Ο ΣΥΡΙΖΑ απέχει μία εβδομάδα από το να αποκτήσει αρχηγό.
Εστω και μειωμένο σε σχέση με τις προηγούμενες εσωκομματικές του εκλογές, δείχνει ωστόσο να διαθέτει ένα ενεργό κομματικό ακροατήριο που του προσφέρει μια ευκαιρία επανατοποθέτησης στο πολιτικό σκηνικό.
Από αυτήν την άποψη, πέτυχε μια πρώτη νίκη έπειτα από μια σειρά από ήττες.
Όλα αυτά θα είχαν λιγότερη σημασία εάν στις εθνικές εκλογές δεν είχε ανατεθεί στο κόμμα από το ευρύτερο ακροατήριο ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Οι εσωκομματικές διαδικασίες επομένως ωθούν στην κατεύθυνση της αποκατάστασης μιας συνταγματικής τάξης όπου ο πρώτος κυβερνά και ο δεύτερος αντιπολιτεύεται υπό το βάρος της εναλλακτικής πρότασης εξουσίας.
Μένει να φανεί ακόμη ωστόσο πώς και με ποιον θα ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα υψηλά του καθήκοντα.
Θα αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και των αναγκών που έχει η χώρα; Ή θα εγκαινιάσει έναν νέο κύκλο λαϊκισμού που εντέλει στοίχισε και στον ίδιο;
Πέρα από φαβορί και αουτσάιντερς, ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι.
Κι όπως συμβαίνει σε κάθε δημοκρατική διαδικασία, η τελική επιλογή βαραίνει τους ψηφοφόρους του.
