Πέντε Ελληνες, όλοι τους νέοι σε ηλικία, έχασαν τη ζωή τους στη Λιβύη κάτω από συνθήκες που χρήζουν διερεύνησης.
Αντικείμενο της έρευνας ωστόσο δεν μπορεί να είναι μόνο το δυστύχημα. Ο,τι συνέβη δεν είναι υπόθεση μόνο κάποιας τοπικής τροχαίας και του κλιμακίου της ΕΥΠ.
Θα πρέπει συγχρόνως να διερευνηθεί εάν η προετοιμασία της αποστολής ήταν η ενδεδειγμένη, εάν ελήφθησαν τα κατάλληλα μέτρα ασφάλειας και προστασίας ή εάν στον σχεδιασμό συνυπολογίσθηκε κάθε πιθανός κίνδυνος για τα μέλη της.
Οι κίνδυνοι σε τέτοιου τύπου ανθρωπιστικές αποστολές είναι δεδομένοι. Η Λιβύη δεν είναι καν μια χώρα υπό κατάρρευση, αλλά μια χώρα που έχει ήδη καταρρεύσει.
Δεδομένη είναι και η συμπαράσταση στις τραγωδίες που βιώνει είτε αυτή επιβάλλεται από ανθρωπιστικούς λόγους είτε εντάσσεται στο πλαίσιο των όποιων διπλωματικών σχέσεων.
Καμία συμπαράσταση όμως δεν μπορεί να είναι μια πορεία προς το άγνωστο.
