Βαθμολογία
5: εξαιρετική
4: πολύ καλή
3: καλή
2: ενδιαφέρουσα
1: μέτρια
0: απαράδεκτη
«Το ήσυχο κορίτσι» («An Cailín Ciúin» /»The quiet girl», Ιρλανδία, 2022)
Κοιτάζει με απορία τον κόσμο γύρω της και προσπαθεί να τον καταλάβει χωρίς να κάνει πολλές ερωτήσεις. Για την ακρίβεια μιλάει ελάχιστα και ποτέ επειδή η ίδια το έχει επιδιώξει. Είναι, όπως ο τίτλος της ταινίας του Κολμ Μπερέντ με ακρίβεια δηλώνει, ένα «Ησυχο κορίτσι» («An Cailín Ciúin /The quiet girl, Ιρλανδία, 2022), «εγκλωβισμένο» σε έναν πολύ βίαιο, σκληρό κόσμο, αυτόν της ιρλανδικής επαρχίας στην αυγή της δεκαετίας του 1980. Ο χρόνος όμως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Η δύναμη αυτής της ταινίας ξεπερνά χώρο και χρόνο, η βία που δέχεται η Κέιτ δεν είναι σωματική • ή κι αν έχει υπάρξει, αυτή υποννοείται με λεπτές γραμμές γιατί δεν θα βρούμε ούτε μια σκηνή βιαιοπραγίας στην ταινία.
Η βία είναι ψυχολογική, εσωτερική, ύπουλη. Η κακοποίηση που βλέπουμε να υφίσταται αυτό το κορίτσι προέρχεται από τις προσλαμβάνουσες στο σπίτι, στο σχολείο, στον δρόμο. Το απαξιωτικό βλέμμα που δέχεται από τις αδελφές της, η χυδαία συμπεριφορά του πατέρα που μιλά για την κόρη του σε άλλους στο τρίτο πρόσωπο ενώ είναι παρούσα, η αδυναμία της μητέρας της να συμπεριφερθεί ως πραγματική μητέρα. Όλες αυτές οι καταστάσεις που με ήσυχο αλλά υποβλητικό τρόπο παρουσιάζει ο Μπερέντ, είναι πολύ πιο βίαιες από το δυνατότερο χαστούκι. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: μπορεί αλήθεια αυτό το κορίτσι που δεν πειράζει κανέναν, που δεν θέλει το κακό κανενός, που του αρέσει να παίζει μόνο του στην φύση, που απλώς αρνείται να ακολουθήσει όλα αυτά που παρατηρεί και που δεν του αρέσουν, μπορεί αυτός ο αγνός άνθρωπος να επιβιώσει;
Η Κέιτ θα βρει μια διέξοδο όταν ένα ζευγάρι συγγενών θα την πάρει υπό την προστασία του κατά την διάρκεια ενός καλοκαιριού • πιο πολύ επειδή η πολύτεκνη οικογένειά της (η μητέρα της είναι ξανά έγκυος) δεν μπορεί να ταΐσει τόσα πολλά στόματα. Αυτό το φαινόμενο γινόταν στο παρελθόν και στην Ελλάδα όταν άπορες οικογένειες αναγκάζονταν για οικονομικούς λόγους να δίνουν κάποια από τα παιδιά τους σε άλλες οικογένειες για να τα μεγαλώσουν. Το ζευγάρι των συγγενών, κυρίως η γυναίκα (Κάρι Κρόουλι) θα προσπαθήσει να την κατανοήσει, να την βοηθήσει να σταθεί κάπως στα πόδια της, να της δώσει να φορέσει για πρώτη φορά κάτι διαφορετικό από το ένα και μοναδικό κουρελιασμένο φόρεμα που επί χρόνια (μάλλον) φορούσε.
Ολες αυτές οι σκηνές παρουσιάζονται με στοργή, υπομονή και σχολαστική προσοχή στις πολύ μικρές λεπτομέρειες σε αυτό το καταπληκτικό ντεμπούτο του Μπερέντ στην σκηνοθεσία μεγάλου μήκους ταινίας μυθοπλασίας (προέρχεται από τον χώρο του ντοκιμαντέρ και της τηλεόρασης). Ένα σφουγγάρι που καθαρίζει απαλά τα δάχτυλα του ποδιού, ένα μπισκότο αφημένο στο τραπέζι, μικρές κινήσεις που σημαίνουν τόσο μα τόσο πολλά για αυτό το στεγνό από αγάπη πλάσμα που αν έχεις έστω μια στάλα ευαισθησίας μέσα σου δεν μπορείς παρά να το αγαπήσεις – απλώς και μόνο βλέποντάς το (αποκάλυψη της ταινίας η Κάθριν Κλιντς που υποδύεται την Κέιτι). Και όλα δείχνουν ότι το αγάπησαν πολλοί καθώς το «Ησυχο κορίτσι» που είναι γυρισμένη στην γαελική διάλεκτος της Ιρλανδίας, είναι η πρώτη ταινία από αυτή την χώρα που κερδίζει υποψηφιότητα για το Οσκαρ διεθνούς ταινίας.
Βαθμολογία: 4
ΑΘΗΝΑ: AΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΤΗΣΙΩΝ – ΓΑΛΑΞΙΑΣ – ΙΝΤΕΑΛ – AΤΛΑΝΤΙΣ – ΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ – TOWN CINEMAS κ.α.
——————————————————–
«Οι δυο όψεις του ξυραφιού» (Avec amour et acharnement, Γαλλία, 2022)
Θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα ότι αυτό το ερωτικό δράμα της Κλερ Ντενί δεν μπόρεσε να με «κρατήσει» μέχρι τους τίτλους του τέλους όμως θα ήμουν επίσης ψεύτης αν έλεγα ότι μπόρεσε να μου προσφέρει πολλά • και εξαιρώ τα αυτονόητα δηλαδή τις συμπαθητικές ερμηνείες των Βενσάν Λεντόν και Ζιλιέτ Μπινός. Οι δύο ηθοποιοί υποδύονται ένα ζευγάρι γύρω στα πενήντα και κάτι που όταν το συναντάμε για πρώτη φορά, να κάνει μόνο του μπάνιο στην θάλασσα, νιώθουμε στο πετσί μας μια απέραντη τρυφερότητα ανάμεσά τους. Μοιάζουν, στ’ αλήθεια έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να θυσιαστούν γι’ αυτήν την πολύτιμη – όπως δείχνει – σχέση τους.
Όμως στην πραγματικότητα η σχέση είναι πολύ πιο σύνθετη, δαιδαλώδης και ακανθώδης απ’ όσο τελικά νομίζουμε και η ιστορία «απογειώνεται» όταν στην μέση μπαίνει ένας τρίτος χαρακτήρας (Γκρεγκουάρ Κολέν) που είναι πρώην σύντροφος της Μπινός και νυν εργοδότης του Λιντόν (που όπως μαθαίνουμε έχει κάνει και φυλακή). Αυτονόητο το ότι τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται με πολύ αμήχανο τροπο αλλά εδώ είναι που η ταινία άρχισε να με χάνει (ή να την χάνω εγώ).
Εχοντας ένα γερό θέμα στα χέρια της, η Ντενί μοιάζει να αναρωτιέται για τα όρια των ερωτικών σχέσεων, προσπαθεί να εξερευνήσει το αιώνιο (και αιώνια άλυτο) μυστήριο γύρω τους. Ενώ όμως για ένα μεγάλο μέρος της ταινίας ισορροπεί ανάμεσα στις δύο πλευρές, εν τέλει στρέφει το ενδιαφέρον της αποκλειστικά στο πρόσωπο της Μπινός που υποδύεται μια γυναίκα η οποία όχι μόνο δεν ξέρει τι θέλει (ενώ είναι σε μια ηλικία που θα έπρεπε να ξέρει) αλλά σχεδόν σαδιστικά βασανίζει τους γύρω της.
Θα συμφωνήσω στο ότι καμία σχέση δεν είναι τέλεια και ότι όλες κρύβουν σκοτεινά μυστικά όμως αυτή η επιμονή της Ντενί στο να στραφεί η προσοχή μας σχεδόν αποκλειστικά στον «ταραγμενο» ψυχισμό της γυναίκας γίνεται πολύ κουραστική και σε κάνει στο τέλος να πεις, ότι το μόνο πρόσωπο στο οποίο θα έπρεπε από την αρχή να στραφεί η Μπινός είναι ένας καλός ψυχαναλυτής για να την βοηθήσει. Και είναι το μόνο πρόσωπο που δεν εμφανίζεται ποτέ στην ταινία, η οποία μάλιστα απέσπασε την Αργυρή Αρκτο – καλύτερης σκηνοθεσίας στο περσινό φεστιβάλ Βερολίνου.
Βαθμολογία: 2
ΑΘΗΝΑ: ΑΣΤΟΡ – ΑΒΑΝΑ – ΣΙΝΕΑΚ – ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΑΘΗΝΑΙΟΝ κ.α.
——————————————————–
«Κριντ 3» («Creed 3», ΗΠΑ, 2023)
Μετά από τις έξι ταινίες «Ρόκι» (που άρχισαν το 1976 και τέλειωσαν το 2006) όπου σταρ ήταν ο πυγμάχος Ρόκι Μπαλμπόα (Σιλβέστερ Σταλόνε) και τις δύο ταινίες «Creed» (που άρχισαν το 2018), όπου σταρ είναι ο Αδωνις Κριντ (Μάικλ Μπ Τζόρνταν), γιός του Απόλλο Κριντ (Καρλ Γουέδερς) που ήταν ο αρχικός αντίπαλος του Ρόκι, ο οποίος Ρόκι έγινε μάλιστα και προπονητής του Αδωνι, τι καινούργιο θα μπορούσες να περιμένεις από μια ακόμα ταινία πυγμαχίας στο ίδιο «σαπουνοπερατικό» μοτίβο με τις προηγούμενες; Τίποτα. Η’ αν όχι τίποτα, το λιγότερο μια… επανάληψη.
Και βεβαίως την έχει. Το «Κριντ 3» που σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, ουσιαστικά πατά στα χνάρια του πρώτου Ρόκι, βάζοντας στο ρινγκ έναν φαινομενικά ξοφλημένο (όπως ο Ρόκι στην πρώτη ταινία), που αναζητεί, καθυστερημένα, την μεγάλη ευκαιρία (όπως ο Ρόκι στην πρώτη ταινία). Το όνομά του Ντέμιαν Αντερσον και φέρει το πρόσωπο του Τζόναθαν Μέιτζορς που τείνει να γίνει ο σούπερ μαύρος «κακός» των πρόσφατων χρόνων στο Χόλιγουντ (ήταν επίσης ο «κακός» στο «Αnt Man και Wasp: Κβαντομανία»). Για να μην είναι όλα ίδια το σενάριο τον θέλει πρώην κατάδικο και φίλο του Αδωνι.
Το σενάριο έχει κάποιες ιδέες, το πως η παιδική ηλικία του Αδωνι συνδέεται με εκείνη του λίγο μεγαλύτερου Ντέμιαν, όμως το όλο θέμα παρουσιάζεται τόσο υπερβολικά και εύκολα που σχεδόν μειδιάζεις. Γιατί έτσι όπως εξελίσσεται (και παρουσιάζεται) η ιστορία (καλογυρισμένη, δεν λέω), το πιο εύκολο πράγμα στην Αμερική φαίνεται ότι είναι να γίνει κανείς παγκόσμιος πρωταθλητής στην πυγμαχία.
Βαθμολογία: 1 ½
ΑΘΗΝΑ: TOWN CINEMAS ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΑΕΛΛΩ – ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΦΟΙΒΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ – WEST CITY ΜΠΟΥΡΝΑΖΙ – VILLAGE ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE COSMOS – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ κ.α.
——————————————————–
«Cocaine bear» (ΗΠΑ, 2023)
Όταν ένα σημαντικό φορτίο κοκαϊνης καταλήγει από λάθος στο δάσος Τσαταχούτσι της Τζόρτζια, μια αρκούδα που θα την δοκιμάσει θα γίνει η απειλή όσων κάνουν το λάθος να αναζητήσουν την κοκαΐνη στο πάρκο αλλά και όσων βρίσκονται εκεί χωρίς να έχουν ιδέα του τι συμβαίνει. Όμως η μεγαλύτερη απειλή είναι η ίδια η παρακολούθηση της ταινίας της Ελίζαμπεθ Μπανκς όπου όλα τα παραπάνω συμβαίνουν άλλοτε υπό μορφή πλάκας και άλλοτε με δραματικό χαρακτήρα.
Αδυνατώ να καταλάβω τι ακριβώς είχε στο μυαλό της η Μπανκς πέρα ίσως από ένα homage στο αμερικανικό σινεμά της δεκαετίας του 1980 γιατί τότε η ιστορία εκτυλίσσεται (1985). Η σκηνοθέτις «δανείζεται» διάφορα στιλ ταινιών εκείνης της περιόδου για να κάνει την δική της (για ποιο λόγο αλήθεια αφού τις περισσότερες από εκείνες τις ταινίες θα ήταν προτιμότερο να τις ξεχάσουμε;). Την μια έχεις την αίσθηση ότι παρακολουθείς παιδική περιπέτεια τύπου «Γκούνις», την άλλη νομίζεις ότι βλέπεις το «Κούτζο» του Τζο Ντάντε (με τον λυσσασμένο σκύλο).
Οσο για τον συνδυασμό του κακού επαρχιώτικου αμερικανικού χιούμορ με τις gore σκηνές των κομμένων χεριών, των κομμένων ποδιών και τα χυμένων εντοσθίων, είναι το λιγότερο, για τα σκουπίδια (παίζουν οι Κέρι Ράσελ, Ο’ Σι Τζάκσον JR, Άλντεν Έρενράιχ ,ενώ εδώ κάνει και την τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση ο Ρέι Λιότα).
Βαθμολογία: 0
ΑΘΗΝΑ: VILLAGE MALL – VILLA ΠΑΓΚΡΑΤΙ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΝΑΝΑ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: CINEMA ONE – VILLΑGE COSMOS κ.α.
——————————————————–
Επίσης
Στο πλαίσιο του αφιερώματος «2023, Έτος Θ. Αγγελόπουλου» που διοργανώνει η κινηματογραφική εταιρεία NEW STAR σε συνεργασία με την οικογένεια του σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου, η ταινία του «Οι κυνηγοί» προβάλλεται από σήμερα στο STUDIO.
