Τερατογένεση ο Τσίπρας, ο Ανδρουλάκης και ο Βαρουφάκης σε συγκυβέρνηση; Ναι, εάν «ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα», όπως ήθελε ο Γκόγια. Όχι, αν «τα τέρατα τα γεννάει το ξύπνημά της», όπως γράφει ο Ντελέζ.
Διότι, ναι μεν το τέρας είναι σφάλμα της Φύσης που έσφαλε ως προς την ύλη, αλλά είναι επίσης και επιτυχία της ύλης ως επιβολή της στη Φύση. Δηλαδή, ως εξέλιξη. Κι αν έχουμε φτιαχτεί από μπάλες τραβηγμένες στην τύχη μέσα από το δοχείο της μεντελικής κληρονομικότητας, άλλο τόσο ο καθένας από εμάς, ως μοναδικός, είναι τέρας για τον άλλο.
Τέρατα λοιπόν αυτοί. Τέρας και η παρούσα Κυβέρνηση. Κι όχι επειδή η τερατολογία που εισάγει στον πολιτικό του λόγο ο Πρωθυπουργός δεν είναι κι αυτή μια μυθοπλασία, αλλά και διότι η κανονικότητα που πρεσβεύει είναι ένα από τα συστατικά της τερατογένεσης. Όπως άλλωστε και η ασθένεια είναι ένα από τα συστατικά της υγείας. Λένε ότι επειδή το παθολογικό διαφέρει από το κανονικό, όπως διαφέρει μια ποιότητα από μιαν άλλη, η Φύση βρίσκει τελικά τους δρόμους προς την ίαση. Αλλά ίαση στην πολιτική -όπως και στην ψυχανάλυση- δεν υπάρχει.
Ό,τι κάνει η Φύση, θα το κάνει για μας η κάλπη σε δύο μήνες. Και η πλάνη για όρους όπως «τέρας» ή «κανονικός», δεν θα εξαλειφθεί μέσω της υποτιθέμενης «αλήθειας» του Μητσοτάκη περί του «κανονικού» ή περί του «τέρατος», αλλά μέσω της διαμόρφωσης ενός καινούργιου τρόπου να λέμε την αλήθεια. Η παρούσα Κυβέρνηση δεν μας τον έδειξε, ούτε και η προηγούμενη. Φοβάμαι όμως πως δεν θα μας τον δείξει ούτε και αυτή που θα προκύψει από τις κάλπες, φύσει ή παρά φύσιν. Διότι πλέον τα απολιθώματα (π.χ. τα όστρακα) επικρατούν στην πολιτική μας βιολογία. «Το τέρας και το απολίθωμα παίζουν και τα δυο ένα πολύ καθορισμένο ρόλο μέσα σ’ αυτό το σχήμα.» γράφει ο Φουκώ στις «Λέξεις και τα Πράγματα».
Και να γιατί χρειάζεται το δαιμόνιο του λαού για το αναγκαίο πέρασμα από το ένα στο άλλο. Στη βιολογία πάντα ελπίζω και όχι στη γεωλογία.
ΥΓ. Στο πιο γνωστό από τα Caprichos του Goya, αυτός που κοιμάται – πιθανότατα ο ίδιος ο ζωγράφος- βλέπει τα τέρατα να έρχονται. Ξύπνιος, τα έβλεπε να είναι ήδη εδώ