Δύσκολα εντοπίζει κανείς στην πολιτική μας ιστορία τόσο βραχύβιους υπουργούς όσο ο αποπεμφθείς υπουργός Προστασίας του Πολίτη.
Παραφράζοντας δε τη γνωστή ρήση, θα έλεγε πως δεν αρκεί η γυναίκα του Καίσαρα να είναι εργατική. Θα πρέπει να φαίνεται.
Πέρα από τα πρόσωπα, όμως, είναι σαφές πως το κύμα πυρκαγιών του Ιουλίου ανέδειξε αδυναμίες που ξεπερνούν τους πειρασμούς της θερινής ραστώνης.
Είναι εμφανής, για παράδειγμα, η αδυναμία σε επίπεδο συντονισμού. Και είναι και δεδομένη εάν λάβει υπόψη του κανείς πως στο πεδίο της πυροπροστασίας εμπλέκονται ούτε λίγο ούτε πολύ 50 και πλέον φορείς και υπηρεσίες.
Είναι κάτι παραπάνω από ορατές οι τρύπες στο πεδίο της φύλαξης και του ελέγχου. Αν, όπως δήλωσε ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας, ο κύριος υπεύθυνος για την πρόκληση πυρκαγιών είναι ο ανθρώπινος παράγοντας, τότε τεκμαίρεται πως πέρα από την οργάνωση και την τάξη δεν υπάρχει ούτε νόμος για να προστατεύσει τα δάση.
Ο ίδιος προανήγγειλε ριζικές αλλαγές στο μοντέλο πολιτικής προστασίας. Για αντίστοιχες πρωτοβουλίες προϊδεάζει και ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, αλλά και ο υπουργός Αμυνας σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των στρατιωτικών υποδομών.
Είναι επομένως η εφαρμοσμένη πολιτική που πάσχει. Κι εδώ δεν αρκεί η γυναίκα του Καίσαρα να είναι και να φαίνεται εργατική.
Θα πρέπει επιτέλους να αποδειχθεί και αποτελεσματική.
