Αποστολή, Βενετία
Η μεταναστευτική κρίση που ξεκίνησε το 2014 και τείνει να αλλοιώσει εντελώς το δημοκρατικό πρόσωπο της Ευρώπης είναι το θέμα που απασχόλησε την Πολωνή σκηνοθέτρια Ανιέσκα Χόλαντ στην τελευταία ταινία της «Πράσινο σύνορο» (Green border) που προβλήθηκε εντός διαγωνισμού. Τοποθετώντας την ιστορία της στα σύνορα Λευκορωσιας – Πολωνίας, η Χόλαντ καταγράφει το μαρτύριο μιας οικογένειας Σύρων που προσπαθούν ,απελπισμένα να γαντζωθούν από το ευρωπαϊκό «όνειρο». Μοιράζοντας την ταινία σε κεφάλαια, η σκηνοθέτρια που έκανε εξαντλητική έρευνα για την ταινία, εξετάζει επίσης την πλευρά των στρατιωτικών στα σύνορα, όπως και μιας ομάδας γυναικών ακτιβιστριών που προσπαθεί να προσφέρει βοήθεια σε όσους την χρειάζονται.
Δυσάρεστη αλλά και ειλικρινής ταινία, αποφεύγει το κήρυγμα και σχεδόν σαν ντοκιμαντέρ καταγράφει απλώς τα γεγονότα αφήνοντας τον θεατή παγωμένο μπροστά της (είναι βασισμένη σε αληθινή ιστορία). «Δεν θέλησα να κάνω κανενός είδους πολιτική προπαγάνδα» είπε η Χόλαντ μιλώντας για την ταινία της το μεσημέρι της Τρίτης. «Θέλησα, απλώς, να δείξω που βρίσκεται η Ευρώπη σήμερα. Και κατά την γνώμη μου η Ευρώπη καταρρέει. Θεωρώ ότι είναι υποχρέωση του κινηματογράφου να επισημαίνει όλα τα θέματα που αφορούν την παγκόσμια κοινότητα διότι αν δεν το κάνει πολύ φοβάμαι ότι θα χαθεί δια παντός η ηθική και καλλιτεχνική δύναμή του.»
Σε σχετική ερώτηση για το πώς αντιλαμβάνεται το νέο πρόσωπο της Ευρώπης, η Χόλαντ είπε ότι δεν μπορεί να ξέρει τι θα πρέπει να γίνει για την επίλυση όλων αυτών των θεμάτων γύρω από το μεταναστευτικό, που όπως επεσήμανε «γίνεται ακόμα χειρότερο αν προσθέσουμε και εκείνο της κλιματικής αλλαγής. Αυτό που ξέρω και μπορώ να πω όμως, είναι ότι αν η Ευρώπη εξακολουθήσει να πηγαίνει προς την κατεύθυνση που πηγαινει, τότε ο πολιτισμός, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ίδια η δημοκρατία και όλα αυτά για τα οποία έχουν γίνει τόσοι αγώνες θα εξαφαντισθούν.»
Ο Λάνθιμος μπροστά
Εν τω μεταξύ μέχρι και την Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου, η ταινία «Poor things» του Γιώργου Λάνθιμου, παρέμενε πρώτη στην βαθμολογία τόσο των Ιταλών κινηματογραφικών κριτικών όσο και εκείνων του διεθνούς Τύπου που κατά την διάρκεια του φεστιβάλ δημοσιεύεται καθημερινά στην έκδοση του περιοδικού CIAK. Αντικειμενικά μιλώντας, αυτή η παράξενη ταινια που αναμιγνύει το στοιχείο της φαντασιας (τον μύθο του τέρατος του Φράνκενσταϊν) προκειμένου να μιλήσει για την «αναγέννηση της γυναίκας» απηχώντας έτσι τους καιρούς μας, είναι μια από τις καλύτερες από όσες μέχρι σήμερα προβλήθηκαν στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του φεστιβάλ Βενετίας. Σε σημείο μάλιστα που θα μπορούσε να θεωρηθεί έκπληξη αν το «Poor things» απουσιάσει από τα βραβεία του ερχόμενου Σαββάτου.