Κατά πάσα πιθανότητα, ο δημοκρατικός βίος θα απαλλαγεί από το νεοναζιστικό μόρφωμα. Η απόφαση θα ληφθεί από τη Δικαιοσύνη έτσι όπως ορίζει ο νόμος και η διάκριση των εξουσιών. Οι νομοθέτες νομοθετούν και οι δικαστές κρίνουν.
Νωρίτερα, όμως, θα πρέπει να απαλλαγεί ο δημόσιος διάλογος από τη συζήτηση που πυροδοτεί ένα όζον παρασκήνιο, το οποίο τροφοδοτούν υποτιθέμενες αποκαλύψεις.
Πρέπει να απαλλαγεί διότι είναι μάλλον αδύνατον να εντοπίσει κανείς σε αυτές κάτι περισσότερο από προσωπικές ή άλλες επιδιώξεις.
Αυτό που δεν εντοπίζεται εν τέλει είναι το στοιχείο της ορθής κρίσης. Η πηγή τους, μολονότι αποδοκιμάστηκε από τους πλέον έγκριτους συνταγματολόγους αλλά και την Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, επιμένει να ρίχνει νερό στον μύλο της πιο αποκρουστικής εκδοχής της Ακρας Δεξιάς.
Τουλάχιστον συμφωνούμε όλοι, και οπωσδήποτε τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, ότι η θέση αυτής της εκδοχής της Ακρας Δεξιάς δεν είναι στη Βουλή.
Ενδεχομένως, η θέση της να είναι οριστικά στη φυλακή – δεν θα πρέπει να ξεχνά κανείς ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η δίκη σε δεύτερο βαθμό μιας εγκληματικής οργάνωσης που αναζήτησε ερείσματα στην κοινωνία ως πολιτική δύναμη.
Η εγκληματική αυτή οργάνωση απείλησε τη δημοκρατία. Είναι θλιβερό πρόσωπα με πρωτεύοντα ρόλο στους θεσμούς της δημοκρατίας να λειτουργούν πότε ως «μπροστινοί» και άλλοτε ως «σταγονίδια».
