Ο βραβευμένος με Οσκαρ Β ρόλου Αμερικανός ηθοποιός και ενίοτε σκηνοθέτης Αλαν Αρκιν έφυγε απο την ζωή σε ηλικία 89 ετών. Ο Αλαν Αρκιν κέρδισε το βραβείο Οσκαρ για την ταινία Little Miss Sunshine το 2007. Η τελευταία υποψηφιότητά του ήταν το 2013, στην κατηγορία Β ρόλου για την ταινία Επιχείρηση Αργκο του Μπεν Αφλεκ.
Γεννημένος το 1934 στο Μπρουκλιν της Νέας Υόρκης, ο Aρκιν έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη ως τραγουδιστής με τους The Tarriers στην ταινία Calypso Heat Wave (1957).
Στη συνέχεια έκανε το θεατρικό ντεμπούτο του εκτός Μπρόντγουεϊ ως τραγουδιστής στο Heloise (1958). Την επόμενη χρονιά εντάχθηκε στο Compass Theatre στο Σεντ Λούις του Μιζούρι. Εκεί τράβηξε την προσοχή του σκηνοθέτη Μπομπ Σιλς και έγινε το αρχικό μέλος του θιάσου της Δεύτερης Πόλης στο Σικάγο.
Το 1961 ο Aρκιν έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουει με το μιούζικαλ From the Second City, για το οποίο έγραψε στίχους και σκετς. Αργότερα πρωταγωνίστησε στην κωμωδία Enter Laughing (1963), για την οποία κέρδισε ένα βραβείο Tony.
Ο Άλαν Αρκιν έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στο θέατρο με μια επιτυχία εκτός Μπρόντγουεϊ με τίτλο Ε; (1966), στην οποία εφανίστηκε, νεαρός τότε, ο ηθοποιός Ντάστιν Χόφμαν.
Κέρδισε το βραβείο Drama Desk για τη σκηνοθεσία του στην παραγωγή εκτός Μπρόντγουεϊ του Little Murders (1969) και ένα ακόμα βραβείο Drama Desk για το The White House Murder Case (1970). Ο ίδιος ο Αρκιν θα σκηνοθετούσε το Little Murders και στο σινεμά. Σκηνοθέτησε επίσης την αυθεντική εκδοχή της ξεκαρδιστικής κωμωδίας του Νιλ Σάιμον The Sunshine Boys (1972), η οποία είχε πάνω από 500 παραστάσεις.
Ο Aρκιν κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την κωμωδία The Russians Are Coming! the Russians Are Coming! όπου κράτησε τον ρόλο του Ρώσου υπολοχαγού Ρoζάνοφ, μέλους ενός σοβιετικού υποβρυψίου που θα θεωρθεί όχημα κατασκοπίας έχοντας βρεθεί κατά λάθος στα νερά της Νέας Αγγλίας.
Ο Aρκιν έδειξε το δραματικό του φάσμα ως ψυχοπαθής δολοφόνος στην ταινία θρίλερ Περίμενε μέχρι να νυχτώσει (1967), απέναντι στην Οντρει Χέμπουρν και ως ευαίσθητος κωφάλαλος στην ταινία Ο πόνος της σιωπής (1968), για την οποία κέρδισε τη δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.
Ακολούθησε ένας απο του πιο γνωστούς ρόλους του, ο Σμηναγός Γιοσάριαν στο Catch 22 (1970), σε σκηνοθεσία Mάικ Νίκολς βασισμένο στο ομώνυμο αντιπολεμικό μυθιστόρημα του Τζόζεφ Χελερ.Εκει, ο Αρκιν έδωσε αναμφισβήτητα την πιο δυνατή του ερμηνεία, ωστόσο, η καριέρα του υπέφερε επειδή η ταινία δεν ανταποκρίθηκε στις εμπορικές προσδοκίες της.
Μετά από μερικά χρόνια σκηνοθετικής δουλειάς στην τηλεόραση, ο Aρκιν έκανε μια επιστροφή με μια εντυπωσιακή ερμηνεία του Ζίγκμουντ Φρόιντ στην ταινία The Seven-Per-Cent Solution (1976).
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 έπαιξε σε τρεις ταινίες που ήταν οικογενειακές υποθέσεις, σε σενάριο της συζύγου του, Μπάρμπαρα Ντάνα, και συμπρωταγωνιστή τον γιο του, Άνταμ Άρκιν.
Η δουλειά του ήταν σημαντική και στην δεκαετία του 1990 αλλά μια νέα καριέρα φάνηκε να δημιουργείται για αυτόν από το 2000 και μετά.
