Το «Βήμα» συμμετέχει στην 24ωρη απεργία που κήρυξε η συνδικαλιστική ένωση των δημοσιογράφων από τις 5 η ώρα το πρωί της Τετάρτης. Αυτονοήτως, όπως και ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας, συντάσσεται με το αίτημα να χυθεί άπλετο φως στην τραγωδία των Τεμπών. Συγχρόνως, όμως, δικαιούται να αναρωτηθεί κανείς εάν το αίτημα αυτό ικανοποιείται όταν κατεβαίνουν οι διακόπτες της ενημέρωσης.
Μια απάντηση, η οποία κυκλοφορεί υπό τη μορφή επίκρισης, είναι πως τα μέσα ενημέρωσης ανήκουν σε ένα «σύστημα» συσκότισης της αλήθειας. Η απάντηση πάσχει από πολλές απόψεις. Κυρίως, όμως, είναι ακατανόητη. Ο,τι γνωρίζουμε έως σήμερα για την τραγωδία των Τεμπών προέρχεται από τη δημοσιογραφική έρευνα. Δεν προέρχεται ούτε από τη Δικαιοσύνη, της οποίας οι χρόνοι ορίζονται από τις αρχές του κράτους Δικαίου και όχι των λαϊκών ή των έκτακτων δικαστηρίων που συνήθως δικάζουν και καταδικάζουν μέσα σε μία ημέρα, ούτε βεβαίως από τα οργισμένα πληκτρολόγια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Τα μέσα ενημέρωσης έφεραν στο φως προβλήματα, ελλείψεις και παθογένειες των σιδηροδρόμων στη χώρα μας. Κινήθηκαν πολύ πέρα από το «ανθρώπινο λάθος», αναδεικνύοντας ευθύνες τόσο σε διοικητικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Χάρις στα μέσα – και κυρίως χάρις σε εκείνα που διακρίνονται περισσότερο στο ρεπορτάζ και λιγότερο στον κομματικό πατριωτισμό – οι πολίτες έχουν στη διάθεσή τους μια μοναδική σε έκταση και βάθος πληροφόρηση.
Το ερώτημα ως προς την σκοπιμότητα της απεργιακής κινητοποίησης των δημοσιογράφων παραμένει επομένως μετέωρο. Και γίνεται επιτακτικό εάν θυμηθεί κανείς πως οι πολίτες έμειναν στο σκοτάδι όταν σε μια άλλη απεργιακή κινητοποίηση τρεις νέοι άνθρωποι έχαναν τη ζωή τους παραδομένοι στις φλόγες της Marfin.
Κατά τα λοιπά, το «Βήμα» επιμένει να θεωρεί πως λειτουργεί σε συνθήκες δημοκρατίας. Κάτι που σημαίνει πως εκτός από πληροφορίες, διακινεί σχόλια και απόψεις δημοσιογράφων και συνεργατών. Σε άλλους μπορεί να αρέσουν και σε άλλους όχι. Αυτό ακριβώς όμως είναι η δημοκρατία. Δεν αρέσεις σε όλους. Αλλά δεν απειλείσαι από κανέναν.
