Μετά τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν νέο κύκλο ακραίων φυσικών φαινομένων.
Όπως φαίνεται μάλιστα δεν θα είναι ο τελευταίος, αλλά ένας ακόμη κρίκος σε μια αλυσίδα φυσικών απειλών που σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό συνδέονται με την κλιματική κρίση.
Σε κάθε απειλή δοκιμάζονται η ετοιμότητα, η επάρκεια και οι αντοχές του κρατικού μηχανισμού.
Για την επιτυχή αντιμετώπιση των φαινομένων ωστόσο είναι απαραίτητη η συμβολή όλων.
Είναι ο μόνος τρόπος για να μην εξελιχθεί η απειλή σε μια καταστροφή που θα στοιχίσει σε ανθρώπινες ζωές.
Σε αυτές τις ακραίες συνθήκες οι πολίτες οφείλουν να συμμορφώνονται με τις οδηγίες της πολιτικής προστασίας και άλλων φορέων είτε αυτές αφορούν μέτρα πρόληψης είτε μέτρα προστασίας.
Εικόνες με δημάρχους στους πλημμυρισμένους δρόμους να απευθύνουν εκκλήσεις στους οδηγούς μαρτυρούν δυστυχώς το αντίθετο.
Καταδεικνύουν δε μια νοοτροπία οι συνέπειες της οποίας δεν βαρύνουν μόνο τους ίδιους. Είναι πιθανό τελικά η αλόγιστη συμπεριφορά τους να απασχολήσει δυνάμεις και πόρους, αλλά και να θέσει σε κίνδυνο και άλλες ζωές πέρα από τη δική τους.
Τα ακραία φαινόμενα από αυτήν την άποψη δεν είναι μόνο ένα τεστ ετοιμότητας του κράτους. Είναι και ένα τεστ ωριμότητας της κοινωνίας.
