Τώρα με την ίδρυση νέων κομμάτων (και με τα παράξενα πολλές φορές ονόματα που τους δίνουν) ο ΒΗΜΑτοδότης μας ταξιδεύει στις αρχές της μεταπολίτευσης, όταν στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωνε την ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Τότε, τα κόμματα είχαν κυρίως δύο ή το πολύ τρία γράμματα, για παράδειγμα, Ένωση Κέντρου, Νέα Δημοκρατία, Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ για συντομία), Ενωμένη Αριστερά κτλ., αλλά το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, ήταν μεγάλο ως όνομα. Δεν χωρούσε πολλές φορές καν στους τίτλους των εφημερίδων. Έπρεπε συνεπώς κάτι να γίνει, να συντομεύσει, χωρίς να χάσει την δυναμική του.
Και εγένετο, λοιπόν το «ΠαΣοΚ» (εν συντομία)! Από τότε λοιπόν το έχουν συντομεύσει για να έχει το δικό του αρκτικόλεξο, ΠαΣοΚ (ή ΠΑΣΟΚ). Το ΠαΣοΚ, του Ανδρέα Παπανδρέου κυριάρχησε, αποθεώθηκε, κατακεραυνώθηκε, κατηγορήθηκε για πολλά από τα δεινά αυτού του τόπου, πάθιασε πολίτες, έκανε ορκισμένους εχθρούς, έγινε μόδα, τρόπος ζωής, αλλά υπήρξαν και αρκετές απόπειρες αντιγραφής ή πλαστογραφίας (όπως λέει σήμερα και ο Νίκος Ανδρουλάκης). Αυτά για την ιστορία των ονομάτων των πολιτικών κομμάτων. Και σήμερα που το όνομα έχει και πάλι μεγαλώσει, το συνοδευτικό του ΠαΣοΚ κυκλοφορεί με αρκτικόλεξο: ΚΙΝΑΛ
