Το Συνταγματικό Συμβούλιο της Γαλλίας αναμένεται να εκδώσει μεθαύριο Παρασκευή (14 Απριλίου) την ετυμηγορία του, αναφορικά με τη νομιμότητα ή όχι της της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης, που έθεσε σε ισχύ, μετά την ενεργοποίηση του αμφιλεγόμενου άρθρου 49.3, ο Εμμανουέλ Μακρόν, παρακάμπτοντας την Εθνοσυνέλευση και προκαλώντας πρωτοφανείς κοινωνικές αντιδράσεις στη χώρα. Το δεύτερο ισχυρότερο συνδικάτο της Γαλλίας, το CGT, έχει ανακοινώσει ότι συμμετέχει στην εξαγγελθείσα αυριανή απεργιακή κινητοποίηση, εν όψει της πολυαναμενόμενης ετυμηγορίας του Συνταγματικού Συμβουλίου. Ο εκπρόσωπός του CGT, Φάουζι Άμπου Ραγιάν (Faouzi Abou Rayan), τεχνικός συντήρησης στην Εταιρεία Δημόσιας Συγκοινωνίας Παρισιού RATP, στο σταθμό Clignancourt, στο 18ο Διαμέρισμα του Παρισιού, μίλησε στο ΒΗΜΑ για την αυριανή μεγάλη απεργία, την ταυτότητα των διαδηλωτών, αναγγέλλοντας «σκλήρυνση των κινητοποιήσεων», εν όψει της διαφαινόμενης επικύρωσης της μεταρρύθμισης στο συνταξιοδοτικό από το Συνταγματικό Συμβούλιο.
«Αύριο Πέμπτη ξαναρχίζει η μάχη», αναφέρει. «Στόχος της απεργίας είναι να ασκήσουμε πίεση στο Συνταγματικό Συμβούλιο, πριν εκδώσει την ετυμηγορία την Παρασκευή». Δεν τρέφει αυταπάτες για το αποτέλεσμα. «Το Συμβούλιο αποτελείται από πρώην μέλη διαφορετικών κυβερνήσεων, που έχουν συστρατευθεί με την τρέχουσα κυβέρνηση».
Το CGT ζητά αύριο από τους δρόμους της χώρας την απόσυρση της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού, ξεκαθαρίζει ο εκπρόσωπός του. Το μεγαλύτερο ωστόσο συνδικάτο της χώρας, το CFDT, τηρεί «στάση αναμονής». «Περιμένει τη γνωμοδότηση του Συνταγματικού Συμβουλίου, ούτως ώστε να αποφασίσει αν θα τερματίσει τις κινητοποιήσεις, υπό τον κίνδυνο μιας διασυνδικαλιστικής, συνομοσπονδιακής έκρηξης». Η έκπληξη της συνομιλίας μας με τον συνδικαλιστή του CGT είναι ότι «κανένα από τα συνδικάτα δεν έχει καλέσει ανοιχτά στην αυριανή γενική απεργία».
«Τα συνδικάτα έχουν ξεπεραστεί από την κατάσταση», υποστηρίζει ο Ραγιάν, εκτιμώντας ότι «στη Γαλλία διανύουμε μια περίοδο πριν από την εξέγερση. Ο Μακρόν και τα κυβερνητικά στελέχη δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν ελεύθερα, παρά μόνο συνοδευόμενα από ισχυρή ασφάλεια, φοβούμενοι βίαιες ενέργειες εναντίον τους. Η χώρα έχει βυθιστεί σε μια άνευ προηγουμένου κρίση».
Η πλειοψηφία της γαλλικής κοινωνίας, παρατηρεί ο Φάουζι Άμπου Ραγιάν, απορρίπτει τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση και υποστηρίζει τις διαμαρτυρίες. «Ποσοστό μεγαλύτερο του 90% απορρίπτει τη μεταρρύθμιση. Οι απλοί πολίτες είναι συστοιχισμένοι πλειοψηφικά για να αντιμετωπιστεί η μεταρρύθμιση. Αυτό δεν το είχαμε ξαναδεί στη Γαλλία, εδώ και περισσότερα από 40 χρόνια. Για το σύνολο των εργαζομένων στη Γαλλία δεν τίθεται θέμα παράτασης του χρόνου εργασίας στα 64 έτη, από τα 62».
Υπέρ του αποκλεισμού της οικονομίας οι Γάλλοι πολίτες
Η σύνθεση των διαδηλωτών που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις και τις απεργίες είναι, διευκρινίζει ο συνδικαλιστής, ιδιαιτέρως «πολυφωνική»: «Στους δρόμους βρίσκονται εργαζόμενοι από όλα τα κοινωνικά στρώματα: από τον απλό ανειδίκευτο εργάτη, μέχρι τον ειδικευμένο εργάτη, τον επόπτη και τα στελέχη, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί. Μαζί τους είναι και οι φοιτητές, που μόλις τελείωσαν τις εξετάσεις του απολυτηρίου».
«Δεν είναι μόνο η απεργία δημοφιλής τακτική», επαναλαμβάνει ο εκπρόσωπος του CGT. «Και οι ενέργειες αποκλεισμού της οικονομίας, υποστηρίζονται από την πλειονότητα των πολιτών, οι οποίοι φαίνεται να συναινούν και να συμπράττουν στην τοποθέτηση οδοφραγμάτων σε κεντρικούς δρόμους, κυκλικούς κόμβους, στο κλείσιμο των λιμανιών, στη διακοπή της λειτουργίας των διυλιστηρίων, ακόμη και στην διακοπή της αποκομιδής των σκουπιδιών. Για να μπλοκάρεις το κράτος, πρέπει να σταματήσεις, να φρενάρεις συνολικά τη γαλλική οικονομία».
H «στρατηγική» των Κίτρινων Γιλέκων να διαδηλώνουν μόνο το Σάββατο «δεν φαίνεται να έχει θέση σε αυτό το επίπεδο κοινωνικής διαμαρτυρίας», προσθέτει ο συνομιλητής μας. Από την έναρξη των κινητοποιήσεων, οι αμέτοχοι στα συνδικαλιστικά όργανα εργάτες «προσπάθησαν να μετατρέψουν τις αντιδράσεις σε γενική απεργία διαρκείας», κάτι που «δεν αποτελούσε διασυνδικαλιστική βούληση», καθώς τα συνδικάτα προέκριναν τη λύση των «μεμονωμένων ημερών απεργίας». Υπήρξε μια περίοδος αναμονής. «Οι παράγοντες που έχουν τα μέσα για να μπλοκάρουν την οικονομία περίμεναν τι θα έκαναν οι υπόλοιποι». Τελικά, «όλοι ενώθηκαν για να κερδίσουν τον αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση».
Οι εικόνες αστυνομικής βίας που έχουν καταγραφεί στους φλεγόμενους δρόμους των πόλεων της χώρας είναι κάτι που επιβεβαιώνει ο Φάουζι Άμπου Ραγιάν. «Η βία κατά των πολιτών έχει κατακρημνίσει τη δημοτικότητα του Μακρόν και της κυβέρνησής του», επισημαίνει ο συνδικαλιστής, χαρακτηρίζοντας «ψευδοεπιχείρημα» τον κυβερνητικό ισχυρισμό, που εμφανίζει τις συντάξεις ως «μία από τις κύριες πηγές του ελλείμματος στη Γαλλική οικονομία».
Η οικονομική και πολιτική κρίση που «χτύπησε» τη χώρα, σύμφωνα με τον συνομιλητή της, προοδευτικά «ανοίγει τα μάτια του κόσμου», οδηγώντας σε «αναζωπύρωση» όχι μόνο των αριστερών κομμάτων, αλλά και της ακροδεξιάς, «η οποία γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη στη Γαλλία».
Δεν διακρίνει άμεσα πολιτική ανατροπή. Σε περίπτωση που υπάρξει αλλαγή εντός της κυβέρνησης, ο Φάουζι Άμπου Ραγιάν προβλέπει να διορίζεται ως πρωθυπουργός ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Darmani. Δεν χαρακτηρίζει ιδιαιτέρως ευοίωνη την προοπτική. «Θα ήταν λυπηρή, λόγω των δημόσιων τοποθετήσεών του, οι οποίες τον καθιστούν πιο ακροδεξιό κι απ’ τη Μαρίν Λεπέν», συνοψίζει.