Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υπέγραψε σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που θα προωθούσε για έγκριση, για τη δημιουργία Έφιππης Αστυνομίας, για τουριστικούς και τελετουργικούς λόγους στο κέντρο της Αθήνας.
Σύμφωνα με το σχέδιο του υπουργού η έφιππη αστυνομία, θα λειτουργούσε από τις αρχές του 2024 και θα αποτελούνταν από 6-8 έφιππους αστυνομικούς, με παρουσία στο τουριστικό κέντρο, ή σε τελετές και υποδοχή επισήμων.
Ωραία τουριστική εικόνα, την βλέπεις στις ευρωπαϊκές πόλεις, αλλά στη δική μας περίπτωση θυμίζει το «ψωμί δεν είχαμε τυρί μας ήρθε». Κάπως έτσι θα σκέφτηκε το Μέγαρο Μαξίμου και έφιππη αστυνομία, γιοκ, που θα έλεγε και ο Ερντογάν. Γιατί σε θέματα ασφάλειας στην καθημερινότητα, προηγείται ο γάμος και όχι τα πουρνάρια. Ο άρτος και όχι το θέαμα. Η ουσία και όχι οι χαριτωμενιές. Για αυτό και το μήνυμα προς το υπουργείο ήταν… «βαστάτε τα άλογα».
Σε κάθε περίπτωση η είδηση της χθεσινής ημέρας αφορούσε την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Θεσπίστηκε επί Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, με ομόφωνη απόφαση του υπουργικού συμβουλίου. Προβλήθηκε ως κίνηση -απόδειξη της βούλησης της κυβέρνησης στο μέτωπο του «νόμος και τάξη». Προσελήφθησαν 1600 άτομα. Είδαμε και τις κομψές στολές που θα φορούσαν. Αλλά Πανεπιστημιακή Αστυνομία δεν είδαμε. Ούτε θα δούμε. Πανεπιστημιακή Αστυνομία, «γιοκ».
Όλη αυτή η ιστορία θυμίζει, πράγματι, την Αγροφυλακή του κ. Πολύδωρα που, επίσης δεν εμφανίστηκε ποτέ. Η Πανεπιστημιακή Αστυνομία διαφημίστηκε ως «μεταρρύθμιση» κα τελικά πέρασε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Οι 1600 αστυνομικοί θα ενσωματωθούν στους Ειδικούς Φρουρούς. Θα βγουν στους δρόμους για την ενίσχυση της αστυνόμευσης.
Και η φύλαξη των Πανεπιστημίων;
Ας δούμε το νέο σκεπτικό όπως παρουσιάζεται από το υπουργείο. «Επανεξετάζεται διαρκώς ο τρόπος συμβολής της ΕΛ.ΑΣ. στην ασφάλεια των ΑΕΙ, πάντα σε συνεργασία με τις πανεπιστημιακές αρχές, διαμορφώνοντας συγκεκριμένο σχέδιο ανά ίδρυμα, που θα καλύπτει τις συνολικές ανάγκες ασφαλείας των ιδρυμάτων σε όλα τα επίπεδα».
Δηλαδή επανεξετάζεται από τη νέα κυβέρνηση, αυτό που εξετάστηκε από την ίδια κυβέρνηση, δηλαδή η αστυνόμευση των ΑΕΙ. Και αποφασίστηκε ότι αυτό που παρουσιάστηκε ως μεταρρύθμιση, δεν είναι τελικά και τόσο μεταρρύθμιση. Στα χαρτιά θα έλυνε τα ζητήματα. Στην πράξη τίποτα.
Όλη αυτή η ιστορία χαρακτηρίζεται, βάσιμα, ως «φιάσκο». Γιατί δείχνει ότι σχέδιο δεν υπήρχε. Αναζητείται ακόμα. Ας ελπίσουμε ότι ο νέος προσανατολισμός θα αφορά την ουσία και όχι τις εντυπώσεις και την επικοινωνία.
Για να μην οδηγηθούμε και σε νέο φιάσκο.
