Το παρατσούκλι του ήταν «γιατρός», το όνομά του Διονύσης Μαρτινέγκος. Ενδεχομένως να είναι ένας από τους ανθρώπους που μια φορά κι έναν καιρό, όχι μόνο οι σινεφίλ αυτής της χώρας αλλά και όσοι απλώς πήγαιναν στο σινεμά για να διασκεδάσουν, τον είχαν διαβάσει περισσότερο από κάθε άλλον.
Και αυτό γιατί η δουλειά του Μαρτινέγκου, ο οποίος πριν από μερικές μέρες έφυγε από την ζωή, ήταν ο υποτιτλισμός των ταινιών. Και στον τομέα του θεωρούνταν αυθεντία.
Στις παλιές καλές εποχές ο Διονύσης Μαρτινέγκος είχε περάσει από πολλές κινηματογραφικές εταιρίες, από πολλά μαγαζιά της πιάτσας, και όλοι μιλούσαν για τον απύθμενο επαγγελματισμό και το οξύ χιούμορ αυτού του «τρελού» Ζακυνθινού.
«Ο Διονύσης έκανε τη μετάφραση εκατοντάδων ταινιών της ΣΠΕΝΤΖΟΣ ΦΙΛΜ και βελτίωνε τη μετάφραση εύστοχα, με περιεχόμενο και λιγότερες λέξεις, ώστε ο θεατής να αφοσιώνεται στην εικόνα. Γι’ αυτό τον αποκαλούσαμε “γιατρό” και όχι Διονύση» έχει να λέει ο Γιώργος Σπέντζος, για πολλά χρόνια ο βασιλιάς της εταιρίας ΣΠΕΝΤΖΟΣ ΦΙΛΜ.
Ο Μαρτινέγκος ξεκίνησε τις μεταφράσεις και τον υποτιτλισμό με τις ταινίες του γραφείου του Ομηρου Ηλιάδη το 1968 και ενώ τότε εργαζόταν ακόμα στην Τράπεζα Εργασίας. Εμελλε να παραιτηθεί τελικά από την τράπεζα για να αφοσιωθεί πλήρως και με μεγάλη αγάπη στον υποτιτλισμό, έναν τομέα στον οποίο σύντομα έγινε περιζήτητος από τα γραφεία διανομής.
Ο Διονύσης Μαρτινέγκος ήταν ένα από τα πρώτα πρόσωπα που γνώρισα όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1980 άρχισα να μπαίνω δειλά- δειλά στον χώρο του κινηματογράφου. Και ήταν, επίσης, ένα από τα πρόσωπα που ανέκαθεν εκτιμούσα. Φειδωλός στον καλό λόγο, ίσως γιατί είχε τον πήχη ανεβασμένο πολύ ψηλά. Θεωρούσα λοιπόν τιμή μου που με ξεχώριζε, εκτιμώντας και το δικό μου πάθος για την ακρίβεια στην μετάφραση. Πίστευε ότι η δουλειά του ήταν «αποστολή» και ήθελε πάντα να την εκπληρώνει με συνέπεια.
Πολλά χρόνια αργότερα, τον είχα καλέσει και σε μια εκπομπή που διατηρούσα για λίγο στο ραδιόφωνο, το «Ακούμε Σινεμά». Ήταν πολύ διασκεδαστικό να μιλάμε για τα ελληνικά βαφτίσια τίτλων ταινιών, για το τι σημαίνει σωστή μετάφραση αλλά και για χαρακτηριστικά λάθη που έχουν γίνει στην μετάφραση.
«Εφυγε» από τούτο τον κόσμο μετά την έκτακτη επώδυνη περιπέτεια της υγείας του. «Τον αποχαιρετάμε, με όλη τη συγκίνηση της διαρκούς κοινωνικής και καλλιτεχνικής του παρουσίας στον κινηματογραφικό χώρο αλλά και στη ζωή πολλών από εμάς» γράφει για αυτόν ο στενός φίλος του, επίσης επτανησιώτης, ο σκηνοθέτης Τώνης Λυκουρέσης.
Και κλείνει: «Τον περασμένο Φλεβάρη, σαν γνήσιος τζαντιώτης, καταχάρηκε με το κόψιμο της κουλούρας στον Πλατύφορο, όπου πάντα συμμετείχε, έχοντας μάλιστα και τη χαρά να κερδίσει το «ηύρεμα»…. Διονυσάκη μου, καλό σου ταξίδι, πάντα με την απόλυτη αγάπη και τη μνήμη μας !!!!!!»