Γέννημα θρέμμα της πατριαρχίας, ο λεγόμενος σώγαμπρος έχει άθελά του υπάρξει ένας από τους πιο μισητούς ρόλους μέσα σε μια οικογένεια για πολλές δεκαετίες. Κανείς δεν αγαπά τον σώγαμπρο εκτός ίσως από τη συμβία του, την πολύφερνη νύφη ο δεσμός του με την οποία τον έχρησε σώγαμπρο εξαρχής.
Ο σώγαμπρος για κάποιες οικογένειες ήταν και – αρκετά πιο σπάνια – είναι και σήμερα αναγκαίο κακό, ένα τελευταίο σωσίβιο από το οποίο πιάνονται οι φατρίες που κινδυνεύουν να βυθιστούν και μαζί τους στον πάτο να τραβήξουν και την – άλλοτε μικρότερη, άλλοτε μεγαλύτερη – αυτοκρατορία τους. Μια τελευταία σανίδα σωτηρίας ώστε τα αγαθά που με κόπους κτήθηκαν να μην περάσουν σε ξένα χέρια. Ένα «χρυσό αλεξίπτωτο».
Γι’ αυτό κι ο σώγαμπρος μπαίνει στον στενό κύκλο της φατρίας από νωρίς. Ο παντοδύναμος πατριάρχης ξέρει και παίρνει τα μέτρα του πολύ πριν το μεγάλο στραπάτσο. Ο σώγαμπρος γαλουχείται σε αυτή την εξ’ αγχιστείας νέα του οικογένεια, αφήνοντας τις εξ’ αίματος συγγένειες να πέσουν στη λήθη – απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε σώγαμπρο που σέβεται τον εαυτό του. Από τούδε και στο εξής ανήκει σε νέα αγέλη. Με αυτό το ανήκει να μπαίνει σε εισαγωγικά.
Ο σώγαμπρος είναι μια λύση ανάγκης. Και γι’ αυτό και είναι συχνά τόσο απεχθής στα μέλη της νέας αγέλης, τα οποία τον έχουν ανάγκη και αυτό δεν τους αρέσει. Ο σώγαμπρος χωρίς να το επιδιώκει καν, ξεσκεπάζει με τον πιο απλό, τον πιο γλαφυρό τρόπο τη δική τους αδυναμία να αναλάβουν τα ηνία της οικογενειακής αυτοκρατορίας του ήδη ή οσονούπω εκλιπόντος πατριάρχη. Γι’ αυτό και όταν ο σώγαμπρος – υπό μια πιο ευρεία, σύγχρονη έννοια – Tom Wambsgans χρίζεται ο διάδοχος κατά κάποιο τρόπο του Logan, τα αδέρφια Roy απλώς τρώνε τα λυσσακά τους. Ανεξαιρέτως. Γιατί φυσικά και η φιλόδοξη «καλή του», Shiv, παραπάνω από εποφθαλμιούσε την ακόμα ζεστή πολυθρόνα του προσφάτως αποδημήσαντα πατέρα της.
Στιγμιότυπο από το τελευταίο επεισόδιο του Succession.
Ο Lukas Matsson, κουρασμένος από τα αδέλφια Roy και τα καμώματά τους τελικά «φέρνει από τον πάγκο». Όσο η Shiv, ο Kendall κι ο Roman μαλώνουν σαν 10χρονα στο προαύλιο δημοτικού σχολείου την ώρα του μεγαλύτερου διαλείμματος για το ποιος είναι αρχηγός, ο Matsson βρίσκει τον καταλληλότερο διευθύνοντα σύμβουλο της Waystar Royco στο πρόσωπο του Tom. Και με αυτή την τελευταία του κίνηση ο εκ Σουηδίας ερχόμενος Matsson κάνει ξεκάθαρο για όλους πως στο σύμπαν του Succession εκείνος είναι που ορίζει πια και χαράσσει πορεία.
Συμβαίνει αρκετά συχνά το τέλος μια πολύ αγαπημένης σειράς να μην είναι αυτό που περιμένει το κοινό, εκείνο για το οποίο προετοιμαζόταν καιρό. Το Succession δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία σειρά που μας αφήνει να κοιτάμε αποσβολωμένοι την οθόνη σαν τον Σπύρο Παπαδόπουλο από τους Απαράδεκτους όταν έσπαγε τον τέταρτο τοίχο και ρωτούσε με βλέμμα όλο απορία «Τι έγινε ρε παιδιά;!». Κι αυτό είναι εντάξει. Έτσι είναι η μυθοπλασία. Τι είδαμε λοιπόν στα τελευταία 90 λεπτά της σειράς;
Το ρεζουμέ είναι πως η συμφωνία με την GoJo εγκρίνεται από το διοικητικό συμβούλιο και ο Tom Wambsgans «κλέβει» τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου από τη σύζυγό του, Shiv, διατυμπανίζοντας την προθυμία του να κόψει κεφάλια.
Αυτό το τελευταίο επεισόδιο δίνει και απαντήσεις σε αρκετά από τα ερωτήματα που είχαν μείνει μετέωρα. Το μόνο σημαντικό κομμάτι της πλοκής αυτής της σεζόν που παραμένει ανοιχτό μέχρι τους τίτλους τέλους αφορά το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών. Ίσως γιατί τελικά ο νικητής της συγκεκριμένης αναμέτρησης να μην παίζει και τόσο μεγάλη σημασία από εδώ και πέρα με βάση το πως εξελίχθηκαν τα πράγματα.
Στιγμιότυπο από το τελευταίο επεισόδιο του Succession.
Για λίγο, το τελευταίο επεισόδιο μας άφησε να πιστέψουμε ότι τα παιδιά του Logan Roy μπορεί και να μεγάλωσαν λίγο, να ωρίμασαν κομμάτι. Σε μία από τις ωραιότερες σκηνές ολόκληρης της σειράς, πιστέψαμε ότι ίσως και να είναι ικανοί να απολαύσουν λίγες φυσιολογικές αδελφικές στιγμές, παίζοντας στον ωκεανό, κάνοντας χαζομάρες αργά το βράδυ στην κουζίνα της μητέρας τους. Στο σκληρό φως της εργάσιμης ημέρας, όμως, γίνονται και πάλι οι Roys που όλοι ξέρουμε, επιβεβαιώνοντας ότι στο Succession δεν υπάρχουν λυτρωτικές διαδρομές χαρακτήρων.
Με την ολοκλήρωση της, η σειρά κατάφερε να διαχωρίσει τη θέση της από τις πραγματικότητες που την ενέπνευσαν και την τροφοδότησαν. Το φανταστικό της σύμπαν είναι πια ολοδικό της. Κι όταν με τον καιρό η συζήτηση γύρω από τους Roy και τον Tom Wambsgans κοπάσει, εκείνο που θα μείνει μαζί μας είναι οι αλήθειες της για τις διαβρωτικές συνέπειες της ανεξέλεγκτης εξουσίας, τον απύθμενο κυνισμό των υψηλά ιστάμενων, την αποτυχία των δισεκατομμυρίων να αγοράσουν την ευτυχία και, πάνω απ’ όλα, τη σύγχρονη, τρομακτική αλληλεπίδραση πραγματικότητας και μυθοπλασίας.
