Οι ορειβάτες έχουν τους δικούς τους κώδικες συνεννόησης. Οι κορυφές πάνω από τα 8.000 μέτρα ανήκουν στη «ζώνη θανάτου». Σε αυτά τα επίπεδα το οξυγόνο είναι λειψό και οι συνθήκες ασφυκτικά επίπονες για το ανθρώπινο σώμα. Ίσα που στέκεται κάποιος ασθμαίνοντας.
Βέβαια, καθένας γνωρίζει τα όριά του. Πόσο ζυγίζει τον εαυτό του και μέχρι πού κρίνει ότι μπορεί να φτάσει.
Η Νορβηγή Κριστίν Χάριλα και ο Τέντζιν Σέρπα (ή Λάμα) από το Νεπάλ έθεσαν νέα σημεία αναφοράς για τους επόμενους, καταρρίπτοντας το ρεκόρ γρηγορότερης αναρρίχησης στις 14 κορυφές του κόσμου που υπερβαίνουν τα 8 χιλιάδες μέτρα.
Σε τρεις μήνες και μία ημέρα τις είχαν κατακτήσει σε όλες, ολοκληρώνοντας με αυτήν στο Κ2 του Πακιστάν. Θεωρείται η πιο τεχνική μετά το Έβερεστ, αλλά τη δάμασαν χωρίς χρονοτριβή, κατεβάζοντας τον χρόνο στο μισό.
Ρέκορντμαν του ήταν από το 2019 ο Βρετανός Νίρμαν Πούρτζα.
Σύμφωνα με την ομάδα της Νορβηγής, η επίδοση αυτή αντικατοπτρίζει μια ακλόνητη αποφασιστικότητα, μια συλλογική προσπάθεια και φυσικά την απόλυτη επιμονή στο τεράστιο αυτό εγχείρημα.
Απέδωσε παράλληλα όσα αναλογούσαν και στον οδηγό Λάμα, διότι η τεχνογνωσία του και η βαθιά σύνδεσή του με τα βουνά υπήρξαν ανεκτίμητες. Βοήθησε πολύ αναμφίβολα γιατί τα εδάφη ήταν πολύ επικίνδυνα.
Το ότι το ρεκόρ αυτό επιτεύχθηκε με τη βοήθεια οξυγόνου και ελικοπτέρων προκάλεσε κάποιες ενστάσεις. Ανάλογα είχε πράξει πριν από τέσσερα χρόνια ο Πούρτζα. Δικό του στοίχημα να τα καταφέρει δίχως εξωγενείς παράγοντες που ευνοούν.