Αν και η απόσταση Μανίλα – Αθήνα υπερβαίνει τα 9.500 χιλιόμετρα, τα νέα για το δεύτερο μεγάλο κύμα πυρκαγιών στην Ελλάδα, από τον Έβρο ως την Πάρνηθα, ταξιδεύουν πολύ γρήγορα. Η Εθνική δεν μένει ανεπηρέαστη απ’ όσα βιώνει από τη φωτιά η χώρα για δεύτερη φορά μέσα στο ίδιο καλοκαίρι και στα λόγια του Κώστα Παπανικολάου αντανακλώνται πολλές από τις σκέψεις και των υπόλοιπων έντεκα διεθνών που βρίσκονται στις Φιλιππίνες για το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Ενόψει του αγώνα με την Ιορδανία στην πρεμιέρα της διοργάνωσης, το πρωί του Σαββάτου (26/8, 11:45), ο κάπτεν του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος αναφέρθηκε στο μείζον πρόβλημα της εγχώριας πραγματικότητας και δήλωσε ενοχλημένος από το πόσο κυνικοί έχουν αναγκαστικοί να γίνουν όλοι βλέποντας να χάνονται ζωές και περιουσίες.
«Θα πρέπει να παρέχουμε στήριξη στους ανθρώπους που παλεύουν να σώσουν ζωές και το βιος μιας ολόκληρης ζωής. Αυτό που εμένα μ’ ενοχλεί πάρα πολύ, βαθιά, το πόσο ωμό έχει γίνει όλο αυτό κάθε καλοκαίρι να συζητάμε ότι πάλι καίγεται η Πάρνηθα, καίγεται η Εύβοια, καίγεται δεν ξέρω ‘γω τι. Η ωμότητα όλου αυτού του πράγματος είναι που με ανησυχεί εμένα, γιατί δεν γίνεται να φτάνει κάθε καλοκαίρι για να λέμε άλλη μια φωτιά…
Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει κάτι, πρέπει οι αρμόδιοι φορείς, όλοι μας, ο λαός, κάτι να γίνει ούτως ώστε να μην βλέπουμε μανάδες να θρηνούν τα παιδιά τους γιατί έπεσε το canadair, γιαγιάδες να κλαίνε γιατί χάνουν τα σπίτια, εκεί που έχουν ζήσει όλη τους τη ζωή και παιδιά να ξεσπιτώνονται πριν προλάβουν καλά – καλά να πατήσουν στα πόδια τους και βγουν στη ζωή».
