Σε (μεγάλο) περίπατο του Κώστα Μπακογιάννη, που είναι ομολογουμένως το αδιαφιλονίκητο φαβορί για τη διατήρηση των κεκτημένων, ή σε (αμφίρροπο) ντέρμπι με τον Χάρη Δούκα, που θα κριθεί στις λεπτομέρειες, πρόκειται να εξελιχθεί η μονομαχία για την Αθήνα στον β’ γύρο των δημοτικών εκλογών; Είναι ένα ερώτημα που, για την ώρα, ψάχνει απάντηση.

Ουδείς αμφισβητεί πως το 41,35% του νυν δημάρχου κατά την πρώτη Κυριακή είναι μια ξεκάθαρη παράσταση νίκης που απομένει να επικυρωθεί με τα αποτελέσματα στο δεύτερο σκέλος της διαδικασίας. Ελάχιστα άλλωστε απείχε, μόλις 1.65%, ο Κώστας Μπακογιάννης από την απευθείας επανεκλογή του. Άρα έχει κάθε δικαίωμα να αισθάνεται πως βρίσκεται σε θέση ισχύος.

Την ίδια ώρα ωστόσο η συμπόρευση ΠαΣοΚ – ΣΥΡΙΖΑ ως ενιαίο μέτωπο προκειμένου «να ηττηθεί η συντηρητική διοίκηση στην Αθήνα» ως μια συνέχεια της κυβερνητικής πολιτικής που αντανακλάται και στο πρόσωπο της υπάρχουσας διοίκησης, όπως έλεγε από το βράδυ της Κυριακής ο «χαμένος» Κώστας Ζαχαριάδης, δεν αποκλείεται να ταράξει τις διαμορφωμένες ισορροπίες και να διαμορφώσει αλλιώς τα δεδομένα.

Τουλάχιστον εκεί στοχεύει η «συμμαχία» των δύο παρατάξεων που για πρώτη φορά, τόσο ξεκάθαρα δε, συμπλέουν προς μια κατεύθυνση. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον των σχέσεών τους.

Πού θα βρει ο Δούκας τις ψήφους που λείπουν

Προκειμένου βέβαια ν’ αμφισβητηθεί μια άνετη επικράτηση του Κώστα Μπακογιάννη θα πρέπει η σύμπραξη αυτή να καλύψει το τεράστιο χάντικαπ που εκ των πραγμάτων έχει δημιουργηθεί. Η διαφορά των δύο υποψηφίων άγγιξε σε απόλυτους αριθμούς τις 38.000 ψήφους, καθώς συγκεντρώνοντας το 14.19% ο Χάρης Δούκας έλαβε μόλις 19.842.

Συνδυαστικά με τις 18.668 του Ζαχαριάδη, το ψηφοδέλτιό του οριακά υπερβαίνει τις 38.500. Πάλι δηλαδή υπολείπεται εμφανώς έναντι των 58.500 που έλαβε η «Αθήνα Ψηλά».

Δύο τινά ισχύουν σ’ αυτήν την περίπτωση: είτε η υποψηφιότητα του «εκλεκτού» της Χαριλάου Τρικούπη θα πρέπει να συσπειρώσει παραπάνω δυνάμεις από τις έτερες υποψηφιότητες (Σοφιανός – ΚΚΕ 12.88%, Παπαδάκης – ΑΝΤΑΡΣΥΑ 6.09%), κόντρα στην πολιτική αποχής – άκυρου που κήρυξε εξ αρχής το ΚΚΕ, είτε θα χρειαστεί να βρει τις ψήφους που λείπουν σε όσους δεν μπήκαν στον κόπο να προσέλθουν στις κάλπες.

Το στοίχημα του «καναπέ»

Η συμμετοχή στον πρώτο γύρο ούτε που έφτασε το 33%, κάτι που σημαίνει πως η δεξαμενή έχει υλικό προς εκμετάλλευση. Είναι μεγάλος ο όγκος των ψηφοφόρων που δεν πήγαν ν’ ασκήσουν το δικαίωμά τους κατά τον πρώτο γύρο, με την πλειονότητα αυτών να εκφράζει κατ’ αυτόν τον τρόπο, το κυριακάτικο άραγμα στον καναπέ του σπιτιού ή τον καφέ στην ηλιόλουστη πόλη, την αδιαφορία της για τα κοινά και τις εξελίξεις στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας.

Ιδίως μέσα από το αποψινό debate στην ΕΡΤ, ο Χάρης Δούκας θα επιχειρήσει να κινητοποιήσει τους εγγεγραμμένους δημότες της πόλης και να τους πείσει για την ανάγκη ανατροπής του υπάρχοντος, προβληματικού για τον ίδιο, καθεστώτος. Ότι αξίζει να πιστέψουν σε μια αλλαγή, ότι η έκπληξη δεν είναι τόσο αδύνατη όσο φαίνεται από τα νούμερα.

Με νωπό το παράδειγμα του Στέφανου Κασσελάκη στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εμφανίστηκε σχεδόν από το πουθενά και σε διάστημα ενός μηνός κατάφερε να καλύψει μια τεράστια απόσταση, τίποτα δεν μπορεί ν’ αποκλειστεί πια στον πολιτικό στίβο.

Ακόμη κι ένα «σπριντ της μιας ανάσας» που θα επιτρέψει στον καθηγητή του Μετσόβιου να προλάβει τον αντίπαλό του και να διασχίσει πρώτος τη γραμμή τερματισμού.

Γιατί και ο Μπακογιάννης ζητά αύξηση της συμμετοχής

Φαινομενικά η υποψηφιότητα του Κώστα Μπακογιάννη ευνοείται από την αποχή, διότι διατηρώντας απλώς τις δυνάμεις της δεν θ’ απειληθεί στο ελάχιστο.

Παρόλα αυτά και ο νυν δήμαρχος ζητά και επιδιώκει με στόμφο τη διεύρυνση του εκλογικού σώματος για μια πιο αντιπροσωπευτική επανεκλογή.

Γνωρίζει ότι οι 57.800 ψήφοι αποτελούν μια πολύ στέρεα βάση για να οικοδομήσει τη νίκη του, αλλά ταυτόχρονα ποντάρει στην αύξηση της εμπλοκής των Αθηναίων στη διαδικασία έτσι ώστε να λάβει μια ξεκάθαρη εντολή διοίκησης για την επόμενη πενταετία.

Τον «καταδιώκει» αναμφίβολα το διαρκές πισωγύρισμα της αναδιαμόρφωσης της Πανεπιστημίου, αλλά την ίδια ώρα η δουλειά του στις κατά τόπους γειτονιές του δήμου, με αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων με βασικό όπλο την καθαριότητα, τού χαρίζει το δικαίωμα να διαφημίζει μια πρώτη θητεία με θετικό πρόσημο.

Ο νυν δήμαρχος θέλει να ποντάρει σε αυτό το διαμορφωθέν σκηνικό και να επωφεληθεί αναλόγως. Είναι βέβαιο πως θα προβάλλει τη σιγουριά μιας στρατηγικής που ο δημότης της Αθήνας γνωρίζει καλά απέναντι σε μια πορεία προς το άγνωστο που πρεσβεύει αυτή τη στιγμή ο συνδιεκδικητής τους, δεδομένου ότι δεν έχει επιδείξει κάποιο έργο έστω κάπου αλλού.

O καθρέπτης του debate δεν θα είναι παραμορφωτικός

Η «τηλεμαχία» της Τετάρτης αναμένεται πλέον με έντονο ενδιαφέρον, διότι θα συζητηθούν φλέγοντα ζητήματα όπως η ασφάλεια, η ανθεκτικότητα της πόλης στην κλιματική αλλαγή, η ανάπτυξη της επόμενης μέρας, η κοινωνική πολιτική και ο πολιτισμός.

Είναι άξονες που ορίζουν το μέλλον της Αθήνας, είναι ζητήματα καθημερινότητας και βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης σ’ ένα απαιτητικό περιβάλλον, και ο κάθε υποψήφιος θα επιδιώξει να αδράξει προς όφελός του παρουσιάζοντας με σαφήνεια τις θέσεις του προγράμματός του.

Ο απευθείας διάλογος δε που θα έχουν οι Μπακογιάννης – Δούκας είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να (ανα)μετρηθούν τόσο επικοινωνιακά όσο και ουσιαστικά.