τι;» ήταν το ερώτημα που έθεσε στο εκλογικό σώμα απευθυνόμενος στην …αντιπολίτευση.
Το μήνυμα σε ΣΥΡΙΖΑ – ΠαΣοΚ
«Αυτή τη στιγμή έχουμε έναν ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος παλεύει να μην εξαερωθεί και ένα ΠαΣοΚ το οποίο κάνει ό,τι μπορεί για να «συριζοποιηθεί». Εάν αυτό τελικά τους φέρει πιο κοντά δεν το ξέρω, αλλά ξέρετε μερικές φορές οι εγωισμοί και τα πρόσωπα παίζουν τον ρόλο τους».
Αυτή είναι η ανάγνωση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την κατάσταση που υπάρχει σε ΠαΣοΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Ότι βρίσκονται σε φάση που δεν τους επιτρέπει να εμφανιστούν ως εναλλακτική πρόταση απέναντι στην κυβέρνησή του.
«Το ζήτημα είναι ποια είναι και αν υπάρχει εναλλακτική πολιτική πρόταση. Εξάλλου, να το ξαναπώ στην αρχή της θητείας μου, το είχα πει και το 2019, λίγοι με πίστεψαν: για τις εθνικές εκλογές έχουμε ακόμα τέσσερα χρόνια μπροστά μας. Έχουμε λοιπόν μπόλικο χρόνο να δούνε τι μπορούν να κάνουν».
Πολιτικό παιχνίδι σε νέα βάση
Το ζητούμενο και αυτό που θα κρίνει το πολιτικό παιχνίδι δεν είναι ο χρόνος που έχει στη διάθεση της η αντιπολίτευση προκειμένου να αποτελέσει αξιόπιστη εναλλακτική λύση. Είναι ο χρόνος που έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τα εντεινόμενα προβλήματα των πολιτών. Είναι αυτό που αποκάλεσε ο Πρωθυπουργός «κάλπη της καθημερινότητας».
Είναι η ακρίβεια, είναι το ζήτημα της στέγης, είναι το ζήτημα των ενοικίων, της υγείας, της παιδείας, της ασφάλειας. Σε αυτή την κάλπη οφείλει να λαμβάνει καθημερινά ψήφο εμπιστοσύνης. Σε μια περίοδο που προμηνύεται δύσκολη καθώς το διεθνές περιβάλλον γίνεται ολοένα και πιο ασταθές ασκώντας και άλλες πιέσεις στο αυξημένο κόστος της καθημερινότητας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ξέρει ότι πρέπει να δείξει αποτελέσματα. Δεν αρκούν, για παράδειγμα τα μηνύματα στις πολυεθνικές που πωλούν τα προσόντα τους στην Ελλάδα σε τιμές υψηλότερες σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Θέλει να δει ότι τα μηνύματα αυτά δεν αγνοήθηκαν. Και θέλει να το δει συγκεκριμένα. Στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Στο πεδίο δηλαδή. Εκεί θα δοκιμαστούν και οι άλλες κυβερνητικές εξαγγελίες. Θα μειωθούν οι τιμές των ενοικίων; Θα μπορούν οι νέοι άνθρωποι να μένουν σε ένα σπίτι χωρίς να χρειάζεται να δίνουν τον μισό (και βάλε) μισθό τους στο νοίκι;
Υπάρχει και κάτι ακόμα. Η αντιπολίτευση είναι σε αναζήτηση βηματισμού. Αλλά και η ΝΔ δεν είναι ένα κόμμα απολύτως συμπαγές. Η ρωγμές στην εκλογική της κυριαρχία έβγαλαν προς τα έξω κάποια εσωτερικά ζητήματα. Όπως για παράδειγμα την αίσθηση της πλευράς της καλούμενης λαϊκής δεξιάς ότι δεν υπολογίζεται στο βαθμό που θα έπρεπε. Η ότι η επιλογή της επένδυσης στο πολιτικό κέντρο έχει κάποια όρια. Γιατί, όπως τονίζεται, το καλούμενο πολιτικό κέντρο έδειξε (Αθήνα) ότι είναι πρόθυμο να εγκαταλείψει την κάλπη της ΝΔ αν εμφανιστεί μια ελκυστική λύση από το χώρο του. Αλλά από εδώ ξεκινά μια άλλη συζήτηση.
