«Φωτιές είχαμε, έχουμε και θα έχουμε. Ο κρατικός μηχανισμός κινήθηκε πιο γρήγορα από τις άλλες φορές αλλά δεν …πανηγυρίζουμε». Σε αυτό το μήκος κύματος κινούνται οι δηλώσεις των κυβερνητικών παραγόντων στα παράθυρα και τις τηλεοπτικές εκπομπές.
Συγνώμη, αλλά για ποιο ακριβώς λόγο θα πρέπει να πανηγυρίζει η κυβέρνηση αλλά δεν το κάνει; Για τα 100 χιλιάδες στρέμματα που κάηκαν στα Δερβενοχώρια; Για τα 40 χιλιάδες στρέμματα που κάηκαν στον Κουβαρά; Για τα 13 χιλιάδες στρέμματα που κάηκαν στο Λουτράκι; Για τις καμένες περιουσίες, τον κόπο μιας ζωής; Ποιος λόγος προσφέρεται για πανηγυρισμούς; Το ότι δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές; Ναι, είναι το πιο σημαντικό αλλά δεν είναι ασήμαντα και όλα τα υπόλοιπα.
Οι δύσκολες και πρωτόγνωρες συνθήκες δεν είναι κάτι που προέκυψε ξαφνικά. Η κλιματική αλλαγή και οι επιπτώσεις της είναι ένα θέμα που συζητάμε εδώ και χρόνια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι «κανονικότητα» είναι το να καιγόμαστε. Αυτό που επιβάλλουν οι νέες συνθήκες είναι να είμαστε κάθε χρόνο πιο έτοιμοι από ποτέ.
Ήμασταν;
Η κυβέρνηση υποστηρίζει, βάσιμα, ότι υπήρξε μια μεγάλη προετοιμασία για την φετινή περίοδο. Πράγματι, υπήρξε. Είχαμε πιο πολλά μέσα στη διάθεση μας, ήμασταν καλύτερα υποψιασμένοι για αυτό που μας περίμενε. Και όμως, η κατάσταση ξέφυγε. Γιατί;
Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι στην ευρεία σύσκεψη που έγινε υπό τον Πρωθυπουργό αναδείχθηκε ως βασικό ζήτημα ότι «οι αρχικές εκτιμήσεις για την ένταση του ανέμου δεν έδιναν την ακριβή εικόνα, καθώς σε ορισμένες περιοχές η ταχύτητα του ανέμου έφτασε μέχρι και 9 μποφόρ. Αυτό το σφάλμα, οδήγησε αλυσιδωτά και σε επόμενα, όπως ότι καθυστέρησαν λίγο να σηκωθούν τα εναέρια μέσα, όπου μπορούσαν να πετάξουν».
Εδώ υπάρχει ένα σημείο-κλειδί. Γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα οι πρώτες εστίες, τότε χαίρετε. Και εδώ φαίνεται να υπάρχει ένα θέμα ανακλαστικών. Όταν τελειώσουν όλα αυτά θα πρέπει να το δούμε.
Πρέπει επίσης να δούμε και κάτι άλλο. Τι έγινε στον τομέα της πρόληψης. Στους δήμους δόθηκαν 25 εκατομμύρια ευρώ για να καθαρίσουν τα περιαστικά δάση και τα χωράφια μέσα στους οικισμούς. Κάθε δήμαρχος έκανε του κεφαλιού του. Άλλοι έκαναν δουλειά και άλλοι όχι.
Ποιος ελέγχει αν τα κονδύλια που δόθηκαν έπιασαν τόπο; Μάλλον κανένας. Στο υπουργείο Εσωτερικών σκέπτονται, λέει, να φτιάξουν από το φθινόπωρο έναν μηχανισμό ελέγχου για το πως διατίθενται τα κονδύλια για την πρόληψη, ώστε το σύστημα να γίνει πιο αποδοτικό. Γιατί απλά αυτή τη στιγμή δεν είναι.
Με λίγα λόγια. Η κλιματική αλλαγή, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, είναι ένα σοβαρό θέμα. Αλλά δεν μπορεί να αποτελούν δικαιολογία και πολύ περισσότερο άλλοθι που θα καλύπτει ολιγωρίες και κενά στο συντονισμό.
Δεν γίνεται να δεχθούμε ως «κανονικότητα» το να καιγόμαστε κάθε χρόνο. Και να πανηγυρίζουμε επειδή δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές.
