Στις τοποθετήσεις του πριν από τις εκλογές της 21ης Μαΐου ο Αλ. Τσίπρας συνήθιζε να υποστηρίζει πως τα κόμματα άλλα λένε προεκλογικά και άλλα πράττουν μετεκλογικά.
Το επιχείρημα απαντούσε στην επισήμανση πως ουδείς από τους ενοίκους της αριστερής πολυκατοικίας φαινόταν διατεθειμένος να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, όπως αυτή που ευαγγελιζόταν ο ίδιος και υποχρέωνε το σύστημα της απλής αναλογικής.
Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε στόχος των υποτιθέμενων εταίρων του εξίσου, αν όχι μεγαλύτερος απ’ όσο έγινε η ΝΔ των ιδεολογικών της αντιπάλων. Και ήταν μάλλον λογικό εάν λάβει υπόψη του κανείς πως διεκδικούσαν ψήφους από την ίδια δεξαμενή.
Στην πρώτη του μετεκλογική δήλωση, ο κ.Τσίπρας έκανε λόγο για «στρατηγική ήττα» της απλής αναλογικής, ενώ στην πρώτη του μετεκλογική συνέντευξη για «στρατηγικό εγκλωβισμό» του κόμματός του στο εκλογικό σύστημα που ο ίδιος προέκρινε.
Ωστόσο, δεν ανέλαβε την ευθύνη ούτε της ήττας ούτε του εγκλωβισμού. Απέδωσε την αποτυχία σε κάποιου είδους «ανωριμότητα» του πολιτικού συστήματος να συνταχθεί με τις αρχές της απλής αναλογικής και μέρος αυτού πίσω από την πρόταση μιας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς εάν σε αυτή τη δεύτερη προεκλογική ο κ.Τσίπρας περίοδο διαβλέπει την ίδια ανωριμότητα. Επιβεβαιώνεται πάντως ο άγραφος αλλά κλασικός κανόνας της δημοκρατίας πως στις εκλογές είναι όλοι εναντίον όλων.
Κανένας δεν διεκδικεί την ψήφο των πολιτών ως εταίρος κάποιου ή παρακολούθημα κάποιου άλλου. Αλλά ως αυτόνομη πολιτική οντότητα που αναζητά απλώς την καλύτερη δυνατή θέση στον μετεκλογικό χάρτη.
Η ανταλλαγή πυρών ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που καταγράφεται τις τελευταίες ημέρες με αφορμή τον αντιπολιτευτικό λόγο του Ν.Ανδρουλάκη αλλά και αστοχίες των στελεχών του υπακούει σε αυτόν τον κανόνα.
Ενδεχομένως θα οξυνθεί δεδομένου πως όχι μόνο τα δυο κόμματα αντλούν ψήφους από την περιοχή του κέντρου, αλλά και πως το ΠΑΣΟΚ διεκδικεί τον ρόλο της δεσπόζουσας δύναμης στον χώρο της αντιπολίτευσης.
Είναι ο τρίτος που επιχειρεί να χωρέσει ανάμεσα στους δυο. Το αποτέλεσμα του εγχειρήματος θα αποτυπωθεί στις κάλπες.
Αλλά εάν προκύψει δεν θα οφείλεται ούτε σε «ανωριμότητα», ούτε σε «απιστία», ούτε σε κάποια «αδικία της ζωής». Παρά μόνο στον δημοκρατικό κανόνα.
