Η περίπτωση Πολάκη δεν είναι ούτε απλή, ούτε εύκολη για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα. Ο «αψύς Κρητικός» όπως έχει αποδοθεί από τον Πρόεδρο του κόμματος του έχει παρελθόν και ιστορία. Είναι εντατικολόγος γιατρός με σημαντική παρουσία στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Τον συνοδεύει εξαιρετική φήμη ως επαγγελματία γιατρό, η οποία επιβεβαιώνεται τόσο από τους συναδέλφους του, όσο και από τους ασθενείς που περιέθαλψε.
Η παρουσία του στο νοσοκομείο της Νίκαιας αξιολογείται απολύτως θετικά, ιδιαιτέρως για τις πρωτοβουλίες και την τόλμη που επιδείκνυε στη διαχείριση κρίσιμων ιατρικών υποθέσεων. Από ένα σημείο και πέρα έφθασε να αναζητείται από άλλα νοσοκομεία για να μεταφέρει την πολύτιμη γνώση και εμπειρία που είχε αποκτήσει. Περιττό να σημειώσουμε ότι διακρίθηκε ως έντιμος γιατρός, χωρίς φακελάκια και αμοιβές κάτω από το τραπέζι.
Ο ευρύτερος επαγγελματικός κύκλος τον αντιμετώπιζε ως ένα υπηρέτη της δημόσιας υγείας και ως τέτοιος διακρίθηκε στη διάρκεια της συνδικαλιστικής του δραστηριότητας του στην ΕΙΝΑΠ. Ο Παύλος Πολάκης προέρχεται από το ΚΚΕ και ανήκει στον κύκλο των στελεχών που αποχώρησαν το 1989 από το κόμμα του Χαρίλαου Φλωράκη, διαφωνώντας με την επιλογή της συνεργασίας της Αριστεράς με τη Νέα Δημοκρατία και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για την συγκρότηση της κυβέρνησης Τζανετάκη. Τότε προσχώρησε στο ΝΑΡ.
Οι παλαιοί σύντροφοι του στο νεοσύστατο το 1989 κόμμα αναγνώριζαν στο πρόσωπο του ικανότητες και δυνατότητες και θυμούνται πως αργότερα τους εγκατέλειψε για να ενταχθεί στον ΣΥΡΙΖΑ με την προσδοκία να συμμετάσχει σε ένα πιο αποτελεσματικό και ευρύτερης αποδοχής πολιτικό σχήμα και πάντα με την φιλοδοξία να τον αλλάξει, να τον μετατρέψει σε ένα λαϊκό επαναστατικό κόμμα, ικανό να φέρει την πραγματική αλλαγή.
Με άλλα λόγια ο Παύλος Πολάκης κουβαλάει μύθο και υστεροφημία άδολου, ασυμβίβαστου λαϊκού αγωνιστή και αντάρτη της Αριστεράς, που δεν μασάει τα λόγια του, παρά μιλά στα ίσα, χωρίς φτιασιδώματα και έντεχνο πολιτικό λόγο, μη διστάζοντας να συγκρουσθεί με τους πάντες και τα πάντα.
Στην παρούσα φάση κοινή είναι η πεποίθηση ότι έδρασε με άκρως επιθετικό τρόπο γιατί αισθάνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθεια του να προσεγγίσει ευρύτερα στρώματα του εκλογικού σώματος χάνει τη λαϊκότητα και επαναστατικότητά του και τείνει να μετατραπεί σε ένα τυπικό συστημικό κόμμα, πολύ μακριά από τα λαϊκά συμφέροντα που υποτίθεται υπερασπίζεται και υπηρετεί.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Παύλος Πολάκης δημιουργεί θέματα και προβλήματα στο κόμμα του. Με την εκρηκτικότητα των λόγων του και την οξύτητα των επιχειρημάτων του ερεθίζει και προβληματίζει τα πιο ευαίσθητα αστικοποιημένα στρώματα της κοινωνίας. Είναι γαλουχημένος από τις εντάσεις και τις συγκρούσεις της μεγάλης οικονομικής κρίσης και δεν μπορεί να ξεπεράσει τα σύνδρομα που καθοδήγησαν το κόμμα του σε εκείνα τα δύσκολα και σκοτεινά χρονιά.
Οι δε επιλογές του, όπως η τελευταία, να κλέψει και να υιοθετήσει την εικονογράφηση του Μακελειού για να επικηρύξει δια αυτής τους «εχθρούς του λαού», φανερώνουν τη σύγχυση που τον χαρακτηρίζει και την αδυναμία να διακρίνει την ποιότητα των πολιτικών μέσων. Ο λαϊκισμός των άκρων κυριαρχεί στον λόγο και στις πράξεις του. Γι’ αυτό και θορύβησαν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ παραμονές προκήρυξης των εκλογών.
Παλαιότερα ο κ. Τσίπρας ανεχόταν και φορές ίσως απολάμβανε τις σκληρές τοποθετήσεις του κ. Πολάκη. Στην παρούσα φάση όμως, λίγο πριν ο κ. Μητσοτάκης προκηρύξει τις εκλογές και σε χρόνο κατά τον οποίο ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να προσελκύσει όσο γίνεται περισσότερους από τον χώρο του Κέντρου, η στάση του χανιώτη βουλευτή δεν αφήνει πολλά περιθώρια.
Ωστόσο στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι λίγοι εκείνοι που συμμερίζονται τις απόψεις Πολάκη. Ορισμένοι προέτρεπαν εδώ και καιρό τον κ. Τσίπρα να επιχειρήσει μια δεύτερη εσωκομματική εκκαθάριση αντίστοιχη εκείνης του 2015. Την απέφυγε όπως ο διάβολος το λιβάνι.
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται τώρα είναι αν ο κ. Τσίπρας θα επιλέξει παραμονές των εκλογών τη ρήξη. Αν θα θελήσει δηλαδή να επιχειρήσει τη μεγάλη στροφή θυσιάζοντας ένα λαϊκό προβεβλημένο στέλεχος και συγκρουόμενος με τον ευρύ κύκλο των υποστηρικτών εντός του κόμματος του.
Το δίλημμα πια είναι μέγα για τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και η απάντηση του δεν μπορεί να αργήσει. Άλλωστε τώρα πια είναι βέβαιο ότι ο κ. Μητσοτάκης τις επόμενες μέρες θα προκηρύξει τις εκλογές.