Ο μαυροντυμένος γκοθ τυπάς στο μπαρ της πολιτιστικής κοπερατίβας και έδρας του κόμματος K.O.Τ.Ε.Σ. (Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση), BOOZE, στην γεμάτη ζωή και θόρυβο Κολοκοτρώνη, είναι βυθισμένος στο βιβλίο του James Schannep «Μολύνθηκες- Εσύ θα καταφέρεις να επιβιώσεις στην Αποκάλυψη των Ζόμπι;» (εκδόσεις οξύ). Από τη γιγαντιαία ασπρόμαυρη φωτογραφία-σήμα κατατεθέν του χώρου, τον «επιθεωρεί», σε ευθεία βολή, το προκλητικό ξανθό ανήλικο αγόρι με το τσιγάρο στο στόμα και μια κότα συνοδό, που ο αστικός μύθος θέλει να είναι ο Ρεμπώ.

Στην πλάτη του απορροφημένου βιβλιόφιλου, που σκύβοντας να δω τι διαβάζει, προτείνει ευγενικά να μου δανείσει το βιβλίο, μια κατακόκκινη τεράστια αφίσα τραβά την προσοχή των περαστικών. Στο κέντρο της απεικονίζεται μοιραία ο Νίκος Λούβρος, από τις πιο cult μορφές της Αθήνας, μηχανικός, ζωγράφος και ιδρυτής του BOOZE και του κόμματος K.O.Τ.Ε.Σ., με τσιγάρο στο στόμα, ο οποίος κάθεται επίσης με ένα τσιγάρο στο χέρι σε ένα από τα τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο, πίνοντας βότκα και συζητώντας με καλλιτέχνες, μια γιατρό κι ένα γραφίστα.

Στην κατακόκκινη -συμβολικά και με ένα γαρύφαλλο- αφίσα ζητάει στις εκλογές στην Αθήνα στις 8 & 15 Οκτώβρη, να «ξαναπάρουμε την πόλη στα χέρια μας. Μαζί κι εγώ με την Λαϊκή Συσπείρωση, για μια Αθήνα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ με ΦΑΝΤΑΣΙΑ και ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ». Το ψηφοδέλτιο-σιδηρόδρομος του υποψηφίου δημάρχου του ΚΚΕ, Νίκου Σοφιανού, όπου συνωστίζεται και το δικό του όνομα, είναι κολλημένο στην ανοιγμένη τζαμαρία της εισόδου. Εκεί που συνήθως κρέμονται έργα τέχνης ή φωτογραφίες, σήμερα ο Λούβρος, που «αλλαξοπίστησε», γυρνώντας την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ (με τον οποίο είχε κατεβεί υποψήφιος το 2019), κυριαρχεί η μορφή του Βλαντιμίρ Λένιν.

Πάνω στον τεράστιο πάγκο των φανατικών σκακιστών της κοπερατίβας του, όπου συχνά κι ο ίδιος επί ώρες παίζει σκάκι, κάτω απ’ το βλέμμα ενός Λένιν-ομιλητή και του παγκόσμιου ρώσου σκακιστή, Βίκτορ Λβόβιτς Κορτσνό (κι όχι του Χο Τσι Μινχ, όπως αρχικά είχα θεωρήσει), ένα ζευγάρι παίζει ατάραχο μια αμφίρροπη παρτίδα. Είναι ακόμα μεσημέρι και οι πολύχρωμες «φυλές», καλλιτεχνίζουσες και μη, που καταφθάνουν αργότερα στην κοπερατίβα BOOZE, ακόμα δεν έχουν συρρεύσει.

Μα στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωση η ελευθεριάζουσα ιδρυτική «ψυχή» του Booze, τόπου συνάντησης των τεχνών (έχει φιλoξενήσει περισσότερες από 300 εκθέσεις, παραστάσεις, installations κι εκδηλώσεις χωρίς ενοίκιο ή ποσoστό, «γιατί δεν είμαστε μεταπράτες», όπως λέει ο ίδιος);, αναρωτιούνται πολλοί. Τους έχει διαφύγει ότι ήδη από τις εθνικές εκλογές του 2023, ο Νίκος Λούβρος, είχε απευθύνει κάλεσμα εκλογικής στήριξης στο ΚΚΕ, κόμματος «γνήσιου και πραγματικού αντιπάλου της Δεξιάς και της ολιγαρχίας».

«Σε προσωπικό επίπεδο, με τη συμπόρευση με το ΚΚΕ θέλω να τιμήσω τον πατέρα μου, Βασίλη, καπετάνιο του ΕΛΑΣ (“ΑΙΑΣ Ο ΣΑΙΝΗΣ”) και τον αγαπημένο θανόντα φίλο μου Μιχάλη Σπυριδάκη, έναν γνήσιο κομμουνιστή αγωνιστή», έγραφε η ανακοίνωση που εξέδωσε ο πρόεδρος των Κ.Ο.Τ.Ω.Ν.

Ο γιός του Σπυριδάκη, Χρήστος, «ένας μαχητικός Κομμουνιστής και μεγάλο μυαλό», σύμφωνα με τον Λούβρο, και επίσης υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την Λαϊκή Συσπείρωση, ήταν ο άνθρωπος που έκανε και το «συνοικέσιο» που οδήγησε σε πολιτικό γάμο με το ΚΚΕ, παρόλο που οι λόγοι που συστρατεύτηκε ο Λούβρος με το κόμμα είναι πιο σύνθετοι. Δεν είναι μόνο ότι κάποτε ανήκε στο κόμμα, αλλά την κοπάνησε λόγω ενός βιβλίου του Φαράκου περί Ηθικής, που είναι τελείως κόντρα στον αξιακό του κώδικα. Ούτε ότι συμπαθεί τον Κουτσούμπα.

(«Και μόνο επειδή μιλά γαλλικά. Είναι εξαιρετικός»), εκτιμά τον Σοφιανό (« Που ξέρει το Δήμο απέξω. Είναι καθαρό άτομο κι ό,τι κάνει θα το κάνει με τον καλύτερο τρόπο και με το λιγότερο κόστος»), κι, επιπλέον, του αρέσει πολύ ο Παφίλης. «Το ΚΚΕ είναι καλά οργανωμένο» και με μια υποψηφιότητα που «μπορεί να εφαρμόσει κοινωνική πολιτική, χωρίς λαμόγια εργολάβους, όπως κάνει ο Πελετίδης στην Πάτρα, που βγήκε δυο φορές και θα ξαναβγεί, παρότι κάνανε εναντίον του σύμπραξη ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Μακάρι να μπορούσαμε να ακολουθήσουμε στην Αθήνα το μοντέλο Πελετίδη. Ο Σοφιανός είναι το ίδιο ακριβώς!».

Οι λόγοι που εντάχθηκε στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ είναι και αισθητικοί, διευκρινίζει ο Λούβρος συζητώντας με τους φίλους του. «Δεν μπορώ να βλέπω αυτό το χάλι στην Αθήνα, αυτό το κιτσαριό που επικρατεί. Αυτό που ζούμε στην πόλη είναι ένα τούρκικο παζάρι, με δήθεν έργα αναπλάσεως, που δυστυχώς τα ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ, και δεν ξέρουμε και πόσο ακριβώς στοιχίζουν! Με τα φοβερά φοινικόδεντρα που ξεραίνονταν σε γκαζοντενεκέδες, έκαστος εκ των οποίων κόστισε 5000 ευρώ .Και τώρα τα πλατάνια… Αυτά τα πράγματα με προσβάλλουν», υποστηρίζει χειρονομώντας, ενώ το κινητό του συνεχώς χτυπά. «Η αισθητική της πόλης είναι τομέας στον οποίο μπορώ και θέλω να δουλέψω. Επίσης, δεν μπορεί μια μητροπολιτική πόλη να μην έχει Μετρό μετά τις 12. Πρέπει να λειτουργεί και μετά τις 12 το βράδυ, έστω και ανά 45 λεπτά».

Την πόλη όχι απλώς την ζει. «Την ξέρω απέξω, σαν την τσέπη μου. Τη μέρα και τη νύχτα», λέει γελώντας. Προτάσσονταν την αισθητική της, διευκρινίζει πως μιλά και για το χρώμα και τις προσόψεις των κτηρίων: «Πρέπει να φύγουν οι κακόγουστες πινακίδες και να γίνουν νέες από ειδικό εργαστήριο, με φοιτητές της Καλών Τεχνών. Και μαζί προγράμματα για τις προσόψεις των κτηρίων. Και να προστεθεί πολύ πράσινο γιατί το έχουν “κάψει”», συνεχίζει να αναπτύσσει το όραμά του.

Ζητά να μην ξεχνιέται ακόμα κάτι: «Από το ΚΚΕ έχουν περάσει εξαιρετικοί καλλιτέχνες, ποιητές, λόγιοι, ζωγράφοι, αυτούς τους παραγνωρίζουμε . Έχει μεγάλη παράδοση και δεσμούς με την τέχνη το κόμμα».

Από την άλλη, μεγάλο ρόλο έχει παίξει στη σύμπλευση «και το σκάκι»: «Το ΚΚΕ, όπως κι εγώ, το θεωρεί πολύ σημαντικό και ότι πρέπει να ενταχθεί ως ισότιμο υποχρεωτικό μάθημα στα δημοτικά σχολεία με διαπιστευμένους δασκάλους-προπονητές, για να οξυνθούν τα αποχαυνωμένα πνεύματα. Κι αφού ξεκινήσει ως πρόγραμμα πιλοτικά σε διάφορους δήμους της ελληνικής επικράτειας, να μετατραπεί σε 2 χρόνια σε μια καθολική καινοτομία στον χώρο της εκπαίδευσης».

«Ρεμπέτ ασκέρ στο ΣΥΡΙΖΑ»

Θα κάνει διαβεβαιώνει ο Νίκος Λούβρος ση συγκεντρωμένη ομήγυρη ό,τι μπορεί «για να προστατεύσω τα μαγαζιά υγειονομικού ενδιαφέροντος, που είναι έρμαια της δημοτικής αστυνομίας, της αστυνομίας και κάθε καρεκλοκένταρου στο Δήμο, να μην υπάρχει ούτε όριο λειτουργίας, όπως στην Βαρκελώνη, που είναι επίσης τουριστική πόλη, και χωρίς ηχορύπανση φυσικά». Επίσης, θα δώσει «αγώνα για το θέμα του καπνίσματος, με προδιαγραφές και ειδικό εξαερισμό. Να δουλέψουν κι οι μηχανολόγοι! Δεν πρέπει να επιβληθεί ο ρατσιστικός φασιστικός διαχωρισμός καπνιστών και μη. Τεχνολογικά είναι εφικτό σε όλους τους χώρους, ενώ καπνίζει ο διπλανός σου, εσύ να μην αναπνέεις τον καπνό . Μπορεί να υπάρξει μια επιτροπή από μηχανικούς του δήμου και του υγειονομικού που να το ελέγχει», αναφέρει.

Δεν είναι γνωστό αν η συμπόρευση με το ΚΚΕ ακολούθησε την ρήξη του με τον ΣΥΡΙΖΑ. «Πρώτον, το έχουν κάνει ρεμπέτ ασκέρ στο ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερον, δεν με θέλανε. Γιατί; Επειδή είμαι περίεργος. Στο ΣΥΡΙΖΑ με θεωρούσαν απρόβλεπτο. Τους χαλάω τη μαγιά. Δεύτερον, ο μόνος που μου απαντάει αμέσως όποτε παίρνω τηλέφωνο είναι ο Παύλος Πολάκης, που παρόλο που πήγαν και να τον φάνε στο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το πιο καθαρό άτομο στο κόμμα. Και είναι ο μόνος που με ενδιαφέρει».

«Άφησα τις Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. στο κοτέτσι, με δεδομένο ότι υπάρχουν κλεφτοκοτάδες, κι είπα να βοηθήσω το ΚΚΕ όσο μπορώ. Αλλά οι Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. δεν είναι σε αναστολή», ξεκαθαρίζει. «Ετοιμάζονται για το μεγάλο χτύπημα του χρόνου, στις Ευρωεκλογές. «Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. σε συνεργασία με τις φραγκόκοτες. Υπάρχουν και… ξυλόκοτες», λέει γελώντας το αιρετικό πνεύμα σύνθεσης και παρεμβατικότητας, που ιδεολογικά όμως δεν είναι απολύτως σαφές πού ακριβώς ανήκει: «Ιδεολογικά είμαι ο εφαρμοσμένος σοσιαλισμός. Κι αυτό φαίνεται κι από τον κόσμο που πατάει εδώ πέρα», υποστηρίζει, προσθέτοντας ότι τον τρόπο που λειτουργεί μπορούμε να τον δούμε στο φιλμ «L’ armata Brancaleone» («Oι Γενναίοι του Μπρανκαλεόνε», 1966), του Μάριο Μονιτσέλι, με τον αγαπημένο του Βιτόριο Γκάσμαν, όπου ένας «στρατός από outsider προσπαθεί να καταλάβει ένα φέουδο για να βοηθήσει τον κόσμο, με κωμικοτραγικό τρόπο. Βεβαίως, εδώ στην Αθήνα το θέμα είναι απλώς τραγικό. Ελπίζω να πετύχει το εγχείρημα του ΚΚΕ. Γι’ αυτό βοηθούμε με χίλια το Νίκο Σοφιανό ως αρμάδα των Κ.Ο.Τ.Ω.Ν».

Γνωστός θαμώνας των τηλεπαράθυρων προεκλογικώς, λόγω του «κληρονομικού» χαρίσματος της πρόβλεψης των αποτελεσμάτων («πέντε ημέρες πριν από κάθε εκλογές ερχόταν εδώ ο μακαρίτης Ηλίας Νικολακόπουλος», υποστηρίζει), τι βλέπει να βγάζει η κάλπη στις 8 και 15 του μήνα; «36% NΔ, 16% KKE στον α’ γύρο. Οι υπόλοιποι…μπουγιαμπέσα. Στο β΄γύρο, αν επαληθευτώ, πάμε για ντέρμπι».