Ήταν μια προβολή από το μέλλον εν μέσω υπαρξιακής κρίσης του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία ως συλλογικό κομματικό υποκείμενο. Η αέναη πάλη μεταξύ κυβερνώσας και ριζοσπαστικής αριστεράς που επί ημερών της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ φάνηκε έντονα αναδείχθηκε ξεκάθαρα χθες το βράδυ στο καφέ του Αρχαιολογικού Μουσείου. Με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την τοποθέτηση της Εφης Αχτσιόγλου που για τους έμπειρους έδωσε το στίγμα της για την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ (σ.σ. το συνθετικό Προοδευτική Συμμαχία χάθηκε σε αυτή την δεύτερη κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση) και φώτισε ένα τμήμα της αριστερής πλατφόρμας της.
Τα επίδικα της εποχής
Στην παρουσίαση του βιβλίου του Αριστείδη Μπαλτά, ενός εκ των θεωρητικών του ΣΥΡΙΖΑ, με τίτλο «Η Αριστερά ως σήμερον, ως αύριον και ως χθες – Ένα φάντασμα πλανιέται» (εκδόσεις Νήσος), η Εφη Αχτσιόγλου παρουσία αρκετών στελεχών και προσώπων της νεώτερης γενιάς όπως του δίδυμου που πρώτευσε στην Α’ Αθηνών, του Νάσου Ηλιόπουλου και του Δημήτρη Τζανακόπουλου, μίλησε για το στρατηγικό όραμα, για την ανάγκη της αυτοκριτικής και ουσιαστικά σε κάποιο σημείο αναφέρθηκε σε μια Αριστερά που δεν πρέπει απλά και μόνο να γκρινιάζει, να παραπονιέται.
Τα λάθη, οι ολιγωρίες, ο αναστοχασμός
Έθεσε τα επίδικα της νέας εποχής, πολλά που ο ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ δεν αξιολόγησε καθώς ήταν απλά το «φάντασμα» των παλαιότερων χρόνων. Η ίδια το είπε εύστοχα, παρουσία πολλών, όπως του Στέφανου Τζουμάκα, Νίκου Τόσκα, Τασίας Χριστοδουλοπούλου, Γιάννη Μπαλάφα, Φωτεινής Βάκη, κα: Το πνεύμα του βιβλίου του Αριστείδη Μπαλτά μας κατατρέχει « ως φάντασμα» για τα λάθη και τις ολιγωρίες μας. Συμβάλει συγχρόνως στην ανάγκη ο αναστοχασμός να μετατραπεί ταυτόχρονα σε δράση, όπως καλείται να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα.
Σε μια χρονική στιγμή που η παρούσα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έστριψε το τιμόνι αριστερά με αμφίβολο αποτέλεσμα, η Εφη Αχτσιόγλου που μίλησε για την ιδεολογική ηγεμονία της Δεξιάς ευρύτερα έβαλε το θέμα ότι ο πυρήνας της αριστεράς είναι η επιδίωξη της κοινωνικής ισότητας, της γενικής ελευθερίας, και της καθολικής δικαιοσύνης.
Το καρφί Αχτσιόγλου προς την ηγετική ομάδα
Το καρφί ήταν ξεκάθαρο προς την ηγετική ομαδα όταν αναφέρθηκε στην ανάγκη αυτοί οι στρατηγικοί στόχοι να συνδέονται και να βρίσκονται σε διάλογο με τα επίδικα της κάθε εποχής.
Παράλληλα μίλησε για μια αριστερά που πρέπει να ακούει. «Να ακούμε τη νεολαία, όχι να λέμε τι να κάνει, αλλά να την ακούμε στο τι μας λέει ότι κάνουμε ή δεν κάνουμε. Ώστε να οικοδομήσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης και ισοτιμίας» είπε.
Το πιο ιδεολογικό σημείο ήταν όταν οριοθέτησε το πεδίο δράσης του ΣΥΡΙΖΑ (σ.σ. μιλούσε αόριστα για την Αριστερά αλλά με σαφήνεια εννοούσε την αξιωματική αντιπολίτευση) μιλώντας για την ιστορία της Αριστεράς που είναι η ιστορία της συνάντησης μιας θεωρίας του κοινωνικού, του Μαρξισμού, με το εργατικό κίνημα.
«Συνεχίζουμε αγωνιζόμενοι»
Σε μια περίοδο που ελάχιστοι συζητούν αυτοκριτικά στο ΣΥΡΙΖΑ ως εξυγιαντική διαδικασία μέσα από ένα πολιτικό καθαρτήριο και υπό την ρήση του Αρ. Μπαλτά, «συνεχίζουμε αγωνιζόμενοι», η Εφη Αχτσιόγλου μίλησε για την αυτοκριτική που προκαλεί αλλεργία σε πολλούς.
Ο ιστορικός στόχος της κοινωνικής ισότητας
«Διαβάζοντας τις παρεμβάσεις του Μπαλτά για την περίοδο 2015-2019, βρίσκω ένα ερμηνευτικό νήμα για αυτό που έζησα και εγώ προσωπικά και πολλοί άλλοι σύντροφοι: κανόνες πολιτικής εμπλοκής και κυρίως η ανάγκη του «εντός και εναντίον» της κυβερνητικής εμπειρίας. Είμαστε και πρέπει να είμαστε αυτοκριτικοί. Και το έργο του Μπαλτά μας διδάσκει τον τρόπο» είπε και συμπλήρωσε: «Πρέπει όμως κατά τη γνώμη μου να κρατάμε και κάτι ακόμη: ότι για το σύστημα και τους εκφραστές του εκπροσωπούμε ακόμα το φάντασμα της μεγάλης ανατροπής, δηλαδή του ιστορικού στόχου της κοινωνικής ισότητας. Και αυτό μοιάζει με τίτλο τιμής».
Η στράτευση της Αριστεράς στην ευτυχία του κόσμου
Σε ένα περιβάλλον, όπως αυτό της εξαιρετικής εκδήλωσης που συνδιοργανώθηκε από το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, όπου το φάντασμα της επερχόμενης νέας ήττας πλανιόνταν, η Αχτσιόγλου προσπάθησε επί της ουσίας αυτό να το ακυρώσει. Εξάλλου το είπε ουσιαστικά και ο Αρ. Μπαλτάς στο τέλος θυμίζοντας τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ παλαιότερα.
«Και όλα αυτά φτιάχνουν αυτό που είμαστε σήμερα: Αριστεροί και Αριστερές που κατανοούμε ότι η στράτευση στην Αριστερά παρά τις αποτυχίες μας είναι μια στράτευση αφοσιωμένη στην δυνατότητα της σημερινής ευτυχίας του κόσμου, μια κατάφαση στις ανθρώπινες δυνατότητες να τον αλλάξουμε απελευθερώνοντας την κοινωνία ολόκληρη. Και κανένα εκλογικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό» ανέφερε η Αχτσιόγλου.
