Στο «ύστατο χαίρε» του ταλαιπωρημένου Κρις Μάθιους (Chris Matthews) προς το επαγγελματικό μπάσκετ το κοντέρ σταμάτησε ακριβώς στους 60 πόντους! Ήταν το βράδυ που θα ένωνε -μοιρολατρικά θαρρείς- τα δύο στάδια της ζωής του, το προηγούμενο και το επόμενο: αυτό των παρκέ που άφηνε οριστικά πίσω του ως παίκτης και του ολοκαίνουργιου στο οποίο θα εγκαθίστατο μέχρι σήμερα χωρίς να έχει την οποιαδήποτε ιδέα τότε.
Αν και είναι φανατικός υποστηρικτής του δόγματος «η παραίτηση δεν είναι ποτέ μια επιλογή», το 2016 δεν χωρούσε πουθενά, ούτε καν στριμωχνόταν, κάποια εναλλακτική. Τα πόδια του ήταν ταλαιπωρημένα από τραυματισμούς κι επεμβάσεις σε γόνατο και αστράγαλο, ενώ την ίδια ώρα είχε ξεμείνει από οξυγόνο. Κυριολεκτικά.
Χωρίς πνευμόνι
Ο ένας πνεύμονάς του δεν ήταν λειτουργικός, σχεδόν κατεστραμμένος από υγρό που είχε μαζέψει, και ο αέρας που έφτανε στα ζωτικά όργανα δεν του επέτρεπε να πιέζει το σώμα του στα όρια που ήθελε. «Ορισμένες φορές ήταν δύσκολο ακόμη και να πάρω ανάσα», έχει ομολογήσει.
Γι’ αυτό και το πρωινό που τρόμαξε έως ότου σηκωθεί από το κρεβάτι, κοιτάχτηκε στον καθρέπτη του και είπε -φωναχτά- στο αγουροξυπνημένο πρόσωπο που αντίκριζε απέναντί του πως «οι μέρες μου στο μπάσκετ τέλειωσαν». Μέρες που κράτησαν από τα 8 χρόνια του, όταν πρωτόπαιξε, και ως τα 31 του.
Απαιτούσε πολλή εσωτερική δύναμη μια τέτοια αυτοαναφορική κουβέντα με το τσαλακωμένο είδωλό του προτού καταλήξει στο συμπέρασμα της απόσυρσης. Αυτό το «φτάνει πια» ήταν πολύ επίπονο για έναν τύπο που δεν του άρεσε ν’ αφήνει ποτέ μια δουλειά στη μέση.
Αποδείχθηκε πάντως ένας απλός συμβιβασμός όλο αυτό. Μια υποχρεωτική συμμαχία με το αόρατο «alter ego» του για να μην ταλαιπωρείται παραπάνω.
«Είπα στον εαυτό του ‘τι θα κάνεις στη ζωή σου; Θα σαπίσεις ή θα δράσεις;’», έχει ομολογήσει στο ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε για τη ζωή και την πορεία του στον χώρο.
Η ώρα της μεγάλης στροφής
Οπότε το μπάσκετ δεν το άφησε φυσικά. Ούτε τού πέρασε ποτέ από το μυαλό μια τέτοια σκέψη. «Όταν ο πνεύμονάς μου κατέρρευσε στη Νότια Αμερικά, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι το σύμπαν και ο Θεός μου είπαν πως αγαπάς το μπάσκετ πρέπει να προσπαθήσεις να κάνεις κάτι άλλο».
Έχοντας ήδη μια πρώιμη επαφή με την προπονητική, συμπέρανε πως είναι ένας τομέας με αρκετά περιθώρια εξέλιξης και επαγγελματικής καταξίωσης. Όχι βέβαια ως άλλος ένας γυμναστής ή μέλος τιμ.
Μια αυτόνομη παρουσία που θα δουλεύει ατομικά το σουτ όσων αναλαμβάνει να προπονήσει. Αυτό γνώριζε να κάνει καλά ως παίκτης, αυτό θα δίδασκε σ’ εκείνους που θα τον πλήρωναν για να του… μοιάσουν.
Το NBA τον είχε απορρίψει μια φορά, όταν έμεινε εκτός του draft το 2010, παρά τα ρεκόρ στο Σεντ Μποναβεντούρ της γενέτειράς του Ουάσινγκτον Ντι Σι, κι αναγκάστηκε να ξενιτευτεί (Μεξικό, Κίνα, Ρωσία, Καναδάς). Μα την Κερκόπορτα για την ελίτ την εντόπισε και την «παραβίασε» ετσιθελικά.
Προηγουμένως έδειξε τεράστια υπομονή. Πιστεύοντας πάρα πολύ στην ιδέα του άφησε τον χρόνο να κυλήσει προς όφελός του. Δεν πτοήθηκε από το γεγονός πως άργησε να φτιάξει «πελατολόγιο».
Ήταν άστεγος από… επιλογή
Χρήματα δεν είχε για το ενοίκιο και μια σταθερή στέγη, γυρνούσε από γνωστό σε φίλο κι από φίλο σε γνωστό έως ότου βάλει σε τάξη την (επαγγελματική) ζωή του. Δεν ακολούθησε τη μητέρα του που του πρότεινε να μετακομίσει στη Βόρεια Καρολάινα, προτίμησε να «είμαι άστεγος από επιλογή, διότι κυνηγούσα τον στόχο μου».
Όπως, άλλωστε, συμπλήρωνε με βεβαιότητα στην ίδια συνέντευξή του «ήξερα ότι θα ερχόταν κάτι, οπότε ανέμενα τη στιγμή». Μια απ’ αυτές του την πρόσφερε ο φίλος του Πάτρικ Ρόμπινσον, που διοικούσε μια τοπική ακαδημία μπάσκετ της κομητείας Μοντγκόμερι.
Από τη μία τον προσέλαβε και τον ενέταξε στην υπόλοιπη ομάδα του. Από την άλλη τού δάνεισε και χρήματα για να εγκατασταθεί σε δικό του διαμέρισμα κι όχι να περιφέρεται από ‘δω κι από ‘κει. Ήταν, ομολογουμένως, μια αρχή.
Μια πρόταση που του άλλαξε τη ζωή
Η βαλβίδα εκτόξευσης για τον Κρις Μάθιους ενεργοποιήθηκε όταν, λίγους μήνες αργότερα, ο Γάλλος σέντερ Κέβιν Σεραφέν, τότε παίκτης των Νιου Γιορκ Νικς, με τον οποίο γνωρίζονταν αρκετά καλά, τον ρώτησε αν είχε ελεύθερο χρόνο να δουλέψουν μαζί τη βελτίωσή του σουτ του.
Το «ναι» ήρθε αβίαστα. Άλλο που δεν ήθελε, φυσικά. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα λάνσαρε τη δουλειά του στους κύκλους που επιθυμούσε.
Από προπόνηση σε προπόνηση και από στόμα σε στόμα, ως η πειστικότερη διαφήμιση, η φήμη του «αντισυμβατικού» γυμναστή με τις πρωτότυπες μεθόδους βελτίωσης του σουτ άρχισε να εξαπλώνεται στις παρέες των φημισμένων παικτών της λίγκας.
Βοήθησε πολύ και το υλικό που ανέβαζε σταθερά από το 2016 στο YouTube, για να ‘χουν όσοι δεν τον γνώριζαν μια πρώτη ιδέα. Ο «Lethal Shooter» είχε μόλις γεννηθεί, ένα αστέρι είχε μόλις ανατείλει.
Στον προσωπικό λογαριασμό του βρίσκονται από 6ετίας σε περίοπτη θέση τα σεμινάρια της «Τέχνης του Σουτ», χωρισμένα σε έξι θεμελιώδη κεφάλαια.
Η κομβική συνεργασία με τον Χάουαρντ
Εκ των πρώτων που τον πλησίασαν ήταν ο δημοφιλής σέντερ Ντουάιτ Χάουαρντ. Είχε υπογράψει στους Ατλάντα Χοκς έναντι 70 εκατομμυρίων δολαρίων για τρία χρόνια και μετά το δοκιμαστικό διήμερο της γνωριμίας τους ζήτησε από τον Μάθιους να τον ακολουθήσει. «Πόσο θα σου κοστίζει να ζήσεις εδώ το καλοκαίρι;» τον ρώτησε ο άλλοτε διεθνής ψηλός. Φυσικά το ποσό δεν ήταν πρόβλημα για έναν τύπο με πακτωλό χρημάτων στην τράπεζα.
Ο Χάουαρντ τέλειωσε τη σεζόν στα «γεράκια» έχοντας 63% στα σουτ – το καλύτερο της καριέρας του σε σεζόν με τουλάχιστον 70 αγώνες! Το τηλέφωνό του χτυπούσε έκτοτε ασταμάτητα.
Περιζήτητος
Σήμερα έχει δουλέψει με παίκτες απ’ όλες σχεδόν τις ομάδες του NBA ή του WNBA. Δεν τον νοιάζει το προφίλ αυτού που τον καλεί. Τον ενδιαφέρει μόνο να προσφέρει στον οποιονδήποτε του το ζητήσει έτσι ώστε να (τον) φτάσει στο ταβάνι του, διότι «τότε νιώθω κι εγώ σπουδαία». Ούτως ή άλλως ο Μάθιους μπήκε «σε αυτήν τη δουλειά, διότι όσοι μέντορες με βοήθησαν μού έδωσαν κίνητρο».
Γι’ αυτό και τους χωρά, με κάποιον μαγικό τρόπο, όλους στο πιεσμένο πρόγραμμά του.
Μεταξύ άλλων έχει αναλάβει τον Κόουλ Άντονι των Ορλάντο Μάτζικ. Όπως επίσης τους συμπαίκτες στους Ντένβερ Νάγκετς, Κεντάβιους Κάλγουελ-Πόουπ / Μάικλ Πόρτερ τζούνιορ. Καθένας τον ευγνωμονεί για κάποιον λόγο. Από τη μια για τη βελτίωση της τεχνικής και από την άλλη για το state of mind που ανέπτυξαν όσο διάστημα συνυπήρχαν μαζί του στο παρκέ.
Στο book των «πελατών» και ο Λιθουανός Ντομάντας Σαμπόνις των Κινγκς που έφτασε να σουτάρει με 37% από το τρίποντο και να εμφανίζει σχεδόν 67% στην κλίμακα true shooting (που μετρά την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών που ένας παίκτης εκτελεί) – επίδοση που αποτελεί carreer high μέχρι τώρα.
Βασιλικότερος του βασιλέως… Λεμπρόν
Κάπου δε έχει πετύχει τους πάντες. Τον Λεμπρόν Τζέιμς, τον Λούκα Ντόντσιτς, τον Κέβιν Ντουράντ, τον Ζάιον Γουίλιαμσον. Τους ξέρει και τον ξέρουν, τους σέβεται και τον αναγνωρίζουν.
Μιλάει, διδάσκει, κατευθύνει.
Τον ζήτησαν, τον πλήρωσαν και τον είχαν επίσης στη «δούλεψή» τους διάσημες «περσόνες» της showbiz που ‘θελαν να κάνουν το κομμάτι τους. Για όλους είχε ο μπαχτσές του. Έχει πια μπει στο 2K, είχε κι ένα cameo στο «Hustle» του Άνταμ Σάντλερ με κεντρικό πρωταγωνιστή τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ.
Πλέον είναι, αναμφίβολα, κι ένας showman. Στεφάνια με καρφιά ή φτιαγμένα από λάστιχα οχημάτων και σουτ από λόφους, κάτω από το νερό και ξάπλα στο παρκέ συμπληρώνουν το παραγόμενο περιεχόμενο και μαζί τον τραπεζικό λογαριασμό του με επιπλέον έσοδα από διαφημίσεις και προωθήσεις προϊόντων.
Το διασκεδάζει ασύστολα, γιατί κατάφερε να γίνει αυτό που ονειρευόταν από την πρώτη στιγμή, ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο.
Το συμπέρασμα του Lethal Shooter
Ο Μάθιους έχει κατανοήσει από καιρό «την πίεση του να είσαι τέλειος». Θέλει και ο ίδιος να είναι, αλλά σε καμιά περίπτωση μέσω της ετσιθελικής επιβολής από τα φανταχτερά πρότυπα των social media, η οποία σε κάμποσες περιπτώσεις γεννά αναπόφευκτες ψυχικές ασθένειες σε αθλητές ή μη.
Πασχίζει να πείσει όσους συναναστρέφονται μαζί του πως «όταν αρχίζει η αποτυχία, η επιτυχία βρίσκεται ακριβώς πίσω της αν φυσικά δεν τα παρατήσεις». Κι ο Lethal Shooter δεν το έκανε.
