Οι δυο νέες δημοσκοπήσεις που είδαν χθες το φως της δημοσιότητας επιβεβαιώνουν πως, χωρίς να έχει αλλάξει ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων, διαμορφώνεται μια γκρίζα ζώνη στην περιοχή των αναποφάσιστων.
Η αιτία είναι η τραγωδία των Τεμπών για την οποία οι πολίτες σε ένα εντυπωσιακό ποσοστό της τάξης του 80%, όπως κατέδειξε η δημοσκόπηση της Metron Analysis για το Mega, επιρρίπτουν ευθύνες συνολικά στο πολιτικό σύστημα και όλες τις κυβερνήσεις.
Παρατηρεί ακόμη κανείς πως, πέραν της «γκρίζας ζώνης», πουθενά αλλού δεν καταγράφεται κάποιο ρεύμα. Οι απώλειες που υφίσταται το κυβερνών κόμμα δεν μετατρέπονται σε όφελος ούτε για τη μείζονα αντιπολίτευση αλλά ούτε και για την ελάσσονα, ενώ δεν φαίνεται να ενισχύεται ιδιαίτερα η αντισυστημική ψήφος.
Το τελευταίο αυτό στοιχείο μπορεί να οδηγήσει σε ένα σχετικά ασφαλές συμπέρασμα. Πως η οργή, η απογοήτευση, η δυσπιστία και όποιο άλλο συναίσθημα περιλαμβάνεται στη σφαίρα του θυμικού δεν έχουν χαρακτήρα σαφούς και τελεσίδικης αποδοκιμασίας. Δηλούν, περισσότερο, μια στάση αναμονής εκ μέρους των πολιτών.
Ασφαλώς κανείς δεν ξέρει τι θα κάνει τελικά η κρίσιμη αυτή μάζα ψηφοφόρων που παραδοσιακά εκδηλώνει την πλέον ρευστή εκλογική συμπεριφορά, κινείται πέριξ του κέντρου και διαδραματίζει αποφασιστικό ρόλο στο ζύγι της κάλπης.
Μπορεί όμως να υποθέσει πως είναι διατεθειμένη να παράσχει έναν κάποιο χρόνο στα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του, τα οποία θα «μετρήσει» τόσο σε όρους διαχειριστικής επάρκειας όσο και συμπεριφορών πριν την τελική του κρίση.
Κι εδώ είναι η πρόκληση για το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Τα δοκιμασμένα υλικά της πόλωσης δεν αποδίδουν. Τα τεχνάσματα του συνήθους πολιτικού παιχνιδιού είναι πλέον αντιπαραγωγικά.
Ο λόγος είναι πως οι ψηφοφόροι δεν ανήκουν πια σε στρατόπεδα και δεν συγκροτούν στρατούς. Αναζητούν μόνο λύσεις. Κι αυτό είναι το μήνυμα της «γκρίζας ζώνης».
