Στην επιχείρηση ανασυγκρότησης του θεσσαλικού κάμπου η χώρα μας θα ενισχυθεί με 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ από τους εταίρους της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τα χρήματα αυτά θα προέλθουν από διάφορα προγράμματα, μεταξύ των οποίων και το ΕΣΠΑ.
Περισσότερη σημασία από την προέλευση, όμως, έχει η κατάληξη. Πού και πώς θα διατεθούν αυτά τα χρήματα;
Το ερώτημα είναι ιδιαιτέρως κρίσιμο εάν ληφθούν υπόψη η δαιδαλώδης γραφειοκρατία, η πρακτική της τοπικής αυτοδιοίκησης να ανακατευθύνει αλλού τους πόρους, αλλά και διάφοροι επιτήδειοι που έλκονται από τη μυρωδιά του χρήματος.
Είναι γνωστό εξάλλου ότι στο πρόσφατο παρελθόν πόροι που είχαν διατεθεί για τα «αφανή» αντιπλημμυρικά έργα σπαταλήθηκαν εντέλει σε σκοπούς με προεκλογικό άρωμα και οι οποίοι αφορούσαν περισσότερο τη βιτρίνα και λιγότερο την ουσία.
Στην περίοδο δε της οικονομικής κρίσης είχε υπολογιστεί πως για κάθε εκατό ευρώ του υπέρογκου ελλείμματος που είχε δημιουργηθεί ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό κατέληγε σε μια «μαύρη τρύπα» της οποίας κανένας δεν μπορούσε να προσδιορίσει το περιεχόμενο.
Είναι αναγκαίος συνεπώς ο συντονισμός και η σύσταση ενός οργάνου που θα έχει την ευθύνη των «καθαρών λογαριασμών».
Καμία πληγή δεν θα κλείσει στον Κάμπο εάν αφεθούν και κακοφορμίσουν νέες πληγές.
