«Το διακύβευμα των εκλογών είναι η Δημοκρατία» δηλώνει στο ηλεκτρονικό «Βήμα» ο Γιώργος Παπανδρέου και υπογραμμίζει ότι «η Δημοκρατική, Συμμετοχική και η Δίκαιη μετάβαση στην Πράσινη και Ψηφιακή εποχή, η απάντηση στο συντηρητικό τέλμα». Ο πρώην πρωθυπουργός, λίγες μέρες πριν τις κάλπες ασκεί σφοδρή κριτική στην διακυβέρνηση Μητσοτάκη. «Η κυβέρνηση υποβαθμίζει συνεχώς τη σημασία των Ανεξάρτητων Αρχών. Αποδομεί τις μεγάλες κατακτήσεις στη διαφάνεια, τη διαβούλευση και τη λογοδοσία» αναφέρει και τονίζει ότι με τις υποκλοπές « κορυφώθηκε η τάση για καταπάτηση δικαιωμάτων και ελευθεριών».
Ο Γιώργος Παπανδρέου στρέφει τα πυρά του και κατά του Αλέξη Τσίπρα και υπογραμμίζει ότι «η δυναμική παρουσία του ΠΑΣΟΚ στο επίκεντρο των εξελίξεων, είναι και χρήσιμη και αναγκαία για τη χώρα». «Πολεμηθήκαμε, όσο καμία άλλη παράταξη» αναφέρει χαρακτηριστικά. Ερωτώμενος γγια το αποτέλεσμα των τουρκικών εκλογών, τονίζει ότι «όποια και να είναι τελικά η κυβέρνηση στην Τουρκία, όποια και στην Ελλάδα, πρέπει να αξιοποιήσουμε το κλίμα αλληλεγγύης και ελπίδας που δημιουργήθηκε για δεύτερη φορά από την διπλωματία των σεισμών
Και ο κ. Μητσοτάκης, αμετανόητος, παραδίδει τα πάντα στους ισχυρούς και με τις επιλογές του, διαμορφώνει πραγματικότητα αντίστοιχη του 2009. Ακόμη και παρά την αλματώδη αύξηση των εξαγωγών μας, το ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών παρουσιάζει την ίδια εφιαλτική εικόνα με το 2009.
Φωτογραφία Νίκος Κόκκας
1. Σε λίγες μέρες οι πολίτες θα προσέλθουν στις κάλπες. Ποιο είναι, τελικά, το διακύβευμα των εκλογών;
Ας κάνουμε μια προσεκτική ανάλυση της σημερινής πραγματικότητας. Πρώτον, σε ό,τι αφορά τα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες των πολιτών, και δεύτερον, τις μεγάλες προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Μαζί αναδεικνύουν σαφέστατα το διακύβευμα των εκλογών.
Προσπαθώ πάντα να τα κοιτάζω με καθαρή ματιά και μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες, που εύκολα μπορούν να μας παρασύρουν σε μια ψηφοθηρία. Και αυτό, γιατί έχω ζήσει τις πιο δύσκολες στιγμές της μεταπολίτευσης.
Τι βλέπω να συμβαίνει στην πραγματικότητα;
Στην καθημερινότητα του πολίτη, κυριαρχεί η πρωτοφανής ακρίβεια σε υπηρεσίες και αγαθά. Από την ενέργεια, που αποτελεί την πρωταρχική ανάγκη για κάθε άνθρωπο, κάθε νοικοκυριό και κάθε επιχείρηση και τις τιμές στα βασικά καταναλωτικά αγαθά, μέχρι τις επικοινωνίες και τις μεταφορές.
Αλλά και τα δικαιώματα του πολίτη, για πρόσβαση σε ποιοτική υγεία, παιδεία, πρόνοια, ασφάλεια, συγκοινωνίες, κατοικία, υποβαθμίζονται καθημερινά και συνειδητά. Επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο κάθε νοικοκυριό, γιατί αναγκάζεται να καταφεύγει για αυτές τις ζωτικές υπηρεσίες, στον ιδιωτικό τομέα, που ευνοείται κατάφωρα από την σημερινή κυβέρνηση.
Οι ανισότητες υποσκάπτουν τα θεμέλια μιας δημοκρατικής πολιτείας. Αλλά και στους θεσμούς, τα πλήγματα είναι πολλά και ασύμμετρα.
Η κυβέρνηση υποβαθμίζει συνεχώς τη σημασία των Ανεξάρτητων Αρχών. Αποδομεί τις μεγάλες κατακτήσεις στη διαφάνεια, τη διαβούλευση και τη λογοδοσία.
Θυμίζω ότι, η Διαύγεια λειτουργεί α λα καρτ, ώστε να μην γνωρίζουμε την ουσία αποφάσεων και το κυριότερο τη ροή του χρήματος που ελέγχει ασφυκτικά, με το δήθεν επιτελικό κράτος, το ίδιο το πρωθυπουργικό γραφείο.
Η καλή νομοθέτηση που είχαμε θεσπίσει, καταπατάται σε κάθε νομοσχέδιο και λόγω απουσίας διαβούλευσης και λόγω της τακτικής να εισάγονται και να διατηρούνται επί μακρόν ρυθμίσεις με το επιχείρημα των εκτάκτων συνθηκών ένεκα πανδημίας.
Η δε λογοδοσία, μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί, με τον πρωθυπουργό πρώτον από όλους, να ζητά συγνώμη διαρκώς, χωρίς καμία ευαισθησία. Ακόμη και στην τραγωδία των Τεμπών, σε διάχυση ευθυνών κατέφυγε.
Και με τις υποκλοπές, κορυφώθηκε η τάση για καταπάτηση δικαιωμάτων και ελευθεριών. Μα τόση η δίψα του κ. Μητσοτάκη για εξουσία; Μονοκρατορία στην εξουσία χωρίς έλεγχο, με σκοπό την κατοχή της, την ιδιοποίησή της και τη νομή της, για τις δικές τους επιδιώξεις και για τους λίγους ημέτερους και ισχυρούς παράγοντες.
Η αντίληψή τους για την άσκηση της πολιτικής, αποκαλύφθηκε πλήρως με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο όταν ανακοίνωσαν λίγες μέρες προ των εκλογών τα 150 ευρώ για τους νέους, το λεγόμενο Youth Pass. Διαπαιδαγωγούν δηλαδή τη νέα γενιά σε μια αντίληψη για την δημοκρατία, σύμφωνα με την οποία, δημοκρατία δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια πελατειακή συναλλαγή με την εξουσία; Καλλιεργούν έτσι, έναν ιδιότυπο ραγιαδισμό και προωθούν με αθέμιτα μέσα τη μόνιμη ομηρία των Ελλήνων.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη πιο σημαντικό, γιατί αφορά το μέλλον της χώρας και του Ελληνισμού.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης, παραδίδουν εθνικό πλούτο στα χέρια λίγων ισχυρών οικονομικών ομίλων. Τα όσα συμβαίνουν στον τομέα της ενέργειας είναι απολύτως χαρακτηριστικά της κατάστασης που επικρατεί. Δεν είναι μόνο η ακρίβεια που πληρώνουν ακριβά οι πολίτες, με την ενεργειακή φτώχεια να κυριαρχεί στην καθημερινή ζωή, είναι και το γεγονός ότι, η κυβέρνηση πριμοδοτεί τους ίδιους ενεργειακούς ομίλους με τις οικονομικές ενισχύσεις που υποτίθεται ότι έχουν στόχο να ελαφρύνουν τους πολίτες αλλά τελικά καταλήγουν στα ταμεία των ενεργειακών εταιριών.
Και το ειρωνικό στοιχείο της ιστορίας, παρέδωσε ακόμη και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, στα χέρια τους. Τον εθνικό μας πλούτο, τον κοινό μας πλούτο. Στερώντας ουσιαστικά το δικαίωμα από τους πολίτες να γίνουν οι ίδιοι και με οικονομικό όφελος, παραγωγοί ενέργειας. Οι ρυθμίσεις που έφερε στη Βουλή δέκα μέρες πριν την προκήρυξη εκλογών, θολώνουν ακόμη περισσότερο το τοπίο στον τομέα αυτόν, παρά την υποτιθέμενη διευκόλυνση που θα έφερναν.
Και το χειρότερο, η κυβέρνηση με τις επιλογές της άφησε ανοιχτή την πόρτα στον αφελληνισμό του εθνικού μας πλούτου.
Από την υγεία και την παιδεία, την ασφάλιση, μέχρι τις κατοικίες, τη γη, τον ήλιο, τους ανέμους, τη γεωθερμία, τις τράπεζες. Ακόμη και το νερό επιχείρησε να ιδιωτικοποιήσει λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές και δώσαμε μάχη να το σώσουμε.
Όλα κατατίθενται στο βωμό μιας υποτιθέμενης ανάπτυξης, που στηρίζεται σε πήλινα πόδια και υπονομεύει το μέλλον μας.
Και να κλείσω με τους δύο τομείς που υποτίθεται ότι, θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό και τη δυνατότητα της χώρας να μεταβεί με ασφάλεια και σιγουριά σε μια βιώσιμη οικονομία, σε μια βιώσιμη κοινωνία, δίκαιη και συμμετοχική.
Πράσινη μετάβαση και ψηφιακή σύγκληση.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο, την πράσινη μετάβαση, βρισκόμαστε σε σημείο οπισθοχώρησης, με τον κίνδυνο να χαθεί αυτή η μάχη υπαρκτό, αν δεν αλλάξουμε πορεία και αν δεν υπάρξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Ενέργειας (IEA) κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και ζητά από την Ελλάδα να διασφαλίσει τη μετάβασή μας στην πράσινη οικονομία με όρους δημοκρατίας, συμμετοχής και δικαιοσύνης.
Είναι ζήτημα υπαρξιακό για τη χώρα, να βάλουμε φρένο στις επιλογές της κυβέρνησης της ΝΔ, που έχει πάρει θέση υπέρ των λίγων ισχυρών οικονομικών συμφερόντων και κατεστημένων, κάτι που επίσης αναφέρει στην Έκθεση της ο IEA.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, πράγματι διευρύνονται οι ψηφιακές υπηρεσίες που διευκολύνουν κάποιες επαφές του πολίτη με το κράτος, αλλά απουσιάζει συνειδητά, κάθε προσπάθεια που να εμπεδώνει τη δημοκρατία, την ισονομία, την αξιοκρατία, τη διαφάνεια και τον έλεγχο της εξουσίας.
Καμιά ψηφιακή υπηρεσία, που να εμπεδώνει δικαιώματα και να ενισχύει τον έλεγχο της εξουσίας.
Γιατί; Για να ρυθμίζει και να έχει τον απόλυτο έλεγχο των πάντων το πρωθυπουργικό γραφείο και κυρίως της ροής του χρήματος, μέσω του υποτιθέμενου επιτελικού κράτους, που ουσιαστικά αποτελεί τον μανδύα μιας αυταρχικής και συγκεντρωτικής αντίληψης για την εξουσία.
Με αυτά τα δεδομένα κ. Χόνδρε, το διακύβευμα των εκλογών είναι η Δημοκρατία.
Και το περιεχόμενο του διακυβεύματος μπορεί να διατυπωθεί μόνο με έναν τρόπο:
Θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί η λεηλασία του κράτους με την παράλληλη μεταβίβαση πλούτου από τους πολλούς στους πολύ λίγους ισχυρούς; Δηλαδή, θα επιτρέψουμε να υπονομεύεται το μέλλον της χώρας και των Ελλήνων, χωρίς σεβασμό στους θεσμούς και στα δικαιώματά μας;
Ή θα υπερασπιστούμε τη Δημοκρατία, με διαφανή διαχείριση, εθνικό προγραμματισμό, ώστε να αξιοποιήσουμε τα τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας για μια πράσινη, δίκαιη και συμμετοχική μετάβαση σε ένα βιώσιμο μέλλον, αξιοπρέπειας, ελπίδας και προοπτικής;
Και μαζί, θα διασφαλίσουμε τη θέση της χώρας στη νέα παγκόσμια πραγματικότητα ή θα αφήσουμε τη χώρα απροετοίμαστη και με τον κίνδυνο να βρεθεί στο περιθώριο της ιστορίας;
Φωτογραφία Νίκος Κόκκας
2. Πώς αποτιμάτε λοιπόν, τη θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη;
Είδατε κ. Χόνδρε, ότι προσπάθησα με απλά λόγια να περιγράψω την κρατούσα κατάσταση, χωρίς την παραμικρή αντιπολιτευτική υπερβολή, ώστε ουδείς να μπορεί να υποστηρίξει ότι είναι σκόπιμη και άδικη.
Όμως, ακόμη και η σημειολογία αυτής της κυβέρνησης, είναι ιδιαίτερα προβληματική. Είδα προ ολίγων ημερών, συγκεντρωμένους στο Ζάππειο τρεις πρωθυπουργούς της δεξιάς. Καμαρώνουν ότι έσωσαν την Ελλάδα και την κράτησαν στην ΕΕ. Για θυμηθείτε όμως τι έφερε η πρωθυπουργία του καθενός. Σήμερα, μόνο στενάχωρα συναισθήματα φέρνουν. Ο κ. Καραμανλής, μας οδήγησε στη χρεοκοπία, στον αναγκαστικό δανεισμό, ενώ οι στατιστικές του μας έκαναν ρεζίλι στην ΕΕ. Ο κ. Σαμαράς, αντί να μας βγάλει από τον αναγκαστικό δανεισμό στα τέλη του 2014, όπως προβλεπόταν, σταμάτησε την προσπάθεια και τη διαπραγμάτευση με την ΕΕ για να συναγωνιστεί με τον κ. Τσίπρα σε αντιμνημονιακές κορώνες, και συνακόλουθα, άνοιξε το δρόμο προς ένα τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο. Και ο κ. Μητσοτάκης, αμετανόητος, παραδίδει τα πάντα στους ισχυρούς και με τις επιλογές του, διαμορφώνει πραγματικότητα αντίστοιχη του 2009. Ακόμη και παρά την αλματώδη αύξηση των εξαγωγών μας, το ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών παρουσιάζει την ίδια εφιαλτική εικόνα με το 2009.
Όλα όσα σήμερα βιώνουμε, δεν επιδέχονται αμφισβητήσεων. Η ΕΕ και λόγω της πανδημίας, αύξησε θεαματικά το ύψος των κονδυλίων, ανατρέποντας τις παλαιότερες αντιλήψεις της περί λιτότητας. Εντούτοις αυτά τα χρήματα διατίθενται είτε για πολιτικές επιδοματικού χαρακτήρα με σκοπό την ψηφοθηρία, είτε σε επιλογές που ενισχύουν συμφέροντα και κατεστημένα.
Αυτό σημαίνει ότι, ακόμη και τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω μας παρέχονται από την ΕΕ με σκοπό την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση σε μια βιώσιμη και δίκαιη κοινωνία, χάνονται στον «Καιάδα» του σκοτεινού πελατειακού πολιτικοοικονομικού συστήματος.
Αυτά τα χρήματα, δεν θα ξαναυπάρξουν, ούτε και οι ευκαιρίες από την ΕΕ θα παρέχονται συνεχώς. Άρα τίποτα από όλα αυτά δεν θα αναπληρωθεί αν δεν πράξουμε τα δέοντα και επομένως, θα χαθεί μια ιστορική ευκαιρία για να δημιουργήσουμε μια σύγχρονη δημοκρατία, ανθεκτική και παρούσα στις αποφάσεις που αφορούν το μέλλον του Ελληνισμού.
Με αυτό το δεδομένο, καθώς και με το γεγονός ότι, οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης περί υγιών δημοσίων οικονομικών αποτελούν πλέον όνειρα θερινής νυκτός, δημιουργείται ένα νοσηρό περιβάλλον, που δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του, όπως όλα τα δεδομένα το βεβαιώνουν, είναι μια αμετανόητη δεξιά συντηρητική κυβέρνηση, ενδεδυμένη τον τρύπιο πια, μανδύα της μεταρρυθμιστικής φιλελεύθερης δύναμης, που μοναδική στόχευση έχει, να διαιωνίζει την παραμονή της στην εξουσία με σκοπό την ιδιοποίησή της και τη λαφυραγώγηση του πλούτου του λαού μας, υπέρ της ιδίας και πολύ λίγων συμφερόντων και κατεστημένων με τα οποία συναγελάζεται.
Πώς λοιπόν, θα μπορούσα να αποτιμήσω τη θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, εκτός από βλαπτική για τη χώρα και τους Έλληνες και υπονομευτική για την πορεία και το μέλλον μας;
Κοντολογίς, αυτή η κατάσταση στην οποία μας έχει οδηγήσει η κυβέρνηση, απαιτεί άμεσες παρεμβάσεις που θα αποτελούν μέρος ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για τη μετάβασή μας σε μια νέα αλλά και διαφορετική πραγματικότητα, που καμία σχέση δεν θα έχει με εκείνη τη δήθεν κανονικότητα, η οποία μας οδηγεί σε συνεχείς κρίσεις.
Φωτογραφία Νίκος Κόκκας
3. Υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας με τη ΝΔ ή θα πρέπει εκ των προτέρων να αποκλειστεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Θα σας απαντήσω, με τα λόγια και τις επιδιώξεις του κ. Μητσοτάκη. Όπως ο ίδιος δηλώνει, εκλογικός του στόχος είναι η αυτοδυναμία, γιατί όπως εξηγεί, κάθε άλλη επιλογή είναι καταστροφική.
Άρα, ουδεμία σημασία έχει τι λέμε εμείς.
Αντιλαμβάνεστε ότι, ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να απαντήσει, γιατί ενώ ζητά την αυτοδυναμία, επιπλήττει εμάς που αγωνιζόμαστε για να υπερασπιστούμε αρχές και αξίες, όπως κάναμε πάντα, ακόμη και όταν ο ίδιος που εγκαλεί άλλους, την ώρα που η Πατρίδα χρειαζόταν τη δική του συμβολή, εκείνος συντάχθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιμνημονιακή αυταπάτη, σε αντίθεση με την αδελφή του, που υπερασπίστηκε την ύπαρξη και τη συνέχεια της χώρας.
4. Πώς είδατε στις συζητήσεις την «προοδευτική διακυβέρνηση»; Είναι ένας όρος που εσείς, πρώτος, είχατε χρησιμοποιήσει. Είναι υπαρκτό αυτό το ενδεχόμενο;
Προοδευτική διακυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ, ήταν ιστορικά δύο πράγματα που πήγαιναν μαζί. Γι’ αυτό και ήταν ένα από τα βασικά μας συνθήματα, που περιέγραφε τη στρατηγική μας στόχευση.
Σε ό,τι αφορά την επιδίωξη συνεργασιών, πράγματι, το είχαμε χρησιμοποιήσει και παλιότερα, σε άλλες στιγμές, που τίποτα δεν προμήνυε τα όσα ακολούθησαν. Και μάλιστα, ακόμη και όταν όλα έδειχναν ότι θα είχαμε τη δυνατότητα σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης, όταν δηλαδή δεν είχαμε ανάγκη στήριξης από άλλη κομματική δύναμη. Τότε που επιδίωκα τη συνεργασία με την ανανεωτική αριστερά, πολύ πριν από τις εκλογές του 2009, ώστε να διαμορφώσουμε μια ευρεία συμμαχία κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων για να αλλάξουμε οριστικά τη χώρα. Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατόν, παρά τη συμφωνία μας με τον αείμνηστο Λεωνίδα Κύρκο. Θυμάστε τη συνέχεια; Κερδίσαμε τις εκλογές, και όταν με τις επιλογές της δεξιάς κυβέρνησης που διαδεχθήκαμε, χρειάστηκε να μπούμε σε μνημόνιο, η ηγεσία του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, τότε, συντάχθηκε με την υπεύθυνη για την πορεία προς τη χρεοκοπία δεξιά κυβέρνηση της ΝΔ, και το χειρότερο, απεδέχθη και τον μύθο της δεξιάς περί των ευθυνών, γιατί τους βόλευε τακτικά. Τώρα, όμως;
Το σημειώνω, γιατί έχει αξία να θυμόμαστε πότε και υπό ποιες συνθήκες ο καθένας μας μιλά για συνεργασίες. Γιατί, κ. Χόνδρε, επιμένω ότι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και αυτό ελπίζω να αναγνωρίζεται και από τους πολίτες, όταν επιλέγουν κυβερνήσεις.
Το ερώτημά σας, λοιπόν, δεν μπορώ παρά να το προσεγγίσω με τον ίδιο τρόπο που προσέγγισα και την περίπτωση συνεργασίας με τη ΝΔ.
Και αυτό γιατί, έχει αξία να δούμε σε τι ακριβώς καλούμαστε να απαντήσουμε.
Τι λέει λοιπόν ο κ. Τσίπρας; Μας λέει ότι θέλει συνεργασίες, αλλά μόνο αν είναι πρώτος. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όχι μόνο ακυρώνει την ουσία του εκλογικού νόμου της απλής αναλογικής που ο ίδιος έφερε, αλλά και επιβεβαιώνει ότι, στοχεύει στην ικανοποίηση μικροκομματικών επιδιώξεων.
Ο κ. Τσίπρας δηλαδή, ο οποίος κόπτεται για την ανάγκη αναλογικής εκπροσώπησης των πολιτών, αδιαφορεί επιδεικτικά για το ότι, απλή αναλογική για ένα δημοκρατικό κόμμα, σημαίνει εμπέδωση ενός άλλου πολιτικού πολιτισμού, που επιδιώκει το διάλογο, τη διαβούλευση και μάλιστα, όχι μόνο στο επίπεδο της κορυφής, αλλά με τους πολίτες. Σημαίνει επιδίωξη συναινέσεων και συνεργασιών χωρίς αθέμιτες επιφυλάξεις, αστερίσκους και υποσημειώσεις, παρά μονάχα με προγραμματικές συμφωνίες που να απαντούν στα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες του τόπου και του λαού, καθώς και στις μεγάλες παγκόσμιες προκλήσεις, τις οποίες βιώνουμε πια στην καθημερινότητά μας και δεν αποτελούν μακρινές υποθέσεις.
Συνεργασία σημαίνει να βάζεις μπροστά το δημόσιο συμφέρον, όχι το κομματικό μικροσυμφέρον.
Και η ουσία της προοδευτικής διακυβέρνησης δεν βρίσκεται απλά στις προγραμματικές εξαγγελίες, αλλά και στις δημοκρατικές διαδικασίες και προσεγγίσεις για την επίλυση των προβλημάτων και των ζητημάτων σχεδιασμού πολιτικής.
Άρα, ο κ. Τσίπρας, όπως και ο κ. Μητσοτάκης, είναι που θα πρέπει να δώσει πειστικές απαντήσεις πριν από τις εκλογές για τις πραγματικές του επιδιώξεις, όχι εμείς.
5. Και σε αυτή την αναμέτρηση, πάντως, είναι παρών ο Α. Παπανδρέου.
Ναι, ακριβώς. Πολλοί προσπαθούν να τον αντιγράψουν αλλά δεν ξέρω πόσο μαθαίνουν από την πολιτική του διαδρομή. Γιατί ο Ανδρέας Παπανδρέου, με το ΠΑΣΟΚ, άνοιξε το δρόμο για την πρώτη αριστερή και πραγματικά προοδευτική κυβέρνηση στην Ελλάδα. Μια κυβέρνηση, που λειτούργησε απελευθερωτικά και ενωτικά για τους Έλληνες, τους έδωσε τη δυνατότητα να έχουν φωνή και να εκφράζουν τις απόψεις τους ελεύθερα και αδέσμευτα. Και το κυριότερο, να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους και να δημιουργήσουν μια Ελλάδα που δεν θα υποτάσσεται σε προστάτες, μεσσίες και σωτήρες. Μια ελεύθερη Ελλάδα, με ελεύθερους και αξιοπρεπείς Έλληνες, που θα χτίζουν με τις επιλογές τους μια σύγχρονη δημοκρατία, μια σύγχρονη Ελλάδα, που με παρρησία, σε ολόκληρο τον κόσμο, θα έχει ρόλο που θα στηρίζεται σε αρχές και αξίες και μια θέση αξιοζήλευτη στις πιο προωθημένες χώρες του κόσμου.
Με τους αγώνες τους Ελληνικού λαού, το πετύχαμε, οδηγώντας την Ελλάδα στη χορεία των 25 πιο σημαντικών χωρών του κόσμου.
Μια Ελλάδα με δημιουργικούς Έλληνες, που δεν υποτάσσονταν σε συμφέροντα και κατεστημένα, ούτε και σε κομματικές ηγεσίες που χαρακτηρίζονται από λογικές αυθεντίας, στο όνομα δήθεν του λαού.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, υπερασπίστηκαν τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια του κάθε Έλληνα.
Τώρα, κάποιοι επιδιώκουν, ελλείψει ουσιαστικού προοδευτικού λόγου, να τον αντιγράψουν.
Αλλά ο Ανδρέας και οι απελευθερωτικές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ, δεν αντιγράφονται. Γιατί στον πυρήνα τους έχουν μια δημοκρατική αντίληψη για την άσκηση και τα περιεχόμενα της πολιτικής που φέρνει μαζί της το πνεύμα της δημιουργίας, όχι της διατήρησης των προβλημάτων, ως προϋπόθεση της ύπαρξής μας.
6. Ποιος είναι ο στόχος του ΠΑΣΟΚ σε αυτές τις εκλογές;
Στόχος μας είναι, η ενδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, έτσι ώστε να μπορεί να επιβάλει την αλλαγή πορείας που αποτελεί και εθνική επιταγή, όπως προκύπτει και από το τι διακυβεύεται σε αυτές τις εκλογές.
Και μαζί, την υπέρβαση του αδιεξόδου που έχει διαμορφωθεί από τον σημερινό ημιτελή διπολισμό, ο οποίος μας έχει καθηλώσει σε ένα συντηρητικό τέλμα, που τελικά, μας οδηγεί καθημερινά και σε νέα υποχώρηση παντού, σε όλους τους τομείς.
Η χώρα, έχει ανάγκη από μια προοδευτική στροφή, που μόνο ένα δυνατό ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής μπορεί να εγγυηθεί.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ, δεν απέστη ποτέ από τον στρατηγικό στόχο της Προοδευτικής Αλλαγής της χώρας. Ακόμη και αν κάποιες επιλογές μας δεν είχαν ισχυρό πρόσημο, δεν αλλάξαμε βασική κατεύθυνση.
Γι’ αυτό, αγωνιζόμαστε και για την ανασύνταξη, την ισχυροποίηση, τη δυναμική παρουσία του ΠΑΣΟΚ και για να συμβάλουμε ώστε να αλλάξει πορεία ο τόπος.
Πολεμηθήκαμε, όσο καμία άλλη παράταξη, γιατί αγωνιστήκαμε για την ανατροπή μιας αντίληψης που ήθελε η εξουσία και ο πλούτος να είναι στα χέρια κάποιων ισχυρών συμφερόντων και κατεστημένων, με τον λαό εξαρτημένο, έρμαιο στις πελατειακές τους ορέξεις.
Αλλάξαμε την Ελλάδα και τη μοίρα των Ελλήνων.
Ακόμη και στις πιο δύσκολες και κρίσιμες στιγμές, κρατήσαμε όρθια την Ελλάδα, όπως όταν βρεθήκαμε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Αναλάβαμε ευθύνες ακόμη και αν δεν ήταν δικές μας, χωρίς να υπολογίσαμε το πολιτικό κόστος.
Τώρα, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, διαγκωνίζονται για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τη χώρα, αλλά μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Οι δύο που στις πλατείες μαζί με τη Χρυσή Αυγή, υπονόμευαν αυτό το εθνικό κεκτημένο.
Εμείς όμως, παραμένουμε αμετακίνητοι από την στρατηγική στόχευση της Προοδευτικής Αλλαγής, και το κυριότερο, είμαστε το μοναδικό κόμμα που έχει ολοκληρωμένη προοδευτική πρόταση για την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση σε μια βιώσιμη οικονομία, σε μια βιώσιμη κοινωνία, με πρόσημο δημοκρατικό, συμμετοχικό και δίκαιο.
Και δεν φοβόμαστε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στη χώρα.
Αρκεί να μπορούμε να εγγυηθούμε μια προοδευτική ατζέντα.
Η δυναμική παρουσία του ΠΑΣΟΚ στο επίκεντρο των εξελίξεων, είναι και χρήσιμη και αναγκαία για τη χώρα.
7. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος ποια εκτιμάτε ότι πρέπει να είναι η πορεία της χώρας τα επόμενα χρόνια; Πού θα πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας;
Εμβάθυνση των θεσμών και πρακτικών της δημοκρατίας, της διαφάνειας και της συμμετοχικής διαβούλευσης, φραγμός στην κατάχρηση της εξουσίας, για μια πολιτεία αξιόπιστη, αποτελεσματική.
Εμπέδωση κοινωνικής δικαιοσύνης, κοινωνικής συνοχής και αξιοπρέπειας για όλους. Απελευθέρωση – και εμπιστοσύνη, στις υγιείς παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, οι οποίες και θα συμβάλλουν στον δημοκρατικό σχεδιασμό της πράσινης τεχνολογικής μετάβασης. Πολιτική και πολιτιστική παρουσία της Ελλάδας των αξιών σε διεθνές επίπεδο.
Αν δεν ανεβάσουμε τον πήχη των στόχων μας για τον Ελληνισμό, σε αυτήν την τρίτη δεκαετία του αιώνα που διανύουμε, θα φανούν πολύ γρήγορα, την επομένη των εκλογών, τα αδιέξοδα μιας αντίληψης που μας κατατρέχει ιστορικά, δηλαδή της συντηρητικής πελατειακής πολιτικής που ακολούθησε διαχρονικά η ΝΔ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ όταν κυβέρνησε.
Από την κατάσταση στην οικονομία και τα δημόσια οικονομικά, μέχρι την κατάσταση που επικρατεί στην υγεία, την παιδεία, την πρόνοια, την υπονόμευση των δικαιωμάτων, την ακρίβεια, τη μεταφορά πλούτου στα χέρια λίγων ισχυρών, ακόμη και την πελατειακή σπατάλη των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και την απουσία αξιόπιστου σχεδίου για την μετάβαση σε ένα βιώσιμο μέλλον.
Όλα δηλαδή, όσα δεν συζητούνται στον δημόσιο διάλογο, όπου κυριαρχούν οι εντυπώσεις σε βάρος της ουσίας.
Άρα λοιπόν, το τι θα ακολουθήσει στο μέλλον, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό, από την επιλογή που θα κάνουν οι πολίτες στην κάλπη. Το τονίζω γιατί πλέον, μετά από τις συνεχείς κρίσεις που βιώνουμε, κανείς μας δεν δικαιούται να υποστηρίξει ότι δεν γνώριζε.
Τώρα, πού θα πρέπει να επικεντρώσουμε; Μα εκεί που πονάμε και μαζί, εκεί που πρέπει να φτάσουμε.
Καταπολέμηση ανισοτήτων, διασφάλιση δικαιωμάτων και ελευθεριών, δημοκρατική λειτουργία των θεσμών, πράσινη και ψηφιακή μετάβαση και εξωτερική πολιτική με βάση το διεθνές δίκαιο και με ανάληψη πρωτοβουλιών, ώστε εμείς να διαμορφώνουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινούμαστε, όχι άλλοι.
Και επειδή μπορεί να παρερμηνευτεί ή να εξηγηθεί κατά πώς βολεύει τον καθένα αυτό το πολύπτυχο των στόχων, θα πρέπει να υπογραμμίσω ότι, για να τα πετύχουμε, απαιτείται να εγκαταλείψουμε οριστικά το μοντέλο του ιδιότυπου πελατειακού καπιταλισμού που ευθύνεται για τις παθογένειες εκείνες που μας οδηγούν σε συνεχείς κρίσεις.
Μαζί, να οικοδομήσουμε μια σύγχρονη δημοκρατική πολιτεία που στηρίζεται σε αρχές και αξίες. Με θεσμούς που να εμπεδώνουν κοινωνική δικαιοσύνη και κράτους δικαίου.
Ισχυρή και ποιοτική δημόσια υγεία και παιδεία, αξιοπρεπή ασφάλιση, ολοκληρωμένη κοινωνική πρόνοια, ασφάλεια και υγιές περιβάλλον.
Τίποτα όμως δεν θα έχει μόνιμο αποτέλεσμα και δεν θα οδηγήσει σε μια βιώσιμη οικονομία και βιώσιμη κοινωνία, αν δεν προχωρήσουμε χωρίς καθυστέρηση – γιατί ήδη είναι αργά – στην πράσινη και ψηφιακή μετάβαση που αποτελεί και την κύρια στόχευση παγκοσμίως. Αλλά όμως, πρέπει να γίνει με δημοκρατικό, συμμετοχικό και δίκαιο πρόσημο, δηλαδή, με κοινωνικό πρόσημο, που να προασπίζεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την προστασία του περιβάλλοντος.
Αυτός ο μείζον στόχος, είναι στόχος οικονομικός, είναι και στόχος δημοκρατικού πολιτισμού και μαζί, είναι η βιώσιμη απάντηση στο λεγόμενο Ελληνικό πρόβλημα.
8. Ποια είναι η εκτίμησή σας για το αποτέλεσμα των εκλογών στην Τουρκία; Πώς βλέπετε την επόμενη μέρα στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών σχέσεων;
Όποια και να είναι τελικά η κυβέρνηση στην Τουρκία, όποια και στην Ελλάδα, πρέπει να αξιοποιήσουμε το κλίμα αλληλεγγύης και ελπίδας που δημιουργήθηκε για δεύτερη φορά από την διπλωματία των σεισμών.
Πρέπει εμείς, η Ελλάδα, οι Έλληνες, να αναλάβουμε πρωτοβουλίες και χωρίς φοβικότητα – γιατί με το μέρος μας είναι το δίκιο -, να κάνουμε μια νέα προσπάθεια. Μια νέα προσπάθεια επίλυσης των μεταξύ μας προβλημάτων, της υφαλοκρηπίδας και των ΑΟΖ, του Κυπριακού αλλά και ευρύτερα, της Ανατολικής Μεσογείου.
Τονίζω την ανάγκη ανάληψης πρωτοβουλιών από εμάς, γιατί αν αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν χωρίς έλεγχο, τότε θα οδηγηθούμε στην ανάγκη να αναζητήσουμε κάποια στιγμή κάποιους προστάτες ή διαμεσολαβητές για τα δικά μας θέματα. Από την εμπειρία μου, αυτό καταλήγει πολλές φορές στην επιβολή προτεραιοτήτων των τρίτων, γιατί η επιδίωξή τους είναι να κοιτάξουν πρώτα τα δικά τους συμφέροντα, υποβαθμίζοντας έτσι τα ελληνικά συμφέροντα.
Η Ελλάδα ποτέ δεν έχασε όταν η ίδια ανέλαβε πρωτοβουλίες και κινήθηκε με ειλικρινή διάλογο και με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, αναδεικνύοντας πάντα με καθαρότητα και παρρησία τις θέσεις και τις αξίες μας.
