Είναι από αυτές τις ημέρες που ξημερώνει και είναι νύχτα έξω, όχι επειδή δεν έχει ανατείλει ακόμα, αλλά επειδή καίγεται ο τόπος και χιονίζει στάχτη και η αιθαλομίχλη έχει σκεπάσει τα πάντα.
Μια τέτοια ημέρα ξημερώνει κάθε μέρα, από το Σάββατο 19 Αυγούστου, στον Έβρο. Μια πραγματικότητα, που έχει μόνο μέρα και νύχτα. Τη μέρα που σηκώνονται τα εναέρια μέσα και τη νύχτα που ξαποσταίνουν στο αεροδρόμιο Δημόκριτος, μέχρι να ξημερώσει και να σηκωθούν και πάλι. Έτσι συνεννοούμαστε πλέον στον Έβρο.
Ο κεραυνός του Σαββάτου και το έγκλημα της Δευτέρας
Ένας υπότιτλος, γι’ αυτούς που ρωτάνε. Γι’ αυτούς που ξέρουν, περισσότερα από 60.000 καμένα στρέμματα γης, καλλιέργειες, μελίσσια, νεκρά ζώα και άνθρωποι, γονεϊκές κατοικίες και εξοχικά, ιστορικά ξωκλήσια και δέντρα 600 ετών.
Μια εμπόλεμη κατάσταση που για ακόμα μια φορά ο Έβρος τη ζει μόνος του. Με τους ανθρώπους του στους δρόμους, να προσπαθούν να σώσουν, ό,τι σώζεται και τη ψυχή στο στόμα, καθώς παρακολουθούν ανήμποροι πια περιουσίες χρόνων να εξαϋλώνονται μπροστά στα μάτια τους
Δεν είναι λίγοι αυτοί που μένουν πεισματικά εκεί, παρά την επιτακτική έκκληση για εκκένωση, να αποχαιρετούν τον τόπο όπου φύτεψαν, καλλιέργησαν και θέρισαν τον σπόρο της ζωής τους, να γίνεται στάχτη και αποκαΐδια.
Άλλοι στους δρόμους να αναζητούν τους δικούς τους που αγνοούνται και άλλοι στην παραλία, να περιμένουν το σκάφος του λιμενικού να τους σώσει, από το σπίτι που έγινε φυλακή.
Εικόνες πολέμου στο πλωτό νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης
Το πλωτό νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης μεταδίδουν στα μέσα ενημέρωσης. Εικόνες πολέμου στο πλωτό νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης, συμπληρώνει ο Εβρίτης, που είδε τον ηλικιωμένο πατέρα, τη νοσούσα μητέρα, τον τραυματισμένο φίλο και το νεογέννητο παιδί του να στοιβάζεται με συνοπτικές διαδικασίες στο πάτωμα του πλοίου ή στην καλύτερη στο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, με προορισμό έναν άκαυτο τόπο.
Και που να τον βρεις αυτό τον τόπο; Όταν η φωτιά τους έχει πάρει στο κατόπι και ταξιδεύει μαζί τους για Κομοτηνή, όπου φυσάει ο άνεμος…
Η νύχτα πέφτει στην Αλεξανδρούπολη
Άλλη μια νύχτα πέφτει στην Αλεξανδρούπολη, με την ελπίδα ότι η φύση θα συνεργαστεί και δε θα εκδικηθεί.
Άλλη μια νύχτα που ο Εβρίτης θα μείνει ξάγρυπνος, μόνο για να δει το μένος της φωτιάς να λεηλατεί τα μέρη που μεγάλωσε και αγάπησε.
Άλλη μια νύχτα που ο Εβρίτης θα αγωνιά και θα πενθεί τον τόπο του. Μόνος του
Η Μαρία Γαβριηλίδη εργάζεται στο e-evros.gr
