Πριν χρόνια ο Γιώργος Παπανδρέου είχε πει το πετυχημένο, «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Το ίδιο σύνθημα μπορεί να ειπωθεί και σήμερα και εάν το παραλλάξουμε και λίγο γίνεται: «ή αλλάζουμε ή πνιγόμαστε».
Και όμως πνιγόμαστε γιατί το κεντρικό Κράτος δεν είναι έτοιμο να δώσει λύσεις και να αντιμετωπίσει ακραία καιρικά φαινόμενα. Και η τοπική αυτοδιοίκηση δεν πάει πίσω. Και αυτή έχει τεράστιες ευθύνες.
Μα, θα πει κάποιος, υπάρχει η κλιματική αλλαγή που έγινε κλιματική κρίση. Σωστά και όντως τα φαινόμενα είναι πρωτόγνωρα και θα δούμε και άλλα πολλά από εδώ και πέρα. Με τις δυνάμεις της φύσης δεν μπορεί να τα βάλεις ούτε να τις τιθασεύσεις όσο οργανωμένο Κράτος και να έχεις.
Όμως μπορείς να οχυρωθείς, να προετοιμαστείς για να έχεις τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Αρα, βλέπεις τι έχει γίνει και τι δεν έγινε και διορθώνεις λάθη και παραλείψεις του παρελθόντος. Κάνεις εκ νέου ιεράρχηση προτεραιοτήτων. Δημιουργείς ευέλικτες δομές για να δρουν αποτελεσματικά όσο αυτό είναι εφικτό.
Βλέπουμε πάλι, άνθρωποι να χάνονται, περιουσίες να καταστρέφονται και περιοχές να πλημμυρίζουν. Δεν γίνεται να επικαλούμαστε απλώς την κλιματική κρίση, χωρίς να προετοιμάζουμε τις υποδομές και την Πολιτική Προστασία για να αντιμετωπίσουν τα ακραία φαινόμενα που συμβαίνουν πια συνεχώς.
Είναι ώρα, ενόψει και των αυτοδιοικητικών εκλογών, να μιλήσουμε σοβαρά όλοι, να αντιμετωπιστεί και η ασάφεια που επικρατεί ως προς τις αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της κεντρικής εξουσίας βολεύει την εκάστοτε κυβέρνηση για να μη χρεώνεται το πολιτικό κόστος όταν συμβαίνουν καταστροφές.
Σε όλη την επικράτεια χρειάζονται να γίνουν κινήσεις άμεσες, όπως μελέτες και έργα αντιπλημμυρικά. Πολλά από αυτά έγινε με δεδομένα προ δεκαετιών. Πλέον ο καιρός άλλαξε και υπάρχει μια διαφορετική κατάσταση.
Δεν υπάρχει χώρος για δικαιολογίες. Τα γεγονότα μας πρόλαβαν για μια ακόμη φορά και το ζητούμενο είναι η επόμενη μέρα να μην είναι σαν τη χθεσινή.
Οι αλλαγές και μάλιστα καίριες είναι ύψιστης προτεραιότητας γιατί αλλιώς θα βουλιάξουμε και θα πνιγούμε!
