Στην ρητορική ερώτηση τι χρειάζεται ένα συγκρότημα για να το αγαπήσει ο κόσμος η απάντηση είναι… ΕΚΜΕΚ. Όχι κατ’ ανάγκη το γνωστό γλυκό αλλά την δημιουργική τρέλα του ομότιτλου συγκροτήματος, οι οποίοι με έδρα τη Θεσσαλονίκη έχουν κατακτήσει όλη την Ελλάδα. Από το 2009 όπου και συναντήθηκαν για να σχηματιστούν έως σήμερα έχουν καταφέρει να διατηρήσουν την φρεσκάδα τους όχι μόνο πάνω στη σκηνή αλλά και στο στούντιο. Το κατάφεραν επειδή συνδύασαν στη μουσική τους, την έθνικ με την ελληνική, τη φρεσκάδα τους, την κριτική ματιά και το σχόλιο και όλα αυτά με πνευματώδεις συνθέσεις και πολλή ενέργεια.
Οι ΕΚΜΕΚ συνεχίζοντας τις επιτυχημένες εμφανίσεις τους, δίνουν νέο ραντεβού στο Faust το Σάββατο 6 Μαΐου, σε εφ’ όλης της ύλης συναυλία. Παλιά κομμάτια τους, νέες διασκευές και το πρόσφατο «Ονειρα». Ο Άλκης Κανίδης η φωνή των ΕΚΜΕΚ, μιλά στο vima.gr για την δημιουργία του γκρουπ, για τα… «Ονειρα», την παρουσία τους, στη μουσική σκηνή και τα μελλοντικά τους σχέδια.
Είναι καιροί για… όνειρα;
«Βέβαια. Όλοι οι καιροί είναι καιροί για όνειρα. Ο άνθρωπος είναι σε μεγάλο βαθμό τα όνειρά του. Χωρίς αυτά δεν υπάρχει.»
___________
Tο νέο τους τραγούδι «Ονειρα»
______________________
Πώς προέκυψε η επιλογή του ονόματος σας;
«Κάποια στιγμή τα προηγούμενα συγκροτήματα που είχαμε χτύπησαν σε αδιέξοδα όμως η δημιουργική δίψα παρέμενε. Οπότε αποφασίσαμε να φτιάξουμε κάτι καινούριο. Αρχικά του δώσαμε άλλο όνομα, μα δε μας άρεσε καθόλου. Όταν έπεσε στο τραπέζι το “Εκμέκ”, μας άρεσε πολύ γιατί ήταν εύηχο και οικείο και το κρατήσαμε.»
Γεννηθήκατε, μαζί με την κρίση στην ελληνική οικονομία / κοινωνία / πολιτική. Επαιξε η συνθήκη αυτή το ρόλο της;
«Φυσικά, όλους τους καλλιτέχνες τους επηρέασε η κρίση. Σε εμάς έπαιξε σίγουρα μεγάλο ρόλο γιατί πάνω που άρχισε η μπάντα να ανεβαίνει έσκασε η κρίση και τα πράγματα δυσκόλεψαν τριγύρω. Ακόμη κι έτσι, όμως, εμείς περάσαμε πολύ καλά.»
Η πραγματικότητα ή ο μύθος θέλει τα συγκροτήματα – ιδίως στην Ελλάδα – εύκολα να τσακώνονται και εύκολα να διαλύονται. Εσείς πώς… αντέχετε ακόμη;
«Ο σημαντικότερος λόγος είναι πως σεβόμαστε υπερβολικά ο ένας τον άλλον για να μαλώσουμε άσχημα. Υπήρξαν αποχωρήσεις και αλλαγές σε μέλη, αλλά πάντα συνέβαιναν λόγω αλλαγών στις ζωές και τις προτεραιότητες και όχι λόγω κακών σχέσεων. Μου αρέσει εμένα αυτό. Πιστεύω πως το μοίρασμα της σκηνής είναι κάτι ιερό και σε δένει με τον άλλον. Υπήρχε μια σκηνή στην ταινία “Τιτανικός” όπου λίγο πριν βυθιστεί το πλοίο και ενώ η ορχήστρα συνέχιζε να παίζει, γύρισε ο ένας μουσικός στους υπόλοιπους και είπε “κύριοι, ήταν τιμή μου που έπαιξα μαζί σας”. Πιστεύω εγώ σε αυτό. Και έχει παραμείνει καθαρό μέσα μου.»
Είστε ικανοποιημένοι από την έως τώρα διαδρομή σας;
«Ναι, γιατί το μόνο βαρόμετρο σε αυτήν την εκτίμηση είναι το εάν κάναμε αυτό που θέλαμε και πιστεύαμε σε κάθε στιγμή. Και αυτό εμείς το είχαμε πάντα. Εγώ δηλώνω ευτυχής.»
Πόσο δύσκολη ή και πονεμένη είναι η ιστορία της δισκογραφίας στην Ελλάδα;
«Ό,τι συμβαίνει στο εξωτερικό συμβαίνει μετά σε μικρότερη κλίμακα και στην Ελλάδα. Βέβαια, εδώ η δισκογραφία αποτυπώνει και μια πολιτισμική ταυτότητα που δεν ήταν ποτέ ούτε δύση ούτε ανατολή. Ήμασταν πάντα κάτι άλλο. Κάποτε πίστευα πως είμαστε πίσω από τους άλλους. Τώρα αυτό μου φαίνεται χαζό. Είμαστε απλά διαφορετικοί. Τα τελευταία δέκα-δεκαπέντε χρόνια βγαίνουν πολύ περισσότεροι δίσκοι. Οι δίοδοι προς το κοινό, όμως, δεν έχουν πολλαπλασιαστεί στην πραγματικότητα. Τη δισκογραφία, τελικά, πρέπει την κάνεις πρώτα από αγάπη και μετά για όποιον άλλον λόγο.»
Πού βλέπετε να βαδίζει η μουσική; Η Τεχνητή Νοημοσύνη, πιστεύετε ότι θα έχει καθοριστικό ρόλο στο μέλλον;
«Απ’ ότι φαίνεται αρκετά σύντομα η τεχνητή νοημοσύνη θα παράγει μουσική και τραγούδια που θα ακούγονται εντελώς “ανθρώπινα” στους ακροατές. Φοβάμαι την επίπτωση που θα έχει αυτό στους συνθέτες και τους παραγωγούς. Περισσότερο με προβληματίζει, όμως, το θέμα “τεχνητή νοημοσύνη” στην πολιτική και την κοινωνία. Τα πολύ κοφτερά εργαλεία ο άνθρωπος τα έχει χρησιμοποιήσει άσχημα ξανά στο παρελθόν. Μένει να το δούμε. Όπως και να ‘χει, πολλοί άνθρωποι θα χρειαστεί να προσαρμοστούν σε κάτι καθοριστικά καινούριο.»
Αν το ταξίδι σας, είχε ξεκινήσει από την Αθήνα θα ήταν διαφορετική η διαδρομή σας;
«Ναι. Η Θεσσαλονίκη, όσο όμορφη κι αν είναι, έχει μεγάλη απόσταση από το κέντρο των πραγμάτων και αυτό επηρεάζει πολύ την πορεία των καλλιτεχνών. Ζω στην Αθήνα αρκετά χρόνια πια για να ξέρω πως οι δύο πόλεις έχουν πολύ διαφορετικό χρώμα και ενέργεια.»
Τι θα δούμε, τι θα ακούσουμε στις 6 Μαΐου;
«Θα ακούσετε τα τύμπανα, τις τρομπέτες και τις κιθάρες μας. Θα ακούσετε (και θα ακούσουμε) όμως και τον πιο όμορφο ήχο του κόσμου, τις ανθρώπινες φωνές ενωμένες στο τραγούδι. Θα παίξουμε, όπως πάντα, τραγούδια δικά μας αλλά και τραγούδια άλλων καλλιτεχνών μέσα από τον δικό μας ήχο και τη δική μας ματιά. Νομίζω τα είπα όλα. Το μόνο που μένει να πω είναι : καλώς να ανταμώσουμε!»
Τα επόμενά σας σχέδια;
«Έχω σκοπό να γράψω τραγούδια για να μπούμε στούντιο. Ελπίζω να προκύψει ολόκληρος δίσκος, αλλιώς σίγουρα κάποιες μεμονωμένες κυκλοφορίες. Όπως και να ‘χει, μου έχει λείψει πάρα πολύ όλο αυτό.»
INFO
Αλκιβιάδης Κανίδης – φωνή, κλασσική κιθάρα
Παίζουν οι μουσικοί:
Σάκης Ραπτόπουλος – ακορντεόν, φωνητικά
Γιώργος Αβραμίδης – τρομπέτα
Πέτρος Σταμέλος – ηλεκτρικό μπάσο
Νίκος Προμπονάς – ηλεκτρική κιθάρα
Γιώργος Μπαρμπέρης – τύμπανα
FAUST
Καλαμιώτου 11, Πλατεία Αγίας Ειρήνης
Τηλ. Κρατήσεων: 210 3234095
Οι πόρτες ανοίγουν 22:00
Είσοδος 9 ευρώ
