Ο Κριστιάνο Ρονάλντο αποστρέφεται οτιδήποτε έχει στον πυρήνα του τον Λιονέλ Μέσι. Η, προ ημερών, φαντασμαγορική παρουσίαση του Αργεντινού σούπερ σταρ από την Ίντερ Μαϊάμι του Ντέβιντ Μπέκαμ έγινε η νέα αφορμή για να ξαναστάξει ο Πορτογάλος ανταγωνιστής το φαρμάκι του.
Ρωτήθηκε φυσικά, άλλο που δεν ήθελε όμως για να ποτίσει το δέντρο της μεταξύ τους φιλονικίας. «Το πρωτάθλημα της Σαουδικής Αραβίας είναι καλύτερο από το MLS. Πλέον όλοι οι ποδοσφαιριστές έρχονται εδώ. Σ’ έναν χρόνο περισσότεροι υψηλού επιπέδου θα έρθουν στη Σαουδική Αραβία».
Η σχεδόν δηλητηριώδης απάντηση του Κριστιάνο χωρούσε μέσα της μια πραγματικότητα που δεν αμφισβητείται στο ελάχιστο.
Τα ποδοσφαιρικά κλαμπ της τέταρτης μεγαλύτερης σε έκταση χώρας στην ασιατική επικράτεια επενδύουν ιλιγγιώδη ποσά σε συμβόλαια ποδοσφαιριστών από την ευρωπαϊκή ελίτ και παράγουν ένα σούπερ ελκυστικό προϊόν πρώτα για την εγχώρια κοινότητα και κατόπιν για τις ξένες αγορές.
Το μοντέρνο αυτό φινίρισμα της λίγκας με κάθε λογής στρας που ελκύουν μεμιάς το φως των προβολέων αφορά κυρίως τέσσερις ομάδες: δύο στη μητρόπολη Ριάντ και δύο στη… συμπρωτεύουσα Τζέντα. Έτσι ώστε να προκύψουν δύο μεγάλα ντέρμπι και το κοινό να τρέφεται με θεάματα.
Όχι ότι άλλες δεν ενεργούν ασύστολα. Ο Ετιφάκ, με έδρα την πόλη Νταμάμ, πληρώνει ήδη τον Στίβεν Τζέραρντ ως προπονητή και περιμένει τον Τζόρνταν Χέντερσον.
Ο δρόμος που άνοιξε ο Ρονάλντο
Την πόρτα του θησαυροφυλακίου άνοιξε η Αλ Νασρ της πρωτεύουσας πείθοντας τον Κριστιάνο Ρονάλντο να ζήσει μια βασιλική ζωή, αλλά το μεγάλο κόλπο της αφαίμαξης του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου οργανώθηκε και εκτελείται κατά τη διάρκεια του τρέχοντος καλοκαιριού.
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο με τη φανέλα της Αλ Νασρ
Εγκέφαλος και εκτελεστικό όργανο κινούνται σε δρόμους παράλληλους, χέρι – χέρι. Ο πρίγκιπας -και διάδοχος του θρόνου- Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν μεταφέρει τις εντολές του και το Ταμείο Δημόσιων Επενδύσεων σκορπά αφειδώς το άπλετο κρατικό χρήμα.
Καθεμιά από τις τέσσερις αυτές ομάδες ανήκουν κατά 75% στο Ταμείο και άρα λειτουργούν υπό την σκέπη του πριγκιπικού θρόνου.
Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς σχήμα που εισέβαλε ετσιθελικά στην Premier League με την αγορά των μετοχών της Νιούκαστλ σε ποσοστό 80% και έλουσε με χρυσάφι τους Αμερικανούς μόνο και μόνο για το γκολφ!
Προτού εξηγηθούμε, ας δούμε τι έχει υπογραφεί, έως εδώ, για κάθε χρόνο συμβολαίου:
- Εντουάρ Μεντί (Τερματοφύλακας, Αλ Αχλί) – 11 εκατ. ευρώ
- Ζότα (Εξτρέμ, Αλ Ιτιχάντ) – 11.6 εκατ. ευρώ
- Ρούμπεν Νέβες (Μέσος, Αλ Χιλάλ) – 18 εκατ. ευρώ
- Ρομπέρτο Φιρμίνο (Επιθετικός, Αλ Αχλί) – 20 εκατ. ευρώ
- Μαρσέλο Μπρόζοβιτς (Μέσος, Αλ Νασρ) – 24 εκατ. ευρώ
- Καλιντού Κουλιμπαλί (Αμυντικός, Αλ Χιλάλ) – 35 εκατ. ευρώ
- Ριάντ Μαχρέζ (Εξτρέμ, Αλ Αχλί) – 35 εκατ. ευρώ
- Σεργκέι Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς (Μέσος, Αλ Χιλάλ) – 42 εκατ. ευρώ
- Ενγκολό Καντέ (Μέσος, Αλ Ιτιχάντ) – 100 εκατ. ευρώ
- Καρίμ Μπενζεμά (Επιθετικός, Αλ Ιτιχάντ) – 200 εκατ. ευρώ
Ένα συνολικό ποσό μισού δισεκατομμυρίου ευρώ αποκλειστικά για τη σεζόν 2023-24, δίχως το τραπεζικό τσεκ να περιλαμβάνει τις αμοιβές των ακριβοπληρωμένων προπονητών που έχουν ακολουθήσει το ρεύμα (Ζεζούς, Εσπίριτο-Σάντο κλπ). Μέσα σ’ αυτούς κι αυτούς ο Γιώργος Δώνης, που με σχεδόν πενταετή παρουσία στη Χερσόνησο άνετα αποκαλείται Άραβας.
Όπως επίσης δεν συνυπολογίζονται τα χρήματα άλλων κρατικών φορέων (Υπουργείο Αθλητισμού – Ετιφάκ).
Το Όραμα του 2030…
Καταλαβαίνει κανείς τον λόγο που ο μπιν Σαλμάν περιγράφεται ως ένας αδηφάγος και αδίστακτα φιλόδοξος ηγεμόνας που δεν θα πάψει να σπαταλά χρήμα από το κρατικό ταμείο με απώτερο στόχο την υλοποίηση του Οράματος 2030.
Έχει στηθεί μια ολόκληρη ιστοσελίδα που διαφημίζει και προωθεί την έμπνευση. Ένα απόλυτα οργανωμένο σχέδιο προβολής.
Εκτιμάται ότι, εφόσον ο μπιν Σαλμάν φτάσει στο σημείο μηδέν, από το σεντούκι του Ταμείου Επενδύσεων θα έχουν φύγει συνολικά επτά τρισεκατομμύρια δολάρια!
…και το Παγκόσμιο Κύπελλο
Το 2030 είναι χρονιά ορόσημο για τον Σαουδάραβα ηγεμόνα, κάτι σαν μια προφητεία που θέλει να εκπληρώσει.
Στόχος του η μετατροπή της Σαουδικής Αραβίας σ’ ένα καπιταλιστικό μοντέλο, της οποίας η οικονομία δεν θα εξαρτάται αποκλειστικά από το πετρέλαιο. Που συν τοις άλλοις σώνεται μέρα με τη μέρα.
Ο ίδιος φαντάζεται μια χώρα με τουριστικό ενδιαφέρον που δεν θα έχει να ζηλέψει σε δημόσιες δομές από δυτικά κράτη.
Μεταξύ άλλων ο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν ποντάρει πολύ στο αθλητικό κομμάτι και δη στην οργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου εντός της επόμενης δεκαετίας με αποκλειστικότητα ή, τουλάχιστον, με συνδιοργάνωση. Ας μην ξεχάσουμε ότι ακόμη και το όνομα της Ελλάδας είχε εμπλακεί στα σενάρια κοινού φακέλου υποψηφιότητας.
Ξέπλυμα αμαρτιών…
Ο θησαυρός που έχει να διαχειρίζεται τού επιτρέπει να κινείται χωρίς φειδώ, εντελώς ασύστολα. Με δεδομένο το σκοτεινό παρελθόν του καθεστώτος, τα σκληρά βασανιστήρια και τις εξοντώσεις παντοιοτρόπως πολιτικών αντιπάλων, επικίνδυνων κρατικών λειτουργών ή πολύ περισσότερο αντιφρονούντων, δικαιολογημένα το εγχείρημά του περιγράφεται ως η απόπειρα να ξεπλύνει τα πάντα με ισχυρό λευκαντικό.
Να βγει στον έξω κόσμο απ’ όλο αυτό αλέκιαστος, αγνός και αμόλυντος. Φίλους να τα καταφέρει έχει ήδη, πολλούς και πρόθυμους να του τείνουν χείρα βοηθείας όταν χρειαστεί.
Ο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν με τον Εμανουέλ Μακρόν
Sportswashing είναι ο όρος που έχει υπερισχύει για να χωρέσει σε μια λέξη το όλο πρότζεκτ. Παρόλα αυτά εντός των συνόρων, όπου η πληροφόρηση είναι περιορισμένη και οι ελευθερίες εξακολουθούν να ποδοπατούνται, θεωρείται δημοφιλής.
Τον βοηθά σίγουρα η ηλικία του, καθώς το 70% του πληθυσμού της Σαουδικής Αραβίας είναι κάτω των 30-35, άρα βρίσκεται πολύ κοντά στους νέους και μιλά τη γλώσσα τους.
Γι’ αυτό και είναι εκείνος που άφησε ν’ ακουστούν δημόσια απόψεις για την ομοφυλοφιλία και άφησε ανεξέλεγκτες διάφορες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης.
…ή μήπως κινέζικη φούσκα
Αναπόφευκτο είναι στο πίσω μέρος κάθε νου να πλανάται η ιδέα μιας νέας κινέζικης φούσκας. Τα χρήματα, άλλωστε, που δαπανώνται είναι εκτός λογικού πλαισίου και η εικόνα παραπέμπει σε ό,τι ίσχυε μέχρι την εμφάνιση του κορονοϊού και τη διάλυση του πρωταθλήματος με καταποντισμό ομάδων που πρωταγωνιστούσαν σαρώνοντας τίτλους.
Η διαφορά είναι πως ο κινέζικος πύργος, χάρτινος και σαθρός όπως αποδείχθηκε, χτίστηκε υπό την ανοχή του κράτους, όχι όμως με δημόσιο χρήμα. Όταν οι φορείς άρχισαν να φορολογούν πανάκριβα τους επιχειρηματίες για τις μεταγραφές που έκαναν, ζητώντας το 100% της αξίας ενός συμβολαίου, η στρόφιγγα έκλεισε απότομα και σφραγίστηκε διά παντός.
Ουτ’ ένας επιχειρηματίας εκείνη την εποχή θα πλήρωνε τα διπλά άνευ ανταπόδοσης για να στηρίξει ένα καπρίτσιο. Προέκυψαν στάσεις πληρωμών, ποδοσφαιριστές προσέφυγαν σε αρμόδια όργανα, η κατάρρευση συμπαρέσυρε τους πάντες και τα πάντα.
Σε αυτήν την περίπτωση ο μπιν Σαλμάν είναι το κράτος και το Ταμείο Δημοσίων Επενδύσεων (και οι άλλοι κρατικοί φορείς) το άρμα που οδηγά προς τον ήλιο.
Από το τι θα πετύχει, πότε και σε ποιον βαθμό θα ορίσει εν τέλει το μέλλον του τολμήματός του. Μόνο ο ίδιος του ο εαυτός διαθέτει τα κότσια να του θέσει φρένο, επιβεβαιώνοντας τις ενστάσεις για την ηθική του πράγματος.
