Αν και με διαφορετική διατύπωση, οι κκ Μητσοτάκης και Τσίπρας επισήμαναν από κοινού έναν κίνδυνο. Να μετατραπεί η Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου σε έναν χώρο όπου θα υπηρετείται περισσότερο το φθηνό θέαμα και λιγότερο οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες.
«Πολλές ακραίες φωνές στη Βουλή», δήλωσε ο πρόεδρος της ΝΔ κατά την προεκλογική του ομιλία στη Θεσσαλονίκη, «δεν σημαίνουν κατ’ ανάγκη πολυφωνία αλλά ίσως το αντίθετο, να οδηγηθούμε σε μία δημοκρατική κακοφωνία, σε ένα φρένο στο αποτέλεσμα και στη δημιουργία».
Αντιστοίχως, στη διακαναλική συνέντευξη που παραχώρησε, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε «γραφική και απαξιωμένη» μια 7κομματική ή 8κομματική Βουλή.
Ελάχιστη σημασία έχει ότι ο μεν κ.Μητσοτάκης προχώρησε σε αυτήν την επισήμανση έχοντας το βλέμμα στραμμένο προς τα δεξιά του, ο δε κ.Τσίπρας προς τα αριστερά του.
Εάν, δηλαδή, τα άκρα εκπροσωπούνται από «ντεμέκ πατριώτες και πιστούς» ή ντεμέκ «καρδούλες» που, μπορεί να σχηματίζονται με τα δάκτυλα, αλλά συνοδεύονται από απειλητικά μηνύματα του τύπου «θα τους αλλάξουμε τα φώτα».
Δεν έχει σημασία επειδή έχει αποδειχθεί πλείστες όσες φορές πως τα άκρα λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Μπορεί να εκκινούν από διαφορετική ιδεολογική αφετηρία. Το οπλοστάσιό τους όμως είναι κοινό. Όπως και το μίσος τους για την κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Είναι δευτερεύον επομένως εάν τα έδρανα που θα καταλάβουν θα βρίσκονται στη δεξιά ή την αριστερή πτέρυγα του κοινοβουλίου.
Πρωτεύον είναι να εμποδιστεί κάθε απόπειρα υπονόμευσης της λειτουργίας των θεσμών της δημοκρατίας και με τα όπλα που έχει η δημοκρατία στο δικό της οπλοστάσιο.
Δεν θα έπρεπε συνεπώς οι κοινοβουλευτικές δυνάμεις να παρασυρθούν στο παιχνίδι του διχασμού όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν αποδίδοντας ο ένας στον άλλον ευθύνες για την παρουσία των ακραίων στη Βουλή.
Αλλά να συνασπισθούν για να ταράξουν τους κάθε λογής «ντεμέκ» στη νομιμότητα.