Δίχως πόνο, δίχως θυσία, δεν θα είχαμε τίποτα. Όχι, ο Ανδρέας Κατζουράκης δεν είναι ο ωμός, κυνικός και άκρως χειριστικός Tyler Durden του Fight Club. Γνωρίζει παρόλα αυτά ότι καθετί σε τούτη τη ζωή έχει ένα κόστος. Μικρό ή μεγαλύτερο.

Ιδρώνεις, ματώνεις και πέφτεις, προτού σηκωθείς και σταθείς στα πόδια σου. Αν τουλάχιστον θες να πετύχεις. Διότι, όπως εξομολογείται στο ΒΗΜΑ, «ξέρω από πρώτο χέρι πως μπορεί να είναι όλες οι πιθανότητες εναντίον σου, άλλα αν πραγματικά θες κάτι και είσαι διατεθειμένος να κάνεις τις απαραίτητες θυσίες και να δουλέψεις σκληρά για να το πετύχεις όλα είναι δυνατά. Μου είναι πολύ δύσκολο πλέον να ακούω δικαιολογίες στο γιατί κάποιος δεν τα κατάφερε, ή γιατί κάποιος δεν δουλεύει σκληρά για τα όνειρα του».

Το αμερικανικό όνειρο της πυγμαχίας

Από τον Απρίλιο του 2021 ο 25χρονος Έλληνας πυγμάχος ζει και προπονείται στο Χιούστον. Ήδη από τον Γενάρη του 2018, όταν βρέθηκε στο Λος Άντζελες για ν’ ασχοληθεί επαγγελματικά με την πυγμαχία, υποχρεώθηκε ν’ αφήσει πίσω ό,τι έχει χωρέσει ως τότε η ζωή ενός 20χρονου: πρώτα και κύρια μια οικογένεια κι ένα σπίτι που του προσέφεραν ασφάλεια.

Τον μπαμπά Στέλιο, τη μαμά Φράνκα και τις αδερφές του, τη μεγαλύτερη Φανή και τη μικρότερη (εξ αγχιστείας) Κέλλυ. Μαζί φίλους και σύντροφο που τον συνόδευαν στα καλά και στα δύσκολα. Τις σπουδές που είχε αρχίσει για δύο χρόνια στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και Μάρκετινγκ.

Σκληρό το αίσθημα του αποχωρισμού, απαιτεί κότσια για να ελεγχθεί και να μην επιφέρει νοσταλγικές παρενέργειες, αλλά ο Ανδρέας Κατζουράκης έτριξε τις γροθιές του και σε μια πρώτη μάχη με το μυαλό του έβγαλε νοκ άουτ όποια σκέψη γεννούσε αναπόφευκτα η τεράστια απόσταση από την πατρίδα.

«Ξέρεις μέσα σου πως έκανες ό,τι περνούσε από το χέρι σου για να πετύχεις»

Ήταν τόση η αποφασιστικότητα που τον είχε καταλάβει που ξέγραφε κάθε απόπειρα αποπροσανατολισμού από τον μεγάλο στόχο. Δεν ταξίδεψε στις ΗΠΑ για αναψυχή, δεν υποθήκευσε την προηγούμενη πραγματικότητά του για κάτι το δήθεν. Αντιλήφθηκε πια από τα 14 του, όταν πέρασε από το kick boxing στην πυγμαχία έχοντας προηγουμένως ασχοληθεί με κολύμβηση και στίβο, ότι «δεν συγκρινόταν με τίποτα άλλο από τα μαχητικά αθλήματα που έχω παρακολουθήσει».

Τον γοήτευσαν εξ αρχής «η τεχνική κατάρτιση που χρειάζεται ένας αθλητής, το IQ που απαιτείται την ώρα του αγώνα, η φυσική κατάσταση και η θέληση του να κερδίσει» Συν τοις άλλοις πρόκειται για «ένα από τα μεγαλύτερα αθλήματα στον κόσμο και όταν φτάσεις στην κορυφή έχει πολύ καλές οικονομικές απολαβές». Όλα μετρούν τη σήμερον, άλλωστε.

Είχε στοχεύσει την επαγγελματική σκηνή της πυγμαχίας και δεν θα έκανε βήμα πίσω προτού μπει στο ρινγκ για να δικαιώσει κυρίως τον εαυτό του και κατόπιν τους συνοδοιπόρους που πίστεψαν τον πόθο του και στοιχημάτισαν υπέρ του. «Στο τέλος της ημέρας αν δεν τα καταφέρεις τουλάχιστον ξέρεις μέσα σου πως έκανες ό,τι περνούσε από το χέρι σου για να πετύχεις και δεν έχεις κάτι για να μετανιώνεις ή για να ρίχνεις τις ευθύνες», προσθέτει στην κουβέντα.

Ο κορυφαίος Έλληνας μποξέρ παίρνει 10′

Μετά από πέντε χρόνια, στα 25 του, ο Κατζουράκης κοιτάζεται στον καθρέπτη και βλέπει περήφανα τον πυγμάχο που άντεξε καθένα από τα «χτυπήματα».

Αντιπαρήλθε όλες εκείνες τις δυσκολίες με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπος εντός κι εκτός ρινγκ.Δεν γύρισε το πρόσωπό του, έσφιξε γερά τους κοιλιακούς του και με πνευματική δύναμη που δεν τον άφησε να λυγίσει έχει φτάσει στο ελίτ επίπεδο που οραματιζόταν.

«Ήμουν σίγουρος για τον εαυτό μου πριν φύγω για τις ΗΠΑ. Αλλά η τελευταία πενταετία με έχει ωριμάσει αρκετά και με έχει κάνει να είμαι ακόμη πιο προσηλωμένος στους στόχους μου. Επίσης, με έχει σκληρύνει σαν επαγγελματία και λίγο σαν άνθρωπο, καθώς οι θυσίες που έχω κάνει για να βρίσκομαι εδώ που είμαι είναι πάρα πολλές», μας λέει επίσης.

Σήμερα λογίζεται από τους αναλυτές ως ο κορυφαίος Έλληνας μποξέρ στον κόσμο. Τρέχει αήττητο ρεκόρ δέκα αγώνων και σε οκτώ εξ αυτών κέρδισε με KO. Το παρθενικό του στον πρώτο γύρο του πρώτου αγώνα του. «Ένιωσα πολύ χαρούμενος και ευχαριστημένος με την εμφάνιση μου, άλλα μέσα μου δεν άλλαξε κάτι, δεν αισθάνθηκα πως με μία επαγγελματική νίκη κατάφερα κάτι», μάς αποκρίθηκε μεταφέροντας τα συναισθήματά του.

«Ψυχρός, σοβαρός, αδίστακτος και εγωιστής»

Την τέταρτη φορά που βρέθηκε στο ρινγκ, τον Απρίλιο του 2019, νίκησε με ομόφωνη απόφαση τον Γουόλτερ Ράιτ, πρώην διεκδικητή του παγκόσμιου τίτλου στα μεσαία βάρη. Αυτό το θεωρεί μέχρι σήμερα ένα σημείο καμπής, καθώς «είχε έρθει η κοπέλα μου στις ΗΠΑ να με δει». Τους τελευταίους τέσσερις μήνες συγκατοικούν.

Ακολούθησε άλλη μια επιβλητική εμφάνιση του Κατζουράκη επί του πολύπειρου Κάμερον Κράελ που πέταξε λευκή πετσέτα στον πέμπτο γύρο. Εντυπωσιακό αποτέλεσμα αν μη τι άλλο, τη στιγμή που για τον Ανδρέα «η κάθε νίκη με φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο μου».

Δουλεύοντας με τους καλύτερους

Είχε ήδη αφήσει την Καλιφόρνια για το Τέξας, εγκατεστημένος στο Χιούστον. Άλλαξε και προπονητή. Από τον Άμπελ Σάντσες, τον κόουτς των 19 παγκόσμιων πρωταθλητών (Γκολόβκινγκ, Νόρις κλπ) αφέθηκε στα χέρια του Ρόνι Σιλντς, του φημισμένου καθοδηγητή των θρύλων Μάικ Τάισον και Εβάντερ Χόλιφιλντ, όπως και του χρυσού ολυμπιονίκη Πέρνελ Γουιτάκερ.

Κυνηγώντας το άφταστο ο Κατζουράκης επιδιώκει το καλύτερο και δουλεύει μ’ αυτούς που θα του το προσφέρουν. «Ο Ανδρέας διαθέτει το ταλέντο και την επιθυμία να εξελιχθεί σε παγκόσμιο πρωταθλητή. Έχει τα προσόντα και την προθυμία να ανταγωνιστεί τον εαυτό του και να γίνει ο καλύτερος. Είμαι ενθουσιασμένος για το μέλλον του», έχει αναφέρει ο Σιλντς, κατανοώντας πως έχει να κάνει μ’ ένα τέρας πνευματικής ισχύος και ρωμαλεότητας.

«Μέσα στο ρινγκ είμαι ψυχρός, σοβαρός, αδίστακτος και εγωιστής», αυτοπροσδιορίζεται ο Ανδρέας. Ο άλλος του εαυτός, καθώς δίχως γάντια «είμαι πλακατζής, ευχάριστος, δεκτικός και θερμός».

Το μέλλον του Κατζουράκη είναι ήδη προδιαγεγραμμένο. Σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες, τον 25χρονο μποξέρ θα τον βρεις στην Ατλάντα. Στις 25 Αυγούστου ο Κατζουράκης θα ανέβει στο ρινγκ της Overtime Arena για να πυγμαχήσει με τον Ράφαελ Ιγκμπόκουε και στη διαδρομή που έχει οριοθετήσει προς κορυφή του κόσμου δεν σκέφτεται κάτι άλλο από το 11/11.

Δεν ακολουθεί συγκεκριμένη ρουτίνα, του αρκεί η πίστη στον εαυτό του και η καθημερινή δουλειά.

Ο αντίπαλός του, ο 30χρονος Τεξανός, μετρά μια επαγγελματική πορεία οκτώ ετών, 101 γύρων και ρεκόρ 16-4. Τον κολακεύει και του αρέσει πολύ να τον προσφωνούν «Trouble». Μα, σ’ αυτήν την περίπτωση, τον Έλληνα μην τον φοβάσαι, δεν τον σκιάζει κανένας μπελάς.

Ο αγώνας του Κατζουράκη θα μεταδοθεί ζωντανά από το δίκτυο DAZN, γεγονός που αντανακλά τη σημασία του.