Οι Αθηναίοι απογοητεύονται διότι δεν διαφαίνεται να αποκλίνουμε από τον δρόμο της συνεχούς Δημοτικής παρακμής που έχει από χρόνια ξεκινήσει.
Αν ρωτήσετε κάποιους επώνυμους αρχιτέκτονες, ζωγράφους, αρχαιολόγους, ηθοποιούς και γενικά ανθρώπους της τέχνης τι πρέπει να γίνει, θα σας μιλήσουν για αισθητικά και πολιτιστικά θέματα. Πολλοί επιθυμούν πολύ πράσινο, περισσότερα θέατρα και μουσεία, καλύτερο «ύφος» πόλης και άλλα ενδιαφέροντα, συνήθως όμως όχι πολύ συγκεκριμένα και όχι τόσο επείγοντα.
Αν όμως ρωτήσετε τον απλό λαϊκό δημότη που υποφέρει σε καθημερινή βάση από τις αντικειμενικές αδυναμίες της πόλης, από τη μη επίβλεψη της τήρησης του νόμου, από τους «εγκατεστημένους» άστεγους ή ναρκομανείς, από ισόβιες σκαλωσιές σε παλαιά κτήρια που δεν επισκευάζονται, από τις ακαθαρσίες των ζώων και από τα άθλια και δυσνόητα Graffiti που προσβάλλουν ατιμώρητα την αισθητική και προκαλούν αποστροφή και κατάθλιψη, τότε θα πάρετε πολύ πιο συγκεκριμένες, πρακτικές και αυτονόητες απαντήσεις υψηλής προτεραιότητας. Επομένως:
1. Τι θέλουμε κατά προτεραιότητα;
Δύο κυρίως πράγματα:
– Τη βελτίωση της αγχώδους καθημερινότητάς μας (νοικοκύρεμα)
– Την πρόθυμη και αποτελεσματική εξυπηρέτησή μας από τις Υπηρεσίες του Δήμου.
Συγκεκριμένα:
Καθημερινότητα
Τα αυτονόητα:
· Αντιμετώπιση του προβλήματος Parking (π.χ. νέοι χώροι στάθμευσης με ΣΔΙΤ, ελεγχόμενη στάθμευση, κλήσεις)
· Καλύτερες τοπικές συγκοινωνίες ώστε να περιοριστεί η κίνηση των Ι.Χ. στο κέντρο της πόλης
· Περισσότερους και καλύτερους παιδικούς σταθμούς και καλύτερα σχολικά κτήρια.
· Διόρθωση των πεζοδρομίων, απελευθέρωσή τους από παρκαρισμένα οχήματα και τραπεζάκια και συχνότερος καθαρισμός τους
· Αντικατάσταση των πινακίδων οδοσήμανσης που έχουν τελείως ξεθωριάσει και υποχρεωτική αρίθμηση κάθε κτηρίου με ευθύνη του διαχειριστή.
· Σβήσιμο και απαγόρευση Graffiti χωρίς άδεια. Συνεχής καθαρισμός πινακίδων τροχαίας ή σήμανσης από μουτζουρώματα και αυτοκόλλητα.
· Βελτίωση της διαχείρισης απορριμμάτων, καθαριότητα – ακαθαρσίες ζώων.
· Συντήρηση και φύλαξη ελεύθερων χώρων.
· Φροντίδα των δημοτικών παρτεριών, όπου έχουν εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια, με εκρίζωση των αυτοφυών άγριων δέντρων του δάσους
(Βρωμοκαρυδιές) που γιγαντώνονται, σπάζουν τα παρτέρια, πλημμυρίζουν τον τόπο με σπόρια που απλώνονται παντού, πνίγουν τα ήμερα δέντρα, κάνουν ζημιές στα σπίτια κλπ.
Υπηρεσίες του Δήμου.
Πληρώνουμε υπέρογκα Δημοτικά Τέλη χωρίς αντίκρισμα σε έναν Δήμο σε φάση παρακμής. Η διάρθρωση και οι αρμοδιότητες των τμημάτων του Δήμου είναι παρωχημένες και δεν αντιστοιχούν στις σημερινές ανάγκες. Πολλοί υπάλληλοι δεν χρησιμοποιούνται, άλλοι δεν επιβλέπονται ουσιαστικά ούτε επιμορφώνονται για κάτι χρήσιμο ενώ υπάρχουν σε διάφορα Τμήματα σοβαρές ελλείψεις καταρτισμένου προσωπικού με αποτέλεσμα μεγάλη σπατάλη πόρων και σημαντικές διαδικαστικές καθυστερήσεις.
· Οι δημότες δοκιμάζονται κατά την επαφή τους με υπηρεσίες του Δήμου λόγω γραφειοκρατίας, κάποιων συμπεριφορών ή και εμφανούς αδιαφορίας.
· Η παρουσία της Δημοτικής Αστυνομίας περιορίζεται στο Κέντρο της πόλης.
· Το 1595 απλώς διαβιβάζει αιτήματα και παράπονα και δεν υπάρχει εποπτεία για την τύχη τους, με συνέπεια αυτά να αγνοούνται συχνά από τις Υπηρεσίες.
· Επί μήνες δεν αλλάζονται καμένες λάμπες του δημοτικού φωτισμού σε σχετικά απρόσιτα σημεία.
· Σε αιτήματα που η υλοποίησή τους έχει δυσκολίες προβάλλονται διάφορες δικαιολογίες για να σκεπάσουν τις ολιγωρίες των υπηρεσιών.
· Κάποια σωματεία σπεύδουν να καλύψουν μέλη τους που δεν ανταποκρίνονται στις εργασιακές τους υποχρεώσεις.
Οι υπηρεσίες του Δήμου θα έπρεπε να λειτουργούν αποτελεσματικά χωρίς να χρειάζεται να παρακαλεί ο δημότης, ενώ σήμερα οποιοδήποτε αίτημα, όποτε και εφόσον ικανοποιείται, υλοποιείται συχνά μετά από πολλές εκκλήσεις του. Γίνεται δηλαδή αντιληπτό ότι πλέον ο δημοτικός μηχανισμός δεν είναι σε θέση να δικαιώσει επάξια την ύπαρξή του. Έτσι ο πολίτης έχει ταπεινωμένος τη διάθεση να πει ένα «ευχαριστώ» σε υπαλλήλους που άσκησαν το αυτονόητο καθήκον τους, έστω και μετά από παρακλήσεις και με σημαντική καθυστέρηση…
2. Τι ΔΕΝ θέλουμε;
· Έργα βιτρίνας αχρείαστα που στερούν πόρους από τα χρήσιμα και τα επείγοντα έργα.
· Θορυβώδη καταστήματα και συνεχείς εκδηλώσεις διασκέδασης σε περιοχές κατοικίας
· Δρόμους με graffiti, λακκούβες, πολλά μπαλώματα και βυθισμένα καπάκια φρεατίων που προκαλούν ανθρώπινα ατυχήματα και αναπηδήσεις στα οχήματα.
· Ανεξέλεγκτο Airbnb. Χρειάζεται νομοθεσία που θα απαιτεί άδεια από τον Δήμο και συναίνεση άνω του 75% των συνιδιοκτητών σε κάθε ακίνητο.
· Υποσχέσεις χωρίς συνέχεια. Για παράδειγμα όλες οι υποδομές του «εμβληματικού» Λυκαβηττού (παγκάκια, ατραποί, σκαλοπάτια, ξύλινες κουπαστές, δοχεία απορριμμάτων, σύστημα πυρόσβεσης, αυτόματο
πότισμα, επισκευή και καθαρισμός της περιφερειακής τάφρου, φωτισμός, σήμανση) και του Στρέφη παραμένουν κατεστραμμένες παρά τις διακηρύξεις.
3. Συμπέρασμα
Δυστυχώς έχουμε να κάνουμε με έναν Δήμο από χρόνια δυσλειτουργικό, σε τέτοιο βαθμό ώστε ο κάθε νέος Δήμαρχος, αντιμέτωπος και με παγιωμένες εργασιακές και συνδικαλιστικές συνήθειες, αποθαρρύνεται μετά από μερικούς μήνες ότι θα μπορέσει να κάνει σημαντικές βελτιώσεις. Οπότε καταφεύγει βολικά σε έργα βιτρίνας, αφήνοντας τις απαραίτητες αλλαγές για τον «επόμενο» Δήμαρχο… Έτσι, η λίστα των προβλημάτων διαρκώς διογκώνεται με ρυθμούς επιταχυνόμενους.
Γι’ αυτό, ο κάθε επίδοξος υποψήφιος για το αξίωμα του Δημάρχου Αθηναίων, που θέλει πράγματι να προσφέρει και να τηρήσει τις διακηρύξεις του, ας λάβει εκ προοιμίου υπόψη του τι εύλογο επιθυμούν οι απλοί Δημότες ώστε να εξετάσει στη συνέχεια τι μπορεί, τι ακριβώς θα διακηρύξει και αν θα πρέπει τελικά να επιμείνει στην υποψηφιότητά του.
Αλλά και οι Δημότες ας μην ψηφίζουν με κομματικά κριτήρια και ας υποστηρίζουν, ασχέτως ιδεολογίας, κάθε ικανό και έντιμο Δήμαρχο που έχει όραμα και δεν λαϊκίζει.
