Ως το βράδυ της 13ης Φεβρουαρίου του 2013 ο Όσκαρ Πιστόριους ήταν ο πλέον φημισμένος παραολυμπιονίκης της σύγχρονης εποχής με έξι χρυσά μετάλλια και παγκόσμια ρεκόρ στην κατηγορία Τ44 των 100μ., των 200μ και των 400μ. Ήταν ο «Blare Runner» του στίβου λόγω των πρόσθετων κάτω άκρων που έφερε, έχοντας ακρωτηριαστεί σε ηλικία 11 μηνών.
Από τα ξημερώματα της 14ης Φεβρουαρίου είναι ο καταδικασμένος δολοφόνος της Ρίβα Στένκαμπ. Της 29χρονης Νοτιοαφρικανής που είχε τραυματιστεί θανάσιμα από τέσσερις σφαίρες στο μπάνιο του σπιτιού του. Το θύμα ήταν σύντροφός του του Πιστόριους για λιγότερο από ένα χρόνο.
Αρχικά ο Νοτιοαφρικανός υπεραθλητής είχε ισχυριστεί στην Αστυνομία πως άνοιξε πυρ διότι νόμιζε ότι κάποιος διαρρήκτης είχε εισβάλει από το προσβάσιμο παράθυρο της τουαλέτας στο εσωτερικό και φοβήθηκε ν’ ανάψει τα φώτα καθώς δεν φορούσε καν τα πρόσθετα μέλη του. Μετά κι αφού γύρισε στο υπνοδωμάτιο διαπίστωσε πως η σύντροφός του έλειπε από το κρεβάτι!
Εκ των υστέρων όμως, κι επειδή οι ισχυρισμοί του έπεφταν σε αντιφάσεις, διαπιστώθηκε πως ο -τότε 26χρονος- Πιστόριους είχε εκτελέσει τη Στένκαμπ μ’ ένα πιστόλι των 9 χιλιοστών, με συνέπεια να οδηγηθεί σε δίκη κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία από πρόθεση.
Μάλιστα δύο ιδιωτικοί ερευνητές, που αργότερα έγραψαν βιβλίο επί της υπόθεσης, είχαν υποστηρίξει πως η πτυχιούχος δικηγόρος και μοντέλο είχε δεχθεί χτυπήματα στην πλάτη από μπαστούνι που βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος και ο Πιστόριους δεν είχε καταφέρει να δικαιολογήσει την ύπαρξή του.
Η (κατα)δίκη του Όσκαρ Πιστόριους
Η ακροαματική διαδικασία άρχισε 13 μήνες αργότερα (Μάρτιος του 2014) σε κακουργιοδικείο της Πρετόρια και εξελίχθηκε επεισοδιακά.
Εξέταση μαρτύρων για τη σχέση δράση και θύματος, αγορεύσεις δικηγόρων, ιατρικές γνωματεύσεις, απολογία κατηγορουμένου, διακοπές, πρωτόδικη επιβολή ποινών, αποφυλακίσεις, ενστάσεις, αντιδράσεις και επανεξέταση της υπόθεσης συνέθεσαν το ταραχώδες δικαστικό σκηνικό που διήρκησε συνολικά ως το Νοέμβριο του 2017.
Ήταν τότε που ο γυναικοκτόνος παραολυμπιονίκης καταδικαζόταν, εν τέλει, από το Ανώτατο Δικαστήριο σε 15 χρόνια, απόρροια της προσφυγής που η ίδια η κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής είχε κάνει. Στον Πιστόριους είχε επιβληθεί η μικρότερη δυνατή ποινή που προέβλεπε ο νόμος για δολοφονία από πρόθεση, με δεδομένο ότι ως δεινός χρήστης όπλων γνώριζε το μεγάλο κακό που θα μπορούσε να προκαλέσει στον οποιονδήποτε, γνωστό ή άγνωστο.
Το λάθος που θέλει να εκμεταλλευτεί ο Πιστόριους
Σήμερα και λίγο πριν συμπληρωθούν έξι χρόνια από την τελεσιδικία που του επιβλήθηκε, ο Πιστόριους εξακολουθεί να μάχεται για την -εκ νέου- απελευθέρωσή του. Τον περασμένο Μάρτιο το αίτημά του είχε απορριφθεί στο αρχικό στάδιό του, διότι δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος στη Νότια Αφρική για να αποφυλακιστεί κάποιος κρατούμενος.
Με βάση τα όσα αναφέρονται πλέον από κρατικές πηγές, υπήρξε δικονομικό λάθος στον υπολογισμό της ποινής έχει ήδη εκτίσει στη φυλακή που κρατείται. Μάλιστα οι σωφρονιστικές αρχές ενημέρωσαν ότι δεν πρόκειται να προσβάλουν την έφεση του Πιστόριους, ομολογώντας εμμέσως πλην σαφώς το σφάλμα που έγινε στη συμπλήρωση των σχετικών εγγράφων
Οι δικηγόροι του Πιστόριους είχαν προχωρήσει στην αίτηση, διότι στις 21 Μαρτίου του τρέχοντος έτους συμπληρώνονταν τα μισά από τα χρόνια της ποινής και ο πελάτης τους δεν είχε προκαλέσει προβλήματα ενόσω βρισκόταν έγκλειστος.
Η σύγχυση εκτιμάται ότι προκλήθηκε από το γεγονός πως δεν προσμετρήθηκαν οι 16 μήνες φυλάκισης που είχε ήδη καλύψει ο Νοτιοαφρικανός πριν και κατά τη διάρκεια της δίκης, όταν μπαινόβγαινε στο σωφρονιστικό ίδρυμα και στην αίθουσα του δικαστηρίου. Γι’ αυτό άλλωστε και από τα 15 χρόνια κάθειρξης θα έπρεπε να βρεθεί στο κελί για 13 χρόνια και 5 μήνες.
Σε αυτή τη φάση της υπόθεσης η νομική ομάδα που υπερασπίζεται τον Πιστόριους έχει προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Νότιας Αφρικής, ζητώντας την αναίρεση της απόρριψης και την από την αρχή εξέταση του αιτήματος αποφυλάκισης.
Διχασμένοι οι δικαστές, «εξεγείρεται» η κοινή γνώμη, απεβίωσε ο πατέρας της Στένκαμπ
Ακόμη πάντως κι αν ο Πιστόριους εξασφαλίσει μια νέα ακρόαση για την αναστολή της φυλάκισής του, δεν είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί στον έξω κόσμο αρχίζοντας μια νέα ζωή.
Ήδη υπάρχουν έντονες αντιδράσεις από την κοινή γνώμη για το ενδεχόμενο της απελευθέρωσης ενός δολοφόνου. Ήταν αυτή που δημιούργησε τις συνθήκες για την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης και την επιβολή ανώτερης ποινής.
Τα συμβούλια αναστολών λαμβάνουν υπ’ όψιν ένα ευρύ φάσμα από παράγοντες όταν καλούνται να εξετάσουν αν ένας καταδικασμένος έχει τη δυνατότητα να αποφυλακιστεί πρόωρα και να τεθεί υπό επιτήρηση στο σπίτι του. Στους παράγοντες αυτούς συμπεριλαμβάνονται σίγουρα οι ισχυρισμοί που δύναται να προβάλλουν οι συγγενείς του θύματος.
Οι γονείς της Ρίβα Στένκαπ είχαν αποκρούσει ή μπλοκάρει πολλά τα νομικά «τρικ» που ο Πιστόριους και δικηγόροι επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν όλο αυτό το διάστημα. Η τελευταία φορά ήταν τον περασμένο Μάρτιο.
Βέβαια η Τζουν έχει πλέον μείνει μόνη μετά τον πολύ νωπό θάνατο του Μπάρι και θα πρέπει να φανεί ακόμη πιο δυνατή σε αυτήν την επίπονη διαδικασία, είτε δει είτε όχι εκτός φυλακής τον άνθρωπο που στέρησε από την κόρη της το υπόλοιπο της ζωής της.
Κατά σύμπτωση ο Μπάρι Στένκαμπ απεβίωσε από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 80 ετών. Όλο αυτό το διάστημα ζητούσε συντετριμμένος έναν τρόπο να βρεθεί κοντά στην κόρη του.
