Το λεπτό έντερο των γυναικών είναι μακρύτερο από εκείνο των ανδρών και αυτό το επιπλέον μήκος φαίνεται ότι είναι απαραίτητο για την απορρόφηση λιπαρών και άλλων θρεπτικών συστατικών που μπορεί οι γυναίκες να χρειαστούν σε περιόδους «έκτακτης ανάγκης», όπως η εγκυμοσύνη και ο θηλασμός.
Το «σφουγγάρι» που απορροφά τα θρεπτικά συστατικά
Αυτό ανακάλυψαν ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας όπως ανέφεραν σε δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση ανοιχτής πρόσβασης PeerJ. Η Αμάντα Χέιλ, μια εκ των δύο πρώτων συγγραφέων της μελέτης, υποψήφια διδάκτορας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας σημείωσε ότι «το λεπτό έντερο έχει ως έργο του την απορρόφηση – σε αυτό απορροφάται η συντριπτική πλειονότητα των θρεπτικών συστατικών που λαμβάνουμε από τις τροφές».
Με εργαλείο τη… μεζούρα
Η Χέιλ μαζί με την επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Εφαρμοσμένης Οικολογίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας Εριν ΜακΚίνι και συνεργάτες τους από άλλα πανεπιστήμια κατέληξαν στα συμπεράσματά τους αφού μέτρησαν… με τη μεζούρα τα όργανα του γαστρεντερικού συστήματος 21 πτωμάτων γυναικών και 24 πτωμάτων ανδρών τα οποία είχαν δωριστεί για ερευνητικούς σκοπούς στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ της Βόρειας Καρολίνας.
Σύνδεση με την αναπαραγωγή
Με βάση λοιπόν τη μέτρηση, κατά μέσο όρο το λεπτό έντερο των ανδρών ήταν λίγο περισσότερο από 4 μέτρα σε μήκος, ενώ εκείνο των γυναικών ήταν μακρύτερο κατά 30 εκατοστά. Στατιστική ανάλυση έδειξε ότι αυτή η διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν ήταν τυχαία. «Το πιο μακρύ λεπτό έντερο σημαίνει και μεγαλύτερη επιφάνεια του οργάνου, γεγονός που μεταφράζεται στο ότι μπορεί να απορροφήσει περισσότερα θρεπτικά συστατικά. Αυτό πιθανώς συνδέεται με την αναπαραγωγή» σημείωσε η Χέιλ.
Δεν είναι μόνο θέμα φύλου
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι υπήρχαν διαφορές στο μήκος και άλλων οργάνων μεταξύ των πτωμάτων, χωρίς ωστόσο να προκύπτει σαφής ένδειξη ότι αυτές οι διαφορές ήταν αποκλειστικώς θέμα… φύλου. Για παράδειγμα το μήκος της χοληδόχου κύστης κυμαινόταν από 5,5 ως 12,5 εκατοστά ενώ της σκωληκοειδούς απόφυσης από 1,4 ως 12,7 εκατοστά, χωρίς να παίζει ρόλο το φύλο. Επιπλέον το κόλον – το μακρύτερο τμήμα του παχέος εντέρου που απομακρύνει το νερό και ορισμένα θρεπτικά συστατικά από την τροφή της οποίας έχει γίνει μερική πέψη – ήταν πάνω από δύο φορές μακρύτερο σε ορισμένα πτώματα σε σχέση με άλλα.
Δεν υπήρχε συσχέτιση με το ύψος
Σε γενικό πλαίσιο το μήκος των οργάνων δεν φάνηκε να σχετίζεται με το ύψος (στο συγκεκριμένο δείγμα το ύψος κυμαινόταν από 149 ως 184 εκατοστά) ούτε με το μέγεθος των υπόλοιπων οργάνων. Για παράδειγμα μια μεγαλύτερη σε μήκος χοληδόχος κύστη δεν σχετιζόταν απαραίτητα και με μια μακρύτερη σκωληκοειδή απόφυση.
Η ανατομική μοναδικότητα καίριας σημασίας σε διάγνωση και θεραπεία
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η νέα μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία του να λαμβάνεται υπόψη η μοναδική ανατομία του κάθε ατόμου στη διάγνωση και στη θεραπεία του. Υπογραμμίζει επίσης τη σημασία του να διδάσκονται οι πολλές αυτές ανατομικές διαφορές στους φοιτητές Ιατρικής. «Εάν οι φοιτητές μαθαίνουν μόνο για μια ‘φυσιολογική’ ή ‘μέση’ ανατομία αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορούν να είναι εξοικειωμένοι με την ανθρώπινη οργανική ποικιλομορφία» σημείωσε η Ροξάν Λάρσεν, εκ των συγγραφέων της μελέτης, αναπληρώτρια καθηγήτρια Κτηνιατρικής και Βιοϊατρικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και προσέθεσε: «Καθίσταται ολοένα και πιο σαφές ότι κατευθυνόμαστε προς την εξατομικευμένη ιατρική με στόχο τη βελτίωση της πορείας των ασθενών και τη συνολική υγεία και ευζωία. Η εμπειρία σε ό,τι αφορά την κατανόηση της ανατομικής ποικιλομορφίας μπορεί να παίξει ζωτικής σημασίας ρόλο στο να βοηθήσει τους μελλοντικούς γιατρούς να καταλάβουν τη σημασία της εξατομικευμένης ιατρικής».
Πρέπει να σημειωθεί ότι το δείγμα προς εξέταση ήταν σχετικώς μικρό, ωστόσο, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, τα ευρήματα έχουν αξία. «Αξίζει να σημειωθεί ότι εντοπίσαμε τόσο μεγάλες διαφοροποιήσεις μετρώντας μόλις 45 πτώματα» έγραψαν.
Κλείνοντας η δρ ΜακΚίνι τόνισε ότι η ερευνητική ομάδα είναι ενθουσιασμένη με τα νέα ευρήματα και τους μελλοντικούς δρόμους που ανοίγουν. «Υπογραμμίζουν πόσο λίγα γνωρίζουμε για το ίδιο μας το σώμα»