Με τις εξειδικεύσεις των οικονομικών μέτρων που παρουσιάστηκαν από το οικονομικό επιτελείο την Τρίτη, η εικόνα είναι λίγο πολύ σαφής – ως προς τις προθέσεις της κυβέρνησης: Θα στηριχθούν οι πληγέντες από τις καταστροφές, θα γίνει μία προσπάθεια για τη φοροδιαφυγή (μένει να αποδειχθεί η αποτελεσματικότητα της) και κατά τα άλλα, σιγά-σιγά, «λεφτά (δεν) υπάρχουν».
Το κρισιμότερο μέτρο που… δεν θα ληφθεί, είναι η επιδότηση του πετρελαίου θέρμανσης στην αντλία, που πέρυσι αποδείχθηκε ότι λειτούργησε και ήταν ευεργετικό. Θα επεκταθεί μεν η χορήγηση του επιδόματος θέρμανσης προς τους καταναλωτές, όμως κατά τα λοιπά και με τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου να έχουν πάρει την ανηφόρα, ο Θεός βοηθός.
Κατά τα όσα σήμερα εκτιμώνται, η διάθεση του πετρελαίου θέρμανσης εφέτος και από τα μέσα Οκτωβρίου, θα ξεκινήσει από τα επίπεδα του 1,5 ευρώ/λίτρο.
Η διαφορά από την περυσινή, τεχνητή έστω, αλλά για τον καταναλωτή ευεργετική συγκράτηση των τιμών, πλησιάζει το 10%, ποσοστό που σε συνδυασμό με το γενικευμένο κύμα ανατιμήσεων, αναμένεται ότι θα θέσει σε δοκιμασία ένα σημαντικό τμήμα χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων.
Το στοίχημα για την κυβέρνηση και, κατά μείζονα λόγο, για τους πολίτες είναι αν οι εξαγγελθείσες αυξήσεις μισθών στο δημόσιο, στις συντάξεις και για ένα τμήμα των απασχολούμενων στον ιδιωτικό τομέα, μέσω του ξεπαγώματος των τριετιών (όλα από τις αρχές του 2024), θα είναι ικανές να αντισταθμίσουν τις πιέσεις από την πληθωριστική έξαρση και το κόστος των καυσίμων.