Σε ηλικία 91 ετών άφησε την τελευταία πνοή της στο Λος Αντζελες η Αμερικανίδα ηθοποιός Piper Laurie (Πάιπερ Λόρι), αξέχαστη στον ρόλο της φανατικά θρησκόληπτης μάνας της Σίσι Σπέισεκ στην κλασική ταινία του Μπράιαν Ντε Πάλμα «Κάρι, Εκρηξη οργής» (1976) για την οποία προτάθηκε για το Οσκαρ Β’ ρόλου.
Αυτή ήταν η δεύτερη υποψηφιότητα της Λόρι στα συγκεκριμένα βραβεία και στην συγκεκριμένη κατηγορία. Είχε προηγηθεί μια υποψηφιότητα Οσκαρ Β’ ρόλου για την ταινία «Ο κόσμος είναι δικός μου» (1962) δίπλα στον Πολ Νιούμαν και μία στην ίδια κατηγορία για την ταινία «Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού».
Η Πάιπερ Λόρι όπως εμφανίστηκε στην σειρά «Ο ύποπτος κόσμος του Τουίν Πικς»
Η Πάιπερ Λόρι που γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1932 στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν, υπήρξε μια πάρα πολύ ιδιαίτερη περίπτωση ηθοποιού. Σπούδασε υποκριτική για τρία χρόνια και μετά τις σπουδές της πέρασε από οντισιόν για τα στούντιο της Universal, με τα οποία υπέγραψε μακροχρόνιο συμβόλαιο.
Γύρισε περισσότερες από 20 ταινίες δίπλα σε ηθοποιούς όπως οι Τόνι Κέρτις, Ροκ Χάντσον και Τάιρον Πάουερ αλλά τελικά, μη αντέχοντας την υποβάθμισή της σε «διακοσμητικούς» ρόλους, έσπασε τελικά το επικερδές συμβόλαιό της στο Χόλιγουντ, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και με πολύ λιγότερα χρήματα δούλεψε στην «ζωντανή τηλεόραση» και το θέατρο αλλάζοντας μέσα σε δύο χρόνια, ριζικά τη ζωή και την καριέρα της.
Το ακόμα πιο παράδοξο με την περίπτωσή της, είναι ότι μετά τον θρίαμβο της με την υποψηφιότητα για Οσκαρ στο «Ο κόσμος είναι δικός μου», η Λόρι αποφάσισε να εγκαταλείψει την υποκριτική ως κάτι «μη σημαντικό» και να εμπλακεί σε οργανώσεις ακτιβισμού, τόσο για τα δικαιώματα των γυναικών, όσο και κατά του πολέμου στο Βιετνάμ.
Η ουσιαστική επιστροφή της στο θέαμα έγινε με την «Κάρι» του Ντε Πάλμα και από τότε, με σποραδικές εμφανίσεις, ήταν πάντα μια προσωπικότητα που συζητιόταν. Στην δεκαετία του 1990 μια μεγάλη επιτυχία της στην τηλεόραση ήταν ο «Υποπτος κόσμος του Τουίν Πικς» του Ντέιβιντ Λιντς που έγραψε Ιστορία στην αμερικανική τηλεόραση.
Για την ερμηνεία της στην ταινία τρόμου «Κάρ,ι Εκρηξη οργής» υπήρξε για δεύτερη φορά υποψήφια του Οσκαρ
Η Λόρι υπήρξε δώδεκα φορές υποψήφια για το βραβείο ΕΜΜΥ, συμπεριλαμβανομένης μιας για την περίφημη ζωντανή μετάδοση του έργου «Μέρες κρασιού και λουλουδιών» με τον Κλιφ Ρόμπερτσον, την τηλεοπτική εκδοχή που σκηνοθέτησε ο Τζον Φρανκενχάιμερ. Υποψήφια υπήρξε επίσης και για την κωμική της ερμηνεία στη σειρά «Frasier».
Τελικά το ΕΜΜΥ το κέρδισε για την ερμηνεία της στην δραματική ταινία «Promise» δίπλα στους Τζέιμς Γουντς και Τζέιμς Γκάρνερ. Εξίσου σημαντική ήταν και η δουλειά της Λόρι στο θέατρο. Μια από τις πολύ χαρακτηριστικές στιγμές της στο Μπρόντγουεϊ ήταν όταν έπαιξε στην υποψήφια για το βραβείο TΟΝΥ παραγωγή του Lincoln Center «Mornings at Seven» σε σκηνοθεσία Νταν Σάλιβαν στο Lyceum Theatre.
Από το 1962 ως το 1982 η Πάιπερ Λόρι ήταν παντρεμένη με τον κριτικό κινηματογράφου της Wall Street Journal και βραβευμένο με Πούλιτζερ, Τζο Μόργκενστερν, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη.
Το 2011 η ηθοποιός παρουσίασε την αυτοβιογραφία της «Learning to Live Out Loud» η οποία απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. Τελευταία δουλειά της είναι η σειρά podcast «Around the sun» (2022- 2023).
