Η στέγαση των πρώην Πρωθυπουργών και πρώην προέδρων σε γραφεία στο κτίριο της Βουλής, είναι ένα θέμα που σε κάθε κοινοβουλευτική περίοδο δημιουργεί αναστατώσεις και προκαλεί γκρίνιες και πικρίες. Πολλές φορές έχει τεθεί το ζήτημα, ορισμένοι αναρωτιούνται για ποιον ακριβώς λόγο θα πρέπει να έχει ένας πρώην τον δικό του χώρο, ενώ από την άλλη πλευρά υπάρχουν πάντοτε επιχειρήματα, με βάση τις ανάγκες για συναντήσεις, που πράγματι μπορεί να έχει ένας πρώην Πρωθυπουργός.
Στην παρούσα συγκυρία το πρόβλημα έχει γίνει ακόμη μεγαλύτερο, όπως αποκαλύπτει ο ΒΗΜΑτοδότης, κατά κύριο λόγο επειδή στη Βουλή προέκυψαν οκτώ αρχηγοί κομμάτων, με προφανείς ανάγκες στέγασης σε χώρους του κοινοβουλίου.
Ως αποτέλεσμα είχαμε μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα μία κάπως ενοχλητική «έξωση» από ένα γραφείο και την κατάληψη του από κάποιον άλλον. Για την ακρίβεια από κάποια άλλη.
Όπως διαπίστωσαν όσοι κυκλοφορούν στους διαδρόμους της Βουλής, το γραφείο του Κώστα Σημίτη κατέλαβε η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου, που με μεγάλη της χαρά, στα όρια του ενθουσιασμού, είδε την πινακίδα με το όνομα της να αντικαθιστά την αντίστοιχη με το όνομα του Κώστα Σημίτη στη νοτιοδυτική πτέρυγα της Βουλής.
Ο πρώην πρωθυπουργός σχεδόν αθόρυβα και χωρίς πολλά – πολλά μετακόμισε παραπλεύρως στην οδό Σέκερη, στο κτίριο που η Βουλή διατηρεί γραφεία για δεκάδες βουλευτές και άλλους «έχοντας εργασίαν» ή και όχι. Σε μία ενδιαφέρουσα χωροταξική ιδιαιτερότητα, διαγωνίως απέναντι από το γραφείο της Ζωής Κωνσταντοπούλου θα βρίσκεται το γραφείο του προέδρου της ΝΙΚΗΣ, Δημήτρη Νατσιού, εκεί που κάποτε ήταν το Ποτάμι και ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Για διάφορους λόγους ορισμένοι θυμήθηκαν τη γνωστή παροιμία, «εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα…»
