Η μεγαλύτερη δυσκολία των ερευνών ήταν πάντα η μετατροπή των αριθμών σε ανθρώπους. Οι αριθμοί έρχονται να αποτυπώσουν μια πραγματικότητα η οποία δεν πρέπει απλά μια ποσοτική προσέγγιση αλλά η καταγραφή των πραγματικών τάσεων της κοινωνίας. Μπορεί δημοσιογραφικά το ενδιαφέρον να εστιάζεται στην πρόβλεψη αλλά οφείλουμε να βλέπουμε την μεγάλη εικόνα των εκλογών βασιζόμενοι στις εκλογές του Μαΐου και στις τρέχουσες δημοσκοπήσεις. Ποια είναι τα δεδομένα τα οποία δύσκολα θα αλλάξουν :
Η αποχή θα είναι σχετικά αυξημένη σε σχέση με τον Μάιο μιας και όπως έχουμε δει πάντα στις εκλογές με λίστα που ακολουθούν τις εκλογές στις οποίες οι πολίτες ψηφίζουν παράλληλα και πρόσωπο, η συμμετοχή είναι μειωμένη. Πόσο μάλλον τώρα που το ελληνικό καλοκαίρι έχει κάνει την εμφάνισή του και ο νικητής είναι βέβαιος
Η Νέα Δημοκρατία θα σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση με μια λογική αύξηση των ποσοστών της. Αυτό το στηρίζουμε στο γεγονός πως α) η αποχή θα την πλήξει λιγότερο μιας και είναι δεδομένο πως το κίνητρο της επαφής με την κυβέρνηση θα παρακινήσει όλους τους πολιτευτές να δώσουν και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων τους για ένα μεγαλύτερο ποσοστό β) ο κόσμος έχει την τάση να θέλει να ψηφίζει «νικητή». Το στοίχημα της ΝΔ είναι να μπορέσει πλέον να εκπληρώσει τις προσδοκίες του λαού έχοντας μια καθαρή εντολή που μόνο με το 1981 μπορεί να συγκριθεί. Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα μιας και τα κοινωνικά στρώματα που την υποστήριξαν έχουν πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα και παράλληλα θα έχει ενδιαφέρον να δούμε την προσαρμογή της χώρας στα νέα παγκόσμια οικονομικά δεδομένα
Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνοντας την επαφή με την πραγματικότητα δεν πήρε τις πρωτοβουλίες όταν είχε το σαφές πλεονέκτημα να ανοιχτεί και να αγκαλιάσει το όλον της κεντροαριστεράς. Τώρα η ραγδαία πτώση του και η έλλειψη κυβερνητικής πρότασης τον τοποθετεί πολύ πιο κοντά με το τρίτο κόμμα και σίγουρα δεν μπορεί να θεωρείται μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Μένει να δούμε αν το ΠΑΣΟΚ το οποίο επωφελήθηκε – αλλά όχι στον απόλυτο βαθμό – από την μείωση της δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να κάνει αυτό το μεγάλο άνοιγμα στον χώρο και να μην αντιμετωπίσει αλαζονικά και χαιρέκακα τον πληγωμένο ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν διαβάσει σωστά πως ο μέσος κεντρώος έφυγε από την ευρύτερη κεντροαριστερά ψηφίζοντας προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα αποτελεί μια αντιπολιτευτική φωνή χωρίς προοπτική εξουσίας. Η στρατηγική του θα φανεί στις πολύ κοντινές αυτοδιοικητικές εκλογές
Το ΚΚΕ μετά την προβλεπόμενη άνοδό του τον Μάιο, τώρα θέλει να αποτελέσει το μόνο αμιγώς αριστερό κόμμα στην Βουλή και για αυτό έχει στοχεύσει την Πλεύση Ελευθερίας. Αν τελικά παρόλη την διαφαινόμενη κατάρρευση του Μέρα25, το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου δεν μπει στη Βουλή, ο λόγος δεν θα είναι μόνο οι αστοχίες στην κατάρτιση των νέων ψηφοδελτίων, αλλά θα έχει συντελέσει και η στρατηγική του κ. Κουτσουμπα.
Στον ευρύτερο χώρο της λαϊκής δεξιάς – Ακροδεξιάς, ο οποίος πήρε λίγο κάτω από 10% τον Μάιο, η τριχοτόμηση μπορεί να είναι καταστροφική για όλους. Αν όπως φαίνεται η πατριωτική ένωση των Μπογδάνου – Εμφιετζόγλου μπορέσει να πάρει ένα ποσοστό που θα ξεπεράσει την μονάδα και ταυτόχρονα η ΝΔ πιέσει έστω και λίγο αυτό το χώρο, μη θεωρηθεί τίποτε απίθανο. Φυσικά ο ελέφαντας του νεοναζισμού είναι στο δωμάτιο και όλοι πρέπει να προβληματιστούμε από το γεγονός πως ένας φυλακισμένος νεοναζιστής, κατάφερε με επικοινωνιακή μαεστρία να έχει κρατήσει σε εκλογική ετοιμότητα τον κόσμο του, να κοροϊδέψει το σύστημα καθιστώντας την περίφημη νομοθετική ρύθμιση άχρηστη και … η δημοκρατία ας βάλει το χέρι της. Το σενάριο ενός ελληνικού AFD μετά από 4 χρόνια είναι εξίσου εφιαλτικό και πιθανό αν το μόρφωμα των Σπαρτιατών είναι στην επόμενη Βουλή.
Το ενδιαφέρον φαίνεται να είναι μεγαλύτερο για την επόμενη των εκλογών από την ίδια την εκλογική διαδικασία.
