Το POLITICO εξέτασε τα έγγραφα που διέρρευσαν από το Πεντάγωνο, τα οποία φαίνεται να περιέχουν διάφορες πληροφορίες για τους στενούς συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών και όχι μόνο.
Το γεγονός έχει δημιουργήσει μια καταιγίδα αποκαλύψεων.
Σε αυτό το πλαίσιο, φαίνεται να ήρθαν στο φως πληροφορίες και για τις πολεμικές δραστηριότητες της Ευρώπης. Τα αρχεία που διέρρευσαν περιέχουν πληροφορίες για τα πάντα, από μια ομάδα ειδικών δυνάμεων που κυριαρχείται από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ουκρανία μέχρι το πώς – και πότε – η Γαλλία και η Ισπανία μεταφέρουν ένα βασικό πυραυλικό σύστημα στο πεδίο της μάχης. Τα έγγραφα περιέχουν επίσης ισχυρισμούς ότι η Τουρκία είναι πιθανή πηγή όπλων για Ρώσους μισθοφόρους.
Το POLITICO δεν έχει επαληθεύσει ανεξάρτητα τα έγγραφα, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι ορισμένες από τις σελίδες που διέρρευσαν είναι παραποιημένες, κάτι που επιβαιβεώνει και η Washington Post. Ωστόσο, οι ΗΠΑ αναγνώρισαν την παραβίαση των πληροφοριών και συνέλαβαν έναν ύποπτο αργά την Πέμπτη, τον Τζακ Τεϊσέιρα, μέλος της Εθνοφρουράς της Αεροπορίας της Μασαχουσέτης.
Ευρωπαϊκή στρατιωτική παρουσία στην Ουκρανία
Σύμφωνα με τα έγγραφα, υπάρχει μια ευρωπαϊκή ομάδα ειδικών δυνάμεων που δραστηριοποιείται στην Ουκρανία – τουλάχιστον από τις 23 Μαρτίου.
Οι πληροφορίες που διέρρευσαν δεν διευκρινίζουν τις δραστηριότητες της συγκεκριμένης μονάδας ή τη θέση της στην Ουκρανία. Επίσης, και οι ΗΠΑ φέρονται να διαθέτουν συνολικά περίπου 100 άτομα προσωπικό στη χώρα.
Ο Λευκός Οίκος παραδέχθηκε ότι υπάρχει μια «μικρή στρατιωτική παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών» στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ουκρανία, τονίζοντας ότι τα στρατεύματα «δεν πολεμούν στο πεδίο της μάχης».
Περισσότερα τα ευρωπαϊκά τανκς – Η αναφορά στην Ελλάδα
Συλλογικά, η Ευρωπη έχει στείλει περισσότερα τανκς από τις ΗΠΑ στην Ουκρανία.
Η Πολωνία και η Σλοβενία φαίνεται να είναι οι χώρες που έχουν στείλει τα περισσότερα, σχεδόν το ήμισυ του συνόλου, σύμφωνα με αξιολόγηση με ημερομηνία τις 23 Φεβρουαρίου. Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι επίσης βασικοί «παίκτες».
Επιπλέον, γίνεται αναφορά στα Leopard 2, τα σύγχρονα γερμανικά άρματα μάχης για τα οποία η Ουκρανία πέρασε μήνες για να πείσει τους συμμάχους της να της τα παρέχουν. Οι χώρες που αναφέρονται ως σχετιζόμενες είναι η Γερμανία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Φινλανδία αλλά και η Ελλάδα.
Το έγγραφο αναφέρει ότι η Γερμανία είχε δεσμεύσει μόλις τέσσερα Leopard 2 – το πιο προηγμένο μοντέλο – αλλά το Βερολίνο δήλωσε στα τέλη Μαρτίου ότι είχε παραδώσει 18 Leopard στην Ουκρανία. Δείχνει, επίσης, ότι η Σουηδία δεσμεύτηκε για 10 άρματα μάχης «άγνωστου τύπου», τα οποία σύμφωνα με αναφορές των ΜΜΕ μπορεί να είναι Leopards.
Ξεχωριστά, οι ΗΠΑ δήλωσαν ότι θα στείλουν στην Ουκρανία 31 σύγχρονα άρματα μάχης, τα οποία όμως δεν αναμένεται να φθάσουν τουλάχιστον μέχρι το φθινόπωρο.
Υστερήσεις στις ευρωπαϊκές παραδόσεις
Η ιδέα πίσω από την ανάληψη της πρωτοκαθεδρίας από την Ευρώπη στα άρματα μάχης ήταν εν μέρει ότι θα μπορούσε να μεταφέρει τα άρματα στην Ουκρανία και να είναι έτοιμα για μάχη γρήγορα – ιδανικά εγκαίρως για την εαρινή επίθεση του Κιέβου.
Αλλά το έγγραφο δείχνει ότι μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου, μόνο το 31% των 200 αρμάτων μάχης που είχαν υποσχεθεί οι ευρωπαϊκές δυνάμεις είχε φτάσει στο πεδίο της μάχης. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι τα υπόλοιπα 120 άρματα βρίσκονταν σε καλό δρόμο για να μεταφερθούν.
Ξεχωριστά, μια άλλη σελίδα που διέρρευσε αναφέρει ότι η Γαλλία δήλωσε στην Ιταλία στις 22 Φεβρουαρίου ότι ένα κοινό πυραυλικό σύστημα δεν θα ήταν έτοιμο για την Ουκρανία μέχρι τον Ιούνιο.
Αυτό είναι η τελική ημερομηνία ενός χρονοδιαγράμματος που το ιταλικό υπουργείο Άμυνας παρουσίασε τον Φεβρουάριο, όταν αξιωματούχοι δήλωσαν ότι το αντιαεροπορικό αμυντικό σύστημα θα παραδιδόταν στην Ουκρανία «την άνοιξη του 2023».
Η στάση της Ουγγαρίας
Η Ουγγαρία εμφανίζεται κάμποσες φορές στη στοίβα των τσαλακωμένων σελίδων, προσφέροντας περισσότερες πληροφορίες για μια χώρα που προκαλεί τακτικά αμηχανία στους ίδιους τους συμμάχους της, όπως υπογραμμίζει το Politico.
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι «θαμμένο» σε μια «άκρως απόρρητη» ενημέρωση της CIA από τις 2 Μαρτίου, η οποία αναφέρει ότι ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν χαρακτήρισε τις ΗΠΑ «έναν από τους τρεις μεγαλύτερους αντιπάλους του κόμματός του κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης πολιτικής στρατηγικής» στις 22 Φεβρουαρίου.
Τα σχόλια του Ορμπάν, σημειώνεται στο έγγραφο, αποτελούν «κλιμάκωση του επιπέδου της αντιαμερικανικής ρητορικής».
Ωστόσο, τα έγγραφα που διέρρευσαν από τις ΗΠΑ δείχνουν επίσης ότι η Ουγγαρία – η οποία μοιράζεται ένα μικρό σύνορο με την Ουκρανία – μπορεί να επιτρέπει κρυφά στους συμμάχους να χρησιμοποιούν τον εναέριο χώρο της για να μεταφέρουν όπλα προς το πεδίο της μάχης, παρά τις δεσμεύσεις για απαγόρευση τέτοιων μεταφορών.
Ένα από τα έγγραφα που διέρρευσαν περιγράφει λεπτομερώς ένα σχέδιο για Ουκρανούς πιλότους να πετάξουν ελικόπτερα που έγιναν δωρεά στο Κίεβο από την Κροατία στην Ουκρανία «μέσω του ουγγρικού εναέριου χώρου».
Εάν αληθεύει κάτι τέτοιο, οι πληροφορίες αυτές όχι μόνο δείχνουν ότι η Ουγγαρία αφήνει όπλα να περνούν από τον εναέριο χώρο της, αλλά και ότι έρχονται σε αντίθεση με δημοσιεύματα του Τύπου που αναφέρουν ότι τα ελικόπτερα θα μεταφέρονταν από το έδαφος ή μέσω πτήσεων από την Πολωνία.
Ο αμφιλεγόμενος ρόλος της Τουρκίας
Η Τουρκία έχει αυτοπροσδιορίστεί ως ουδέτερος, ισορροπιστικός παράγοντας μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, καθώς προσπαθεί να βοηθήσει στις διαπραγματεύσεις της συμφωνίας για τη συνέχιση της ροής των φορτίων σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας και συνεχίζει να διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με τη Ρωσία, ενώ παράλληλα παρέχει στην Ουκρανία μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Ωστόσο, το POLITICO εξηγεί πώς η Τουρκία βοήθησε τόσο τη Ρωσία όσο και τη σύμμαχό της Λευκορωσία να αποφύγουν τις αυστηρές δυτικές κυρώσεις – μια ανησυχία που έχουν εκφράσει δημοσίως Αμερικανοί αξιωματούχοι.
Για τη Λευκορωσία, όπως αναφέρει το έγγραφο, «τουρκικές εταιρείες αγόρασαν προϊόντα που υπόκεινται σε κυρώσεις» και στη συνέχεια «τα πούλησαν στις ευρωπαϊκές αγορές». Στην αντίθετη κατεύθυνση, προσθέτει, οι εταιρείες αυτές «μεταπώλησαν αγαθά από την Ευρώπη στη Ρωσία».
Πιο ανησυχητικό, σημειώνει το Politico, είναι ένα άλλο έγγραφο που διέρρευσε και περιγράφει μια συνάντηση τον Φεβρουάριο μεταξύ «τουρκικών επαφών» και της ομάδας Wagner, της μισθοφορικής εταιρείας που μάχεται για λογαριασμό του Κρεμλίνου. Το έγγραφο αναφέρει ότι η Wagner επιδίωκε «να αγοράσει όπλα και εξοπλισμό από την Τουρκία» για τις «προσπάθειες της ομάδας στο Μάλι και την Ουκρανία».
