Η πρώτη μετεκλογική δημοσκόπηση (Metron Analysis) που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega αλλά και αυτή της GPO για τα «Παραπολιτικά», φωτογραφίζουν ένα πολιτικό σκηνικό εντελώς διαφορετικό από αυτό στο οποίο λειτούργησε η δημοκρατία μας μετά τη Μεταπολίτευση.
Φωτογραφίζουν, επί της ουσίας, τα ερείπια του δικομματικού συστήματος. Ο δικομματισμός, όπως τον γνωρίζαμε, με την ύπαρξη δύο κομμάτων εξουσίας, που μπορούσαν, ανά πάσα στιγμή, να εναλλαχθούν στην εξουσία, πήγε περίπατο. Η ΝΔ κινείται πάνω από το 40% και υπερτερεί ακόμα και των …ενωμένων ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠαΣοΚ. Πάμε λοιπόν, από το δικομματισμό, στο σκηνικό του «ενάμιση κόμματος»; Στην εποχή του συμπυκνωμένου πολιτικού χρόνου όπου οι πολιτικές κυριαρχίες μπορούν να γκρεμιστούν ανά πάσα στιγμή και μόνο από ένα γεγονός, κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Παρέχει, όμως, μια σχετική ασφάλεια η εκτίμηση ότι με αυτό το σκηνικό θα πορευθούμε την επόμενη τετραετία.
Προς άνετη πλειοψηφία
Η κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη μοιάζει απόλυτη. Ακόμα και με επτά κόμματα στη Βουλή η ΝΔ, αν κινηθεί στη σφαίρα των ποσοστών που τις δίνουν οι δημοσκοπήσεις, θα έχει μια άνετη πλειοψηφία στη Βουλή. Η παγίδα της έπαρσης παραμονεύει. Και φάνηκε στις δηλώσεις στελεχών της που μετά τις πρώτες εκλογές ζήτησαν από τους πολίτες να τους δώσουν, παντοδυναμία, κάτι σαν λευκή επιταγή, τις οποίες, πάντως έσπευσε να «μαζέψει» ο Πρωθυπουργός. Όσο κυρίαρχος και να είσαι δεν μπορείς να τους έχεις όλους απέναντι σου. Η νέα τετραετία Μητσοτάκη θα είναι, αν δεν προκύψει πάλι κάποια έκτακτη κατάσταση, μια τετραετία κανονικότητας. Δηλαδή, σε δημοσιονομική μετάφραση, τα κεφάλια μέσα. Το πουγκί που άνοιξε για την πανδημία και την ενεργειακή κρίση, κλείνει. Ο πήχης της νέας τετραετίας δεν θα είναι η διαχείριση των κρίσεων αλλά οι εξετάσεις στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται για να αλλάξει αιώνα η χώρα και ξεπερνούν τις πολιτικές αντοχές ενός κόμματος, όσο ισχυρό και αν είναι.
Αν το πρόβλημα του κ. Μητσοτάκη είναι η έπαρση μετά από μια νέα μεγάλη νίκη στην αντιπολίτευση η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστά κοντά στο 20% και το ΠαΣοΚ στη σφαίρα του 12% δεν μπορούν, σε αυτή τη φάση, να προβάλλουν ως κόμματα εξουσίας. Θα χρειαστεί χρόνος και ανακατατάξεις. Το μεγαλύτερο αίνιγμα είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Δείχνει να μην είναι σε θέση να επαναλάβει αυτό που έκανε ανάμεσα στις Ευρωεκλογές και τις βουλευτικές εκλογές του 2019. Να ανεβάσει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ κατά 8 μονάδες. Η μάχη του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να είναι μάχη οπισθοφυλακής. Σε κάθε περίπτωση μια ακόμα ήττα με τόσο μεγάλη διαφορά δεν αφήνει πολλά περιθώρια κινήσεων στον κ. Τσίπρα. Το λογικό είναι να θέσει εαυτόν στην κρίση του κόμματός του. Εδώ, όμως, προκύπτει ένα ερώτημα. Έχει πάρει ο κ. Τσίπρας την απόφαση ότι στα πενήντα του χρόνια θα κλείσει τον πολιτικό του κύκλο; Θα θελήσει ένα ρόλο χρυσής εφεδρείας μένοντας απέξω ή θα θελήσει να ανακατέψει την τράπουλα; Πολλά και κυρίως το μέγεθος των αναταράξεων και των ανακατατάξεων από τις επιλογές του.
«Άνοιξε» το παιχνίδι της Κεντροαριστεράς
Ο Νίκος Ανδρουλάκης θα ήθελε, σε αυτή τη φάση, να είχε ένα ποσοστό κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ. Αν τον ξεπερνούσε κιόλας ακόμα καλύτερα. Οι δύο πρώτες μετεκλογικές δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν αξιοσημείωτες τάσεις ανόδου. Θα χρειαστεί προσπάθεια και αποφυγή «φαλτσαρισμάτων», όπως αυτών που ακούστηκαν για την φορολογική πολιτική του κόμματος, για να επιτευχθεί μια άνοδος στη σφαίρα του 14% που εκτιμάται ότι είναι ο «ρεαλιστικός» στόχος. Σε κάθε περίπτωση ο συσχετισμός δυνάμεων στην κεντροαριστερά, συνεπώς και το «παιχνίδι» για την ηγεμονία στο χώρο αυτό έχει ανοίξει. Το αν το ΠαΣοΚ καταφέρει να ανατρέψει τους συσχετισμούς θα φανεί κατά τη διάρκεια της τετραετίας. Ο κ. Ανδρουλάκης θα είναι στη Βουλή, επικεφαλής μιας ριζικά ανανεωμένης, αλλά άπειρης κοινοβουλευτικής ομάδας. Τώρα, επί της ουσίας, θα αρχίσει να συστήνεται στους πολίτες. Ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ, στα «ψιλά γράμματα» των ομιλιών του έχει αναφέρει ότι «από τις 3 Σεπτέμβρη και μετά θα δείτε ένα άλλο ΠαΣοΚ». Προφανώς, και στη Χαριλάου Τρικούπη, θα υπάρξουν ανακατατάξεις.
Το ενδιαφέρον στοιχείο των δημοσκοπήσεων είναι η ανακατάταξη δυνάμεων πιο κάτω. Στην πέμπτη θέση δεν εμφανίζεται η «Ελληνική Λύση» του κ. Βελόπουλου, αλλά η «Πλεύση Ελευθερίας» της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Και στις δύο δημοσκοπήσεις εμφανίζει μεγάλο άνοδο και ξεπερνά με άνεση τον πήχη της εισόδου στη Βουλή. Η «Πλεύση Ελευθερίας» στην εκτίμηση ψήφου στη δημοσκόπηση της Metron Analysis είναι 4,8% και σε αυτή της GPO στο 4,3%. Τον πήχη εισόδου στη Βουλή ξεπερνά και η «Νίκη». Κοντά στο όριο εισόδου στη Βουλή κινείται και ο Γιάνης Βαρουφάκης. Υπάρχει πιθανότητα να έχουμε Βουλή 8 κομμάτων. Με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν σε αυτές τις 2 «φωτογραφίες της στιγμής» τίποτα δεν αποκλείεται.
