Με μιά σειρά αναρτήσεων, η Αντζελίνα Τζολί σχολίασε το πολύνεκρο ναυάγιο στην Πύλο, με την ίδια να αναφέρει ότι «αρρώστησα από τα νέα».
Ταυτόχρονα, μοιράστηκε με τον κοινό μια ιστορία που αναδεικνύει τους λόγους για τους οποίους ανεβαίνουν οι πρόσφυγες σε τέτοια σκάφη, βάζοντας στο στόχαστρο τις χώρες της Δύσης που, σύμφωνα με την ίδια «επεμβαίνουν με τρόπους που διαταράσσουν την ζωή τους και βγάζουν κέρδος από τους πόρους τους».
Η γνωστή ηθοποιός είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη με το προσφυγικό και βρίσκεται στο πλευρό των μεταναστών εδώ και χρόνια.
Μάλιστα, για 21 χρόνια κατείχει τον ρόλο της ειδικής απεσταλμένης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (HCR), ενώ με αυτό τον ρόλο είχε πραγματοποιήσει συνάντηση με τον τότε Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, στο Μέγαρο Μαξίμου.
Παρακάτω η ανάρτησή της:
«Αρρώστησα από τα νέα. Κανείς δεν ρισκάρει τη ζωή του με αυτόν τον τρόπο, εκτός αν δεν έχει επιλογές. Γνώριζα έναν άντρα που έχασε τη γυναίκα του και την κόρη του αφού έμεινε κοντά στο σώμα τους για ώρες προσπαθώντας να τις κρατήσει στη ζωή. Αναρωτήθηκα γιατί θα ανέβαιναν σε ένα τόσο γεμάτο σκάφος αν φαινόταν επικίνδυνο. Και γιατί να ρισκάρουν εξαρχής; Ανέφερε πως έμεινε για χρόνια σε εμπόλεμη ζώνη εργαζόμενος ως γιατρός. Έπειτα αποφάσισε να πάρει την οικογένεια σε μια χώρα στα σύνορα, όπου βίωσαν διακρίσεις. Δεν μπορούσαν να δουλέψουν, η κόρη τους δεν μπορούσε να πάει σχολείο. Παρενοχλούσαν την γυναίκα του, που παρακαλούσε τον άντρα της να κανονίσει την μεταφορά της οικογένειας με πλοίο. Δούλεψαν για να μαζέψουν λεφτά και να αγοράσουν εισιτήρια. Ανέβηκαν σε ένα μικρό σκάφος. Έπειτα ανέβηκαν σε ένα μεγαλύτερο, γεμάτο με ανθρώπους, όπου τους ζητήθηκε να φύγουν. Ο διακινητής αρνήθηκε να τους πάει πίσω στη στεριά.Έπειτα, ένα άλλο πλοίο τους εμβόλισε και το σκάφος άρχισε να βουλιάζει. Ο άντρας κρατούσε για ώρες την γυναίκα και την κόρη του. Δίχως να μπορεί να τις κρατήσει στην επιφάνεια τις έχασε. Αφιέρωσε την ζωή του για να βοηθάει τους άλλους ως γιατρός. Δεν είναι κακός άνθρωπος ή κακός πατέρας. Δεν είχε επιλογές. Ένας από τους μύθους είναι ότι (σσ. μπαίνουν σε αυτά τα σκάφη) με την επιθυμία για μια καλύτερη ζωή. Αυτός ο μύθος υποβαθμίζει τις φρικαλεότητες που ζουν αυτοί οι άνθρωποι. Πρέπει να εστιάσουμε στους λόγους που μετανάστες και άλλοι άνθρωποι δεν μπορούν να παραμείνουν στις εστίες τους. Όταν δεν υποστηρίζουμε τους νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όταν, εμείς η Δύση, επεμβαίνουμε με τρόπους που διαταράσσουν την ζωή τους και βγάζουν κέρδος από τους πόρους τους, όταν τρεφόμαστε από την φτώχεια τους αγοράζοντας την γη τους… όλα αυτά είναι κομμάτια της τραγωδίας και της αδικίας που οδηγεί αυτούς τους ανθρώπους να ρισκάρουν την ζωή τους».