To Mundobasket 2023 έχει αφήσει ήδη το σημάδι του στην ιστορία του θεσμού. Τα μεγάλα ματς τώρα αρχίζουν και θ’ ακολουθήσουν ακόμη μεγαλύτερα στις νοκ άουτ φάσεις, αλλά η διοργάνωση που φιλοξενείται στη νοτιοανατολική Ασία είναι όσο θεαματική προέβλεπαν οι αναλυτές και ταυτόχρονα εξόχως συναρπαστική.
Πριν από την έναρξη της δεύτερης φάσης, που αρχίζει την Παρασκευή 1η Σεπτεμβρίου, είναι ευκαιρία να συνοψίσουμε τι συνέβη έως τώρα στο τουρνουά.
Η Εθνική κέρδισε το πρώτο στοίχημα
Η πρόκριση στη φάση των 16 της διοργάνωσης ήταν ένα στοίχημα του Δημήτρη Ιτούδη, των συνεργατών του και των διεθνών πρωτίστως με τους εαυτούς τους. Η απώλεια του Ντίνου Μήτογλου ανέτρεψε εκ νέου τις ισορροπίες εντός της Εθνικής και αναγκαστικά έγινε αναδιανομή των βασικών ρόλων. «Αν δεν είσαι έτοιμος να ανταγωνιστείς, δεν ανήκεις εδώ», ανέφερε ο ομοσπονδιακός προπονητής μετά τη νίκη με 83-74 επί της Νέας Ζηλανδίας και είχε απόλυτο δίκιο.
Ο Παπαπέτρου βγήκε μπροστά και με career high τους 27 πόντους έγινε ο αρχισκόρερ της Ελλάδας στην πρώτη φάση με 16.3 ανά ματς, ο Γουόκαπ ήταν μεταξύ των 5-6 καλύτερων πασέρ με 7.7 ασίστ κατά μέσο όρο, ο Λαρεντζάκης κατέθεσε στο παρκέ την υπέρμετρη αυτοπεποίθηση που τον διέπει (50% δίποντο, 35% τρίποντο) κρατώντας την Εθνική στο +6.7 όσο ήταν στο παρκέ, ο Ρογκαβόπουλος συνέχισε τα βήματα μπροστά (9π, 42%τρ).
Συνολικά η Ελλάδα έβγαλε τη μαχητικότητα που απαιτούσε η αρχική αποστολή της και πλέον απέναντι σε Λιθουανία και Μαυροβούνιο θα κυνηγήσει τις υπερβάσεις, κρατώντας τα σχεδόν 13 επιθετικά ριμπάουντ ανά ματς, τις 20 ασίστ, τα μόλις 9.7 λάθη και το σχετικά αξιοπρεπές 34.5% από τα 6.75μ. Πολύτιμο θα ήταν φυσικά να βελτιώσει το 63% στις βολές.
Το ολοκληρωτικό μπάσκετ του Καναδά
Ο Ισπανός Τζόρντι Φερνάντεθ (μέλος του τιμ των Κινγκς) έχει καταφέρει να εμφανίσει σε τρία παιχνίδια έναν Καναδά με ζηλευτές αρετές. Κυρίως έναν Καναδά με χαρακτήρα και δομές που τον μετατρέπουν αυτομάτως σε φαβορί για μετάλλιο – ποιου χρώματος θα εξαρτηθεί από τις συγκυρίες.
Με τον Σάι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ να ηγείται στο παρκέ προσφέροντας ταυτόχρονα 22 πόντους και 5.7 ασίστ σε μόλις 25 λεπτά παραμονής στο παρκέ, τον Κέβιν Όλινικ να λειτουργεί ως σύγχρονος ψηλός, που ξέρει πάντα τι πρέπει να κάνει την μπάλα (15π, 6ρ, 3.7ασ), και τον Αρ Τζέι Μπάρετ σε ρόλο συνδετικού κρίκου, ο Καναδάς σκόρπισε Γαλλία – Λετονία με διαφορές +25π. και με 108 πόντους ανά ματς διέθετε την καλύτερη επίθεση της πρώτης φάσης.
Ήταν επίσης δεύτερος σε ποσοστό τριών πόντων (43%) και τελικές πάσες (29.0) καταρρίπτοντας μάλιστα το ρεκόρ ασίστ στην ιστορία των Μουντομπάσκετ μοιράζοντας 44 το 128-73 επί των Λιβανέζων!
Οι ΗΠΑ δεν χαρίζουν φάση
Θεωρητικά ο Στιβ Κερ δεν διαθέτει το υπέρλαμπρο ρόστερ που θα ήθελε για να νιώθει ασφαλής μέχρι το τέλος της διαδρομής. Αλλιώς, μάλλον, φανταζόταν την πρώτη διοργάνωσή του ως εκλέκτορας της Team USA. Μολαταύτα η ομάδα που έχει φτιάξει είναι απόλυτα ταιριαστή στις ανάγκες μιας σύντομης διοργάνωσης που απαιτεί ενέργεια, φρεσκάδα, συγκέντρωση και σκληράδα – όχι υπεροψία και οκνηρία.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία παίκτες του ξανθομάλλη κόουτς είναι οι δύο 28χρονοι της παρέας, ο Μπόμπι Πόρτις και ο Τζος Χαρτ, κι αυτό του επιτρέπει να φτιάχνει σχήματα που δεν τους λείπει τίποτα από τα παραπάνω. Οι ΗΠΑ καταθέτουν μέχρι τώρα ομαδικό πνεύμα ανάλογο με της ομάδας που είχε κατακτήσει τον παγκόσμιο τίτλο του 2010 στην Κωνσταντινούπολη. Είναι μια ωραία παρέα κι αυτό βγαίνει προς τα έξω.
Είναι, κυρίως όμως, ένα σύνολο με πέντε παίκτες πάνω από το φράγμα των 10 πόντων ανά ματς (Έντουαρντς, Μπανκέρο, Ριβς, Μπράνσον, Τζάκσον), ένα σύνολο που φροντίζει να ελέγχει το αμυντικό ριμπάουντ ως η καλύτερη ομάδα σε αυτόν τον τομέα (35 ανά παιχνίδι) και ν’ ανοίγει πολύ γρήγορα το γήπεδο με την πίεση που ασκούν άπαντες στην μπάλα προκειμένου να κερδίζονται νέες κατοχές με 10.3 κλεψίματα. Μένει ν’ αποδειχθούν οι αντοχές τους όταν ο βαθμός δυσκολίας αυξηθεί.
Η σοβαρότητα Σερβίας, Ισπανίας και Γερμανίας
Με το απόλυτο των νικών ολοκλήρωσαν την πρώτη φάση τα τρία φαβορί από την Ευρώπη: Σερβία, Ισπανία και Γερμανία. Όντως οι όμιλοι στους οποίους είχαν κληρωθεί επέτρεπε αυτό το 3/3 και την πρόκριση με πρωτιά, ταυτόχρονα όμως κάθε παιχνίδι εγκυμονούσε κι έναν νέο κίνδυνο.
Παρά την απουσία του Γιόκιτς, οι Σέρβοι μπήκαν με αυτοπεποίθηση στο Mundobasket και δεν άφησαν περιθώρια σε Κίνα, Πουέρτο Ρίκο και Νότιο Σουδάν, δημιουργώντας μια γερή βάση για τη συνέχεια. Ήταν, άλλωστε, η ομάδα με το υψηλότερο ποσοστό στα σουτ (57.2) και μαζί στις ασίστ (29.7), με τον Πέσιτς να έχει χρίσει πρωταγωνιστή τον 20χρονο Νίκολα Γιόβιτς (17π, 83%δ, 67%τρ), ως τρίτο πόλο δίπλα σε Μπογκντάνοβιτς και Μιλουτίνοβ.
Η «ρόχα» πορεύτηκε ως εδώ με την αύρα της πρωταθλήτριας Ευρώπης, καθοδηγούμενη από το δίδυμο των αδερφών Ερναγκόμεθ. Από τη μια ο Βίλι (17.3π με 59%δ, 6ρ) και από την άλλη ο Χουάντσο (13.3π με 55%δ, 4ρ) έκανα θραύση στις διψήφιες νίκες επί των Ακτής Ελεφαντοστού, Βραζιλίας και Ιράν, την ώρα που ο Σαντιάγο Αλντάμα των Γκρίζλις μπήκε στην εξίσωση του Σέρτζιο Σκαριόλο ως ο παράγοντας Χ (15.7π, 6ρ, 1.7μπλ) για προσφέρει επιπλέον ένταση στο παιχνίδι των Ισπανών.
Για τη «νασιοναλμάντσαφτ» το αξιοσημείωτο είναι πως κατάφερε να προσαρμοστεί στο απρόοπτο με τον Φραντς Βάγκνερ (που δεν έπαιξε μετά την πρεμιέρα) και να μην φανεί πως επηρεάστηκε.
Τα πολύ καλά παιχνίδια απέναντι σε Αυστραλία και Φινλανδία είχαν φυσικά ως αφετηρία τον Ντένις Σρούντερ (19.7π, 5.7αστ), ενόσω οι Τάις, Μο Βάγκνερ, Μπόνγκα, Βόιτμαν και Λο έκαναν αθόρυβη πλην πολύτιμη δουλειά σε πολλούς τομείς. Γενικά η Γερμανία παρήγαγε το δικό της μπάσκετ με το άκρως εντυπωσιακό 72% στο δίποντο που σάρωσε τον ανταγωνισμό!
Το φιάσκο της Γαλλίας και το μικρότερο της Φινλανδίας
Ο Νικολά Μπατούμ εμφανίστηκε «ντροπιασμένος» και «φοβισμένος να επιστρέψει σπίτι» για ό,τι συνέβη στην αργυρή ολυμπιονίκη και δευτεραθλήτρια Ευρώπης Γαλλία. Φυσικά ο πρόωρος αποκλεισμός των «μπλε» από τη β΄φάση του Mundobasket είχε την εξήγησή του κι αυτήν δεν είχε να κάνει απλώς και μόνο με την απουσία του Βίκτορ Γουενμπανιαμά.
Μια ομάδα που αδυνατεί ν’ αμυνθεί και επιτρέπει στους αντιπάλους της να σκοράρουν από 79 ως 95 πόντους είναι ανέφικτο να διεκδικήσει τις απαιτούμενες νίκες με ποσοστό το τρίποντο που δεν υπερβαίνει το 33% και σχεδόν 18 λάθη για 20 ασίστ. Οι Γάλλοι εμφανίστηκαν αποκαρδιωτικοί, χωρίς τη θέληση προηγούμενων ραντεβού. Σαν χορτασμένοι που δεν έχουν άλλο χώρο διαθέσιμο στο στομάχι τους.
Των «λύκων» από τη Φινλανδία η απόδοση ήταν κατώτερη των περιστάσεων και των προσδοκιών που οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει με την περυσινή πορεία τους στο Eurobasket. Ο Λάουρι Μάρκανεν εμφανίστηκε δίχως βενζίνη και παρά τους 19.3 πόντους έψαχνε διαρκώς το καλό σημάδι του από το τρίποντο (15%), ενώ ουδείς εκ των υπολοίπων μπόρεσε να τον κρύψει, με συνέπεια το 0/3 και μια αναγκαστική οπισθοχώρηση. Ακόμη κι από την Ιαπωνία ηττήθηκαν οι Φινλανδοί.
Ο Τάουνς των Δομινικανών και η Γεωργία του Ζούρου
Σε αντίθετη τροχιά κινήθηκαν η Δομινικανή Δημοκρατία και η Γεωργία. Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά ο εμβληματικός Νέστορ «Τσε» Γκαρσία εμφάνισε ένα σύνολο που τρύπησε ήδη το ταβάνι του και βλέπει ακόμη ψηλότερα, δεδομένου ότι κουβαλά μαζί του τη νίκη επί των Ιταλών.
Όντως η παρουσία του Καρλ-Άντονι Τάουνς προσφέρει προσωπικότητα και στιβαρότητα στο σύνολο, μόνο που χωρίς τη δουλειά των υπόλοιπων στρατιωτιών τίποτα δεν θα ‘ταν τόσο απλό. Ο πλουραλισμός του Φέλιζ (17.7π, 5.7ρ, 5ασ) και η ζωντάνια του Λιζ από την περιφέρεια (13.3π με 69% δίποντο) συμπληρώνουν τον άσο των Τίμπεργουλβς και συνθέτουν μια δύσκολα αντιμετωπίσιμη τριάδα που πήρε ψυχολογία από τη νίκη επί των Φιλιππίνων, κατέβαλε τους ατζούρι και καθάρισε την Αγκόλα τελειώνοντας την πρώτη φάση μ’ ένα καθαρό 3/3.
Των Γεωργιανών η πορεία τόσο εξαιρετική δεν ήταν, αλλά η δουλειά έγινε. Ο τοπικός ήρωας Ηλίας Ζούρος πόνταρε στην ομοιογένεια του συνόλου που δουλεύει για χρόνια και απέσπασε αυτό που ήθελε από τον καθένα. Ο Σενγκέλια κράτησε τον βαθμό του στρατηγού στο παρκέ, αλλά οι Μπιτάτζε, Μαμουκελασβίλι και Σανάτζε τον υποστήριξαν ωφέλιμα. Όλα αυτά μάλιστα χωρίς ο νατουραλιζέ ΜακΦάντεν να έχει κάνει καλό τουρνουά.
Το ρεκόρ προσέλευσης
Το γιατί οι Φιλιππινέζοι είναι τρελοί με το μπάσκετ εξηγήθηκε επαρκώς. Αυτήν τους η τρέλα για το πορτοκαλί αντικείμενο λατρείας και τα όσα αυτό εκπέμπει αποτυπώθηκαν στο ρεκόρ προσέλευσης στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Πιο συγκεκριμένα στο παιχνίδι της πρεμιέρας με τη Δομινικανή Δημοκρατία στη «Philippine Arena» παραβρέθηκαν 38.115 θεατές και καταρρίφθηκε κάθε προηγούμενη επίδοση.
«Όλοι ξέραμε ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2023 θα ήταν ξεχωριστό και από πρώτη μέρα έχουμε ήδη αποδείξεις γι’ αυτό. Γίναμε μάρτυρες αυτής της ιστορικής στιγμής», επισήμανε σχετικώς ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής, Ρίτσαρντ Κάριον.
Το προηγούμενο ρεκόρ σε αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου που διεξήχθη σε κλειστό γήπεδο είχε σημειωθεί στον τελικό της διοργάνωσης του 1994 στο Τορόντο του Καναδά. Τότε στις εξέδρες του Skydome είχαν παραβρεθεί 32.616 θεατές, παρακολουθώντας τη νίκη της Dream Team 2 επί των Ρώσων με 137-91.
Οι νέοι όμιλοι και οι διασταυρώσεις
Στο επόμενο στάδιο του Mundobasket οι 16 εθνικές που προκρίθηκαν στη β’ φάση απαρτίζουν τέσσερις νέους ομίλους μεταφέροντας το ρεκόρ τους.
Επί παραδείγματι η Ελλάδα μπαίνει στον όμιλο με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Λιθουανία και το Μαυροβούνιο. Με τους Αμερικανούς δεν θα ξαναπαίξει. Θα δώσει δύο παιχνίδια, την 1η και την 3η Σεπτεμβρίου, ψάχνοντας σίγουρα μια νίκη για να μπει στην οκτάδα: αυτήν κόντρα στη Λιέτουβα, διότι διαφορετικά δεν θα προλάβει ν’ ανέβει στο τρένο για τα προημιτελικά.
Όπως είναι τα πράγματα, μια νέα πρόκριση θα ισοδυναμεί με υπέρβαση. Σε αυτή την περίπτωση, θα διασταυρωθεί σε νοκ άουτ παιχνίδι με μια εκ των δύο ομάδων από τον όμιλο των Σερβίας, Ιταλίας, Δομινικανής Δημοκρατίας και Πουέρτο Ρίκο.
Στο άλλο ταμπλό, η Σλοβενία, η Γερμανία, ο Καναδάς και η Ισπανία μπαίνουν με το αβαντάζ του 3-0 που φέρνουν μαζί τους. Λογικά το δίπολο στον πρώτο όμιλο θα κυνηγήσει να σπάσει η Αυστραλία, πετώντας εκτός τη Σλοβενία του αφηνιασμένου Λούκα Ντόντσιτς (30π, 63.3%δ). Από την άλλη η Λετονία έδειξε ότι μπορεί να κάνει ζημιές, οπότε η «ρόχα» δεν θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής ακόμα.
