Τις πρώτες ώρες, η πολύνεκρη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη φάνταζε αδιανόητη. Κανένας νους δεν μπορούσε να χωρέσει αυτό που είχε συμβεί στην κεντρική σιδηροδρομική αρτηρία της χώρας.
Πριν ακόμη όμως τελειώσει η χθεσινή ημέρα φάνηκε πως το «αδιανόητο» δεν ήταν τίποτε λιγότερο από μια προαναγγελθείσα τραγωδία. Δεν ήταν πια κάποια μοίρα που είχε κόψει το νήμα της ζωής τόσων ανθρώπων, νέων στην πλειονότητά τους.
Ηταν το ανθρώπινο λάθος ενός σταθμάρχη – «η κακιά η ώρα» είπε ο ίδιος που πλέον βρίσκεται αντιμέτωπος με βαρύτατες κατηγορίες. Αλλλά ήταν και οι χρόνιες παθογένειες και η αβελτηρία, την ώρα που οι προειδοποιήσεις ειδικών και εργαζομένων θα έπρεπε να ηχούν στα αυτιά των υπεύθυνων σαν εκκωφαντικός συναγερμός.
Η παραίτηση του υπουργού Μεταφορών και Υποδομών ήταν από κάθε άποψη επιβεβλημένη. Απαραίτητη ήταν και η σύσταση της ανεξάρτητης επιτροπής που ανήγγειλε στο χθεσινό του διάγγελμα ο Πρωθυπουργός με αντικείμενο τη διερεύνηση των ακριβών αιτιών που οδήγησαν στην τραγωδία.
Αυτή όμως θα πρέπει να είναι η αρχή και μόνο μιας εκ βάθρων αλλαγής του τρόπου που λειτουργεί το απαρχαιωμένο σιδηροδρομικό δίκτυο στη χώρα μας. Εως χθες θα ήταν απλώς ένα πρόταγμα εκσυγχρονισμού. Σήμερα είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη των θυμάτων.
