«Ο Τραμπ ήταν ο καλύτερος πρόεδρος του 21ου αιώνα» είπε με αυτοπεποίθηση ο υποψήφιος για το χρίσμα των ρεπουμπλικάνων Βιβέκ Ραμασουέμι απευθυνόμενος στον αντίπαλό του, Κρις Κρίστι στο debate του κόμματος την Τετάρτη το βράδυ, με το κοινό στο στάδιο των Μιλγουόκι Μπακς να ξεσπάει σε χειροκροτήματα. Το στιγμιότυπο αυτό είναι ενδεικτικό για το κόμμα, το συγκεκριμένο debate αλλά και για την επιρροή –και υπεροχή- του Τραμπ, ο οποίος, αν και δεν έδωσε καν το παρών, θεωρείται ο μεγάλος νικητής.
Ο Τραμπ προσπάθησε εξ αρχής να επισκιάσει το debate των αντιπάλων του. Προ-μαγνητοσκόπησε μια συνέντευξη με τον Τάκερ Κάρλσον, πρώην παρουσιαστή του Fox (το οποίο μετέδωσε το debate), που δημοσιεύτηκε στο X (πρώην Twitter) ακριβώς τη στιγμή που ξεκίνησε το debate. Εκεί εξήγησε το λόγο που δεν παρέστη: «Προηγούμαι με 50 και 60 πόντους (..), γιατί να κάτσω εκεί για μια ή δύο ώρες και να δεχτώ επιθέσεις από ανθρώπους που δεν θα έπρεπε καν να είναι υποψήφιοι;»
Και, ακριβώς για την περίπτωση που κάποιος από τους άλλους Ρεπουμπλικάνους υποψηφίους τελικώς τα πήγαινε καλά, ο Τραμπ είχε κανονίσει να παραδοθεί την επόμενη μέρα (Πέμπτη) στο Δικαστήριο της κομητείας Φούλτον στη Τζόρτζια, για τις τελευταίες ποινικές κατηγορίες που αντιμετωπίζει σχετικά με τις προσπάθειές του να ανατρέψει τις εκλογές του 2020. Έτσι διασφάλισε ότι θα κυριαρχούσε για άλλη μία μέρα στις ειδήσεις, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα στο Μιλγουόκι.
Εν τέλει βέβαια, δεν συνέτρεχε λόγος ανησυχίας. Από τους οκτώ υποψηφίους, οι επτά εκ των οποίων φορούσαν σκούρο κοστούμι, άσπρο πουκάμισο και κόκκινη γραβάτα –τη «στολή» που καθιέρωσε ο Τραμπ- κανείς δεν φάνηκε ικανός να κοντράρει τον πρώην πρόεδρο.
Ιδιαίτερα ο κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον Ντε Σάντις, ο βασικός του αντίπαλος, σύμφωνα με τους New York Times απέτυχε να εδραιώσει το ρόλο του αυτόν, καθώς συχνά βρισκόταν στο περιθώριο της συζήτησης – άλλωστε ο λόγος δεν είναι το δυνατό του σημείο.
Παραδόξως, η κυρίαρχη προσωπικότητα –μετά τον απόντα Τραμπ- ήταν ο 34χρονος Βιβέκ Ραμασουέμι, επιχειρηματίας στον τομέα της βιοτεχνολογίας και υποψήφιος για πρώτη φορά, που έχει εκτιναχθεί στην τρίτη θέση στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις και χαρακτηρίζεται από την Washington Post ως «ο νέος δημαγωγός των Ρεπουμπλικάνων».
Βέβαια ο Ραμασουέμι, ο οποίος φρόντιζε να επαινεί τον Τραμπ όποτε του δινόταν η ευκαιρία, ενώ έχει υποσχεθεί ότι θα του δώσει χάρη εάν εκλεγεί, είναι πιο πιθανό να καταλήξει σε ένα υπουργικό συμβούλιο του Τραμπ παρά στο Οβάλ Γραφείο.
Ο Ρον Ντε Σάντις και ο Βιβέκ Ραμασουέμι
Σε ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα σημεία της βραδιάς, ο συντονιστής Μπρετ Μπάιερ ανέφερε για τον πρώην πρόεδρο πως «ο ελέφαντας δεν είναι στο δωμάτιο» και ζήτησε από τους υποψηφίους που θα υποστήριζαν την υποψηφιότητα του Τραμπ ακόμη και αν καταδικαστεί να σηκώσουν το χέρι. Φυσικά ο Ραμασουέμι σήκωσε πρώτος το χέρι του και τελικά τον ακολούθησαν όλοι εκτός από 2. Σημειώνεται πως ο Ρον Ντε Σάντις κοίταξε γύρω του για να δει τι έκαναν οι άλλοι υποψήφιοι προτού σηκώσει το χέρι του, συνεχίζοντας να αποφεύγει την ευθεία αντιπαράθεση με τον μεγιστάνα.
Ωστόσο δεν είναι τελείως παράλογο το ότι οι Ρεπουμπλικάνοι αντίπαλοί του αποφεύγουν όσο μπορούν να επικρίνουν τον Ντόναλντ Τραμπ. Το ρεύμα που έχει δημιουργήσει στο κόμμα του είναι προφανές και οι αριθμοί το αποδεικνύουν. Σε δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε την 21η Αυγούστου, ο Τραμπ προηγείται με 42%, ενώ ακολουθεί ο Ντε Σάντις με 19%. Πλέον, μετά το «debate – αποτυχία» –όπως το περιέγραψε ο Guardian- και την φωτογραφία του πρώην προέδρου από τη σύλληψή του, η διαφορά αναμένεται να έχει διευρυνθεί.
Άλλωστε αυτό που επαναλαμβάνει συχνά η ομάδα του Τραμπ είναι ότι οι Ρεπουμπλικάνοι ψηφοφόροι δεν πιστεύουν ότι είναι ένοχος —ή δεν τους ενδιαφέρει αν είναι— για τη διάπραξη κακουργημάτων στην προσπάθειά του να ανατρέψει τις εκλογές του 2020, ή για παράνομη διαχείριση διαβαθμισμένων εγγράφων, ή για παρεμπόδιση της δικαιοσύνης με το να μην επιστρέψει τα έγγραφα και να ζητήσει από άλλους να τον βοηθήσουν να τα κρατήσει, ή για χρηματισμό μίας πορνοστάρ, ή για οποιαδήποτε άλλη κατηγορία του απαγγέλθηκε.
Μάλιστα, ο ίδιος προέβλεψε πρόσφατα πως, με ένα ακόμη κατηγορητήριο θα «κλείδωνε» την υποψηφιότητα. Την προεδρία των ΗΠΑ όμως;
